این حق یک رزمنده نیست!

حسین ابراهیم بای فعال رسانه

صبح مشهد– روزگاری ازکوچه های کشور عزیزمان جوانانی بودند که هشت سال دفاع مقدس راه اسلام را با فداکاری و ایثار پیمودند و سعادت و پیروزی را برای ایران اسلامی رقم زدند و دشمن اگرچه در این جنگ با همه توان خود وارد عمل شد اما نام‌آوران این کشور جان‌برکف به مقابله با دشمن بعثی درآمدند.همانهایی که عظمت ایران اسلامی مرهون رشادتها وایثارگری های آنان ماندگاری این سرزمین را برای همیشه به یک فرهنگ تبدیل کرد. سروقامتان عزیزی که چگونگی حضور وترخیصشان ازلحاظ زمان ومکان درمناطق عملیاتی معنایی نداشت فقط لبیک گویی به پیر خمین مقصودشان بود وآیه مِّنَ الْمُؤْمِنِینَ رِجَالٌ صَدَقُوا مَا عَاهَدُوا اللَّهَ عَلَیْهِ ۖ فَمِنْهُم مَّن قَضَىٰ نَحْبَهُ وَمِنْهُم مَّن یَنتَظِرُ ۖ وَمَا بَدَّلُوا تَبْدِیلًامدال افتخارشان بودوبس.

اگرنظام انقلاب اسلامی آنقدرتنومند شده که دیگردست هیچ اهریمنی نمی تواند کوچکترین ضربه ای برپیکر آن وارد کندو به قول آن عزیز: می رودتا پرتو انوار الهی خود را سایه سار آنانی کند که به امید رهایی نفس می کشند. این دستاورد مرهون مقاومت آن مجاهدانی است که مقتدرانه و عزتمندانه ازحریم کشوردفاع نمودند و در سخترین صحنه ها بی نظیرترین نمایش را به رخ جهانیان کشیدند.

درفضای آن روزگارهیچ کس را نمی یافتی تا به این مباحث پوچ و بی ارزش حال حاضرکوچکترین اندیشه ای داشته باشد نگاهشان الهی و عشق بود ومحبت .کلمه اخوی گفتنشان از اعماق وجود بود. نه درجه ای بود و نه مقامی .دراعمالشان اخلاص ولباس تنشان خاکی اما خود ازافلاکیان .آنجابود که انسان وانسانیت تجلی کرده بود.

ولی افسوس که گذشت آن دوران که هرگزبازگشتی نیست .ازآن قافله هنوز عزیزانی هستنددرقید حیات اما باتنی رنجور و دلی شکسته . اینک روی سخن ما با نمایندگان مجلس و مسولان است :

بانگاه تحول فرآیندها را اصلاح کنید:
مطالبات رزمندگان فاقدبالینی جهت احراز جانبازی برزمین مانده وهیچ گونه توجه ایی از سوی مسولان خصوصا تشکیل کمیسیون های مسلح وتعیین تکلیف پرونده ها صورت نمی گیرد. گاها شنیده می شود که دربعضی ازاستانها سالها طول می کشد که جلسه کمیسیون عالی تشکیل شود.

فرآیند تعیین درصدجانبازی رزمندگان ازآغاز تاحصول نتیجه عمرنوح می خواهدو ساختار به گونه ای است که پیگیری آن یک کفش آهنی می طلبد ویک عصای فولادی.

باتوجه به نقض آتش بس به دفعات ازسوی رژیم بعث ودرگیری دربرخی ازشهرهای مرزی غرب وشمال غرب وحتی جنوب کشورتاپایان سال۶۸ونیزاعزام نیروبه جبهه حال برچه مبنایی دراخذگواهی حضور جبهه باید تا تاریخ ۶۷/۵/۲۷ محاسبه گردد.

درقانون مصوب مجلس امتیازاتی ازقبیل سهمیه استخدام برای رزمندگان وهمسر و فرزندان آنان پیش بینی شده است اما چرا رزمندگانی که کمتر از۶ماه حضوردرجبهه دارند ازاین امتیاز نباید بهرمندشوند. علت اینکه رزمندگان کمتراز۶حضور درجبهه درموضوع پرداخت معیشتی مشمول این قانون نیستند وموردبی مهری قرار گرفته اندچیست ؟

اساسی ترین دلایل بی توجهی به یک رزمنده فقط به علت عدم مدارک بالینی یاعدم گواهی مجروحیت که سالیان سال بیماریهای عدیده ایی ناشی ازموج وانفجار ونیز ابتلا به سموم شیمیایی که ازآن دوران برایش ایجاد شده است وجسم رنجورش رادربرگرفته و سوغات جنگ به همراه دارد چیست ؟