همکاری دارم که خیلی از زیر کار در می رود. حقوق خوبی هم می‌گیرد و البته نوع قراردادش با اداره‌مان از بقیه ما بهتر است. چند وقت پیش به مدیرمان در این باره اعتراض کردم و گفت که این احساس را داری چون به او حسادت می‌کنی! این جمله‌اش مثل ریختن آب یخ روی سرم بود! چطور جواب رئیسم را بدهم که ظاهرا طرف اوست؟
نویسنده : فهیمه میرزایی | کارشناس‌ارشد روان شناسی
صبح مشهد– مخاطب گرامی، این‌که رفتید و به رئیس‌تان این موضوع را گزارش دادید، به احتمال زیاد کار درستی نبوده است. بهتر و درست‌تر این بوده که ابتدا به همکارتان که درست کار نمی‌کند و به قول شما از زیرکار در می‌رود، تذکر می‌دادید و با او صحبت می‌کردید. در این حالت اگر ابتدا به خودش تذکر دادید و پذیرفت که هیچی اما اگر قبول نکرد، چند توصیه به شما داریم.
به همکارتان در حضور دیگران تذکر ندهید
بعد از این‌که اول به همکارتان به صورت پنهانی و نه در حضور دیگران تذکر دادید، نوبت در میان گذاشتن موضوع با مدیر می‌رسد تا حق شما و احتمالا ارباب‌رجوعی که چشم‌شان به تعهد کاری شماست، ضایع نشود. اما این گزارش نباید طوری صورت بگیرد که شکل زیرآب زنی پیدا کند و باعث شود رئیس‌تان موضع بگیرد. دقیقا مثل این مشکل که رئیس تان بعد از گزارش شما گفته که این احساس را داری چون به او حسادت می‌کنی!
کاش موضوع را در لفافه می‌گفتید
شما باید این موضوع را در لفافه با رئیس‌تان در میان می‌گذاشتید. مثلا می‌گفتید: «آقای رئیس، بعضی از همکاران باعث می‌شوند که بعضی از مشتریان یا ارباب‌رجوع، شاکی یا ناراضی از اداره بیرون بروند». این شایسته نبود که اسم کسی را جلوی رئیس ببرید. شما فقط می‌توانستید یک کلی گویی داشته باشید از این‌که بعضی از همکاران آن جوری که باید و شاید، تعهد کاری ندارند.
پیشنهاد نظرسنجی از مراجعه‌کنندگان را بدهید
شما فقط یک تلنگر می‌زدید و بعد اگر رئیس سوال می کرد که مثلا چه کسی؟ شما از او می‌خواستید که خودش رفتار همکاران را زیر ذره‌بین بگیرد تا متوجه شود چه کسی این ضعف را دارد یا می‌توانستید به رئیس پیشنهاد بدهید که برای یک هفته یا یک ماه، فرم نظرسنجی در اختیار مراجعه کنندگان قرار بگیرد تا متوجه شود مشتریان یا ارباب‌رجوع از کار کدام همکار یا کارمند شاکی است. با این حال، به نظر می رسد که این پیشنهاد فرم نظرسنجی برای همین حالا هم کاربردی باشد تا به رئیس‌تان ثابت شود که واقعیت چیست.
شما مسئولیت‌پذیر باقی بمانید
فراموش نکنید که شما نباید اعصاب و آرامش خودتان را به خاطر این موضوع به هم بریزید چون موجبات بی‌علاقگی شما به محیط کار را فراهم می‌کند. رفتارهای آن همکار و کم کاری‌هایش، ممکن است به طور ناخواسته روی شما تاثیر بگذارد و شما هم علاقه‌تان به کار کم رنگ شود و حتی ناراحتی این موضوع را به مراجعان یا خانه انتقال دهید. بنابراین شما مسئولیت‌پذیر و درستکار باقی بمانید تا الگویی برای همه حتی همان همکارتان باشید. در پایان مطمئن باشید که بالاخره رئیس‌تان متوجه این موضوع خواهد شد و شرایط اصلاح می‌شود.
