زندگی

ته تغاری! 

کد خبر : 52541

برایش زن گرفتیم و گفتیم آدم می شود، ولی این بچه دست ما را درحنا گذاشته و با ندانم کاری هایش اشک نامزدش را در آورده است.

نویسنده: غلامرضا تدینی راد- خراسان رضوی

صبح مشهد- خجالت زده و شرمنده شده ام، یک عمرخون دل خوردم و برای این بچه ناخلف زحمت کشیدم ولی او سرنوشت خودش و آبرویم را به بازی گرفته است. نمی دانم چرا حرف همدیگر را نمی فهمیم.

تو به جای این که عصای روز پیری و کوری ما باشی سوهان عمرمون شدی، پسر انگار عقلت پاره سنگ میچینه و اصلا به فکر آینده و سرنوشت خودت و آبرو و حیثیت خونوادت نیستی؟

یه طوری حرف می زنی انگار با یه آدم روانی سر و کار دارین، حالا چرا تو و مامانم کاسه داغ تر از آش شدین، بابای این دختر باید کلاشو بندازه آسمون که باهاشون وصلت کردیم.

بس کن دیگه بچه با این حرفا حالمو بهم زدی.
می بینید. این لحن حرف زدن او با من است، شما بگویید چه کار کنم. هیچ احساس مسئولیتی نسبت به نامزدش ندارد.

بچه ته تغاری ماست و فکر می کردیم پسردار شده ایم و اسم خانواده ما را زنده نگه می دارد . ولی محبت بیش از حد ما باعث شد لوس و ننر بار بیاید.
هرچه می خواست برایش فراهم می کردیم. به دانشگاه رفت. سر و گوشش می جنبید. نگرانش بودیم؛ آستین بالا زدیم و گفتیم مسئولیت زندگی گردنش بیفتد سر به راه می شود.

خواستگاری دختر یکی از اقوام رفتیم. بندگان خدا به اعتبار اسم و رسم من جواب مثبت دادند. خیالم راحت شده بود که سر و سامانی گرفته است. ولی این بچه دست ما را در حنا گذاشت. کمتر از دو ماه با نامزدش اختلاف پیدا کرد.

مثل روز برایم روشن است پسرم مقصر است و دنبال رفیق بازی می رود.
نامزدش با چشم گریان خانه ما آمد و گفت متوجه شده او در گوشی تلفن همراه با دختری در ارتباط است. در این باره توضیح خواستیم.

زیر بار نمی رفت. اما حالا که همسرش تقاضای طلاق داده غیرتی شده و حتی با او درگیر شده است. جلوی عروسم و خانواده‌اش شرمسار شده ایم.
بعد از کلی بگو مگو بالاخره راضی شد مرکز مشاوره بیاید و می گوید زنم را دوست دارم و اگر جانم را هم بگیرید طلاقش نمی دهد. امیدوارم بتواند خودش را پیدا کند. محبت بیش از حد من و حمایت های بی نهایت مادرش، این بچه را ضعیف و شکننده بار آورده است.

گفت وگو با کارشناس:

درباره این ماجرا نظر یکی از مدرسان مجرب مهارت های زندگی را جویا شدیم. “فرزانه پیرو احمدی” می گوید: یکی از مشکلات اصلی خانواده ها شیوه برخورد و ارتباط با جوانان شان است.

اولین و مهمترین مسئله این که پدرو مادر فکر می‌کنند برقرار کردن ارتباط و دوستی با فرزندان مشکل است. ولی اگر قدری صبوری کنند و با آرامش به حرف های آن ها گوش دهند حتما خیلی از گره ها باز می‌شود.

هنگامی که جوانان احساس امنیت داشته باشند می‌توانند با پدر و مادر خود بدون ترس از طرد شدن، تحقیر شدن، مقایسه شدن و …. حرف بزنند .

چگونه می‌توانیم با فرزندان جوان خود رفتار کنیم؟
ما باید فرزندان مان را با دوران جوانی خود مقایسه نکنیم. جوان متعلق به امروز است نه زمان قدیم. از او نخواهیم مثل ما فکر کند، مثل ما زندگی کند و رفتار کند.

باید خواسته های فرزندان خود را باور کنیم و به فکرش احترام بگذاریم. چنانچه مخالف نظر ماست با علت و منطق و محبت با او صحبت کنیم نه با زور و فشار بخواهیم نظر خودمان را به کرسی بنشانیم.

به عنوان یک پدر و مادر مسئول و آگاه باید بدانیم امر و نهی نکنیم و به فرزندمان دستور ندهیم. با محبت از او کار بخواهیم و … .

چگونه جوان ما مسئولیت پذیر باشد؟
این مشاور خانواده ادامه می دهد: مسئولیت پذیری در افراد یکی از ویژگی های منحصر به فرد به شمار می آید. متاسفانه در سال های اخیر شاهد بی مسئولیت هایی از جوانان هستیم که موجب نگرانی شدید خانواده ها شد؛ از آنجا که مسئولیت پذیری در زندگی آینده افراد نقش مهمی دارد وجود چنین ناتوانی در فرد موجب نگرانی اطرافیان خواهد شد‌.

آموزش‌های لازمی که در این زمینه ارائه می‌شود می‌تواند در رشد این مهارت موثر و مفید باشد. البته نقش والدین در این زمینه نباید نادیده گرفته بشود، چرا که والدین با تربیت درست در این زمینه می توانند با برخورد اصولی با جوان بی مسئولیت تاثیرات بسزایی در آن داشته باشند.

برخورد با جوان بی مسئولیت چگونه است؟
یکی از بخش های تاثیرگذار در تربیت جوانان هدفمند بودن آن هاست. یعنی سعی کنند فرزندانی هدفمند داشته باشند در این سال‌های اخیر وجود فضای مجازی و تاثیراتی که بر روی جوانان گذاشته موجب بی هدفی در اکثر جوانان شده است. بنابراین توصیه می کنم بیش از هر چیز به این فضاها توجه کنیم و مدیریت داشته باشیم .

مشارکت دادن فرزندان در برخی از کارهای خانه نیز بسیار موثر است.

مهارتهای مقابله با چالش ها:

یکی دیگر ا ز مهارت‌هایی که باید والدین به فرزندان بیاموزند مهارت های مقابله با موقعیت های چالش برانگیز و اضطراری است.

مدیریت کردن احساسات:

فرزانه پیرو احمدی گفت: بخشی دیگر از این مسئولیت پذیری مدیریت هیجان هاست. برخی از افراد با وجود این که به بلوغ عقلی رسیده اند همچنان دارای هیجان‌های غیرقابل کنترلی هستند که ضعف آموزش و آگاهی مناسب والدین در این زمینه یکی از مهم ترین موارد تاثیرگذار است.

یکی از این آموزش‌ها در این زمینه آموزش صبر و بالا بردن آستانه تحمل در جوانان است و یا مهارت های دیگر مانند مسئولیت پذیری مالی …مسئولیت در مقابل دوستان …مسئولیت در سلامت فردی و همچنین مسئولیت دفاع از خود است.

ضرورت مسئولیت پذیری در زندگی نشان می‌دهد، والدین باید از دوران کودکی تا جوانی و پیش از ازدواج به این موارد توجه کافی داشته باشند. والدینی که از همان ابتدا فرزندان با اعتماد به نفس و نوع دوست تربیت کنند در آینده نیز شاهد موفقیت و همچنین مسئولیت پذیری و متعهد بودن به زندگی خودشان هستند.

 

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

4 × 5 =

دکمه بازگشت به بالا
بستن