نویسنده: غلامرضا تدینی راد
خدا بیامرزد پدرم روانشناسی نخوانده بود اما روانشناسی حاذق بود.
پای حرفش می‌نشستی دو کلمه حرف حساب می‌شنیدی و سیر نمی‌شدی.
البته او همیشه می‌گفت زندگی با حرف درست نمی‌شود چون حرف باد هواست و نمی‌تواند سنگ روی سنگ محکم بنا کند.
شاعر هم در این باره می‌گوید دو صد گفته چون نیم کردار نیست.
اما این نباید خیال مان را جمع کند که هرچه کردیم درست است و هرچه گفتیم باد هوا.
نیم کردار نقل قول از شاعر خودش کلی حرف دارد ، حساب و کتاب می‌خواهد.
حساب دو دوتا ۴ تا است. در قرآن که کلام خداست جای نیم کردار به ذره تاکید شده است.
منظور سخن پدرم با نیم کردار ، صدحرف برای ما دارد.
می‌گفت : اگر دزد و ریاکار و دروغگو.دیدی کوچه گرد ، نان از دستش نگیر که باید رحم کرد و دید چرا از جهل یا بدبختی چنین می کند.
اما اگر آدمی که ادعای دین و ایمان دارد و می‌خواهد سری در سرها داشته باشد دزدی کرد، دروغ گفت، یا رفتار اشتباهی داشت نان از دستش بگیر و اینجاست که باید ببینی چگونه چنین کرده است.
این دزدی و دروغ و ریا با آن دزدی و دروغ و ریا از این معنای دغل تا آن مفهوم دغل کاری فاصله دارد.
مراقب باشیم مبادا ظاهرمان آراسته و پیراسته باشد و عمل مان سر هر ذره از ذره دیگر ، گیر سوال و جواب بماند.
کوتاه سخن ، دزدی و دغل و ریا و تزویر و دروغ چیز خوبی نیست .از هرکه سر بزند سنگ روی سنگ بنای اخلاق بند نمی شود.
اساس بازی هفت سنگ هم این است که با یکرنگی و سهم مشخص هرکس ، هم نشانه گیری درست باشد و هم سنگ چینی کامل .
