تشویق و انتقاد لازمه مقابله با کرونا
نویسنده: محمدحسین روشنک دبیر جبهه «مشهد برای همه»
صبح مشهد– افرادی دلسوز نظام گفته‌اند وقتی از مسئولین نسبت به کوتاهی مقابله با کرونا اعتراض می‌کنید، از خدمات نیز بگویید، سخن بسیار صحیح و زیبایی که اگر اینگونه نشود و خدمات را نبینیم بی‌انصافی خواهد بود. البته در بیست ماه گذشته گفته‌اند و گفته‌ایم و می‌گویند و می‌گوییم و از تلاش ایثارگران حوزه درمان و مسئولین دلسوز کشور و استان مانند دانشگاه‌های علوم پزشکی و معاونت امور اقتصادی استانداری که خدمات موثری داشته‌اند تقدیر شده و می‌شود. ضمن اینکه تلاش‌های قرارگاه مواسات، فرماندهی سپاه امام رضا(ع) و کمک تشکل‌های بخش خصوصی، اصناف و رسانه‌های مردمی نقش بسیار موثری در کنترل موج‌های گذشته کرونا و کمک به آسیب دیدگان در استان داشته است که متاسفانه این نقش ها آنگونه که باید رسانه‌ای نشده است.
اما با همه این‌ها چه کنیم که ناتوانی مدیریت‌های اجرایی در ترسیم وضعیت مشهد مقدس در موضوع کرونا و اقداماتی که می‌بایست در این شهر و شهر‌های دیگر خراسان رضوی از جمله اولویت تزریق واکسن انجام می‌شد، به خوبی صورت نگرفته؛ لذا قبرستان‌ها از فوتی کرونایی پر و امکان تمجید و عدم انتقاد را از بین برده است.
سخنی با دوستان اهل قلم که سابقه نشان می‌دهد همیشه و در همه موارد منتقد بوده‌اند که چرا در برابر پرپر شدن مردم از بی‌تدبیری‌ها سکوت کرده و در مقابل، درباره افراد دلسوزی که ازنحوه کنترل کرونا گلایه و انتقاد دارند، مطلب منتشر نموده که چرا انتقاد کرده‌اید؟
متاسفانه ستاد‌های مقابله با کرونا در دولت دوازدهم، مردمی شدن مقابله با کرونا را قبول نداشتند؛ لذا حاضر نشدند مانند دوران دفاع مقدس امر مقابله با کرونا، به بسیج، گرو‌ه‌های جهادی و تشکل‌های مردمی واگذار شود تا مردم خود به میدان آمده و نیاز‌ها به ویژه واکسن را تامین کنند؛ موضوعی که باعث گردیده در پایان دولت دوازدهم، ایران اسلامی، کرونایی‌ترین در دنیا شناخته شود.
مناسب است آنان که به انتقاد دلسوزانه اعتراض دارند، هشدار‌ها و پیشنهادات مکرری که در یادداشت‌های ۴۴ تا ۵۹ قلم (۱۹ فرودین ۹۹ تا ۲۵ مرداد ۱۴۰۰) آمده است را مرور کنند، آنگاه عنایت خواهند داشت که اگر مدیریت‌ها، اندک توجهی به هشدار‌ها و پیشنهادات «که عملی نیز بود» می‌داشتند، اکنون با صف نوبت برای تهیه قبرستان کرونایی در شهر‌های مواجه نمی‌شدیم.
اگر حتی به پیشنهادی که چند ماه قبل در مورد واکسینه کردنِ مردم‌ِ شهری که ترمینال جابجایی کرونا به همه ایران است، توجه و مانند مسئولین استان‌های جنوبی کشور، پیگیری می‌شد، قطعا امروز مشهد مقدس اینگونه نبود که همه خانواده‌ها درگیر و بعضا عزادار کرونایی باشند.
اگر واقعا به صورت جدی و محکم بر رعایت پروتکل‌ها در تمام شهر، اعم از مراکز تفریحی، عروسی، تجمعات، مجالس عبادی، جلسات و ورود و خروج به مشهد و… نظارت می‌کردند، امروز شاهد پر پر شدن جمع زیادی از مردم مشهد نبودیم.
اگر بخشی از اعضا و طرفداران دولت دوازدهم، ممنوعیت واردات واکسن آمریکایی و انگلیسی را (البته حتما به ما نمی‌دادند) بهانه قرار نمی‌دادند و لجبازی نمی‌کردند و به ده‌ها واکسنی که در شرق و غرب دنیا ساخته شده و می‌شود مراجعه و وارد می‌کردند، امروز کشور با این شرایط مواجه نبود.
آیا کسی حق ندارد نسبت به این سیاسی‌کاری‌ها، لجبازی‌ها و قول‌های بی‌اساسی که در مورد تامین واکسن کرونا بار‌ها به مردم دادند و عمل نکردند انتقاد کند؟
آیا کسی حق ندارد سوال کند شما که هنوز پی کارخانه ساخت واکسن را نریخته بودید، چرا به مردم قول تامین گسترده واکسن داده و واردات را کم‌اهمیت جلوه دادید و از برنامه حذف کردید؟
اگر دولت روحانی، همین کاری را که اکنون ریاست دولت سیزدهم، بدون تکیه به واردات واکسن‌های تولید شده در آمریکا و انگلیس در برنامه دارد، انجام می‌داد، امروز بیش از پنجاه درصد جامعه واکسینه نشده بودند؟ و تلفات به یک پنجم امروز نرسیده بود؟
قلم که معتقد است دولت روحانی در مرکز و استان‌ها در بسیاری امور از جمله اداره کشور در شرایط سخت جنگ نظامی و اقتصادی، تا اندازه قابل توجهی موفق بوده است، باور دارد که در مدیریت مقابله با کرونا به دلیل لجبازی‌های سیاسیِ بعضی از اعضای دولت دوازدهم، (به ویژه در ماه‌های پایانی)، کاملا ناموفق بوده، لذا انتقاد‌های مطرح شده به عملکرد ستاد‌های مقابله با کرونا دولت دوازدهم بویژه در ماه‌های اخیر وارد است.
اکنون نیز تنها راه جلوگیری از فاجعه بیشتر در مشهد مقدس واکسینه کردن تمام مردم بالای ۱۸ سال در این شهر زائرپذیر از تمام جهان است.
وظیفه مسئولین و رسانه‌های استان است تا همانگونه که مسئولین و رسانه‌های استان‌های جنوبی توانستند با فریاد زدن کشور را برای کمک به سمت خود بسیج کنند، پیگیری نمایند تا در استان خراسان رضوی به ویژه مشهد مقدس، با سرعت زیاد واکسن تامین و تزریق شود، اگر اینگونه نشود به‌زودی فاجعه‌ای بزرگ‌تر در راه خواهد بود.
