نویسنده: محمدعلی تدینی راد
امروز بعدازظهر فرصتی پیدا کردم چند دقیقه ای به دیدن دوست خوبم بروم .
آقا سید (ناصحی،)خیاط هنرمندی است .
حرف های خوبی هم می زند چون نفسش پاک و نیتش سالم است.
از او خواستم برایم کمی حرف بزند:
آقا سید گفت:اگر ما بتوانیم معنای« الله اکبر» را درست بفهمیم یعنی معنی زندگی را فهمیده ایم.
الله یعنی خدا و اکبر یعنی بزرگ و شناخت خدا و معنی قدر و اندازه اکبر یک دنیا حرف دارد .
آقا سید یک شعر هم برایم خواند که خیلی قشنگ بود. از او خواستم دوباره آن بخواند .
خودکار را از روی میز کارش برداشتم و شعر را روی تکه کاغذی نوشتم.
از آیت الله مجتهدی بود که می گفت:
« آنچه از سرگذشت، شد سرگذشت
حیف بی دقت گذشت، اما گذشت
تا که خواستیم یک دو روزی فکرکنیم ، بر در خانه نوشتند درگذشت
این شعر را در راه برگشت به خانه چند بار خواندم و آن را داخل کیف کوچک دستی که زمان استخدامی برای خودم خریده ام گذاشتم.
با خودم فکر می کردم تا چشم به هم زدیم ،سرگذشت ما هم گذشت.
معلوم نیست چقدر دیگرفرصت داریم.
باید سعی کنیم خوب باشیم و خوبی ها را ببینیم تا با فکر خوب، سرگذشت خوبی برای مان رقم بخورد.
امروز خدا را شکر کردم که آقا سید دوست من است و هرموقع او را می بینم جرف های قشنگ و پرمعنی برایم می زند.
از دیدنش و شنیدن حرف هایش لذت می برم .
(گاهی) با بعضی از افراد رو به رو می شویم که حرفی برای گفتن ندارند و سر به هوا حرف می زنند یعنی حرفشان معنی ندارد و وقت ما را تلف می کنند.
اما آقا سید تمام گفته هایش خوب و ارزشمند است.
دوست خوب برای آدم یک نعمت به حساب می آید.
امیدوارم طوری زندگی کنیم اگر روزی بر در خانه ما نوشتند فلانی درگذشت هرکه رد شد،دوست و آشنا بگوید خدا بیامرزد آدم خوبی بود و یاد خیری از ما بکنند.
این یادداشت شهریور ۱۴۰۰ پس از درگذشت محمدعلی تدینی راد برداشت شده است .
روحش شاد.
