عرضه اولیه در خونین ترین روزهای بازار سرمایه فقط یک معنای روشن دارد و آن هم نابلدی کاپیتانی است که پشت سکان بورس نشسته است.
نویسنده: سید محمد محمدی
صبح مشهد– نگاهی به سوابق بورسی رییس جدید سازمان بیش از آن که از فعالیت اجرایی در این حوزه خبر بدهد از یک ذهن تئوریک حکایت دارد که در آینده نزدیک می تواند کشتی بازار را در طوفان بی تدبیری ها غرق کند.
آقای رئیس که آشکارا چشم خود را بر روی عرضه های آبشاری حقوقی های دولت، تاخت و تاز سلاطین پروژه سازی سهام و خود را به خواب زدگی ناظران بازار، بسته است در یک حرکت باورنکردنی با عرضه سهام یک شرکت جدید بورسی موافقت کرده تا این زخم ناسور را به چرک مبدل کند.
هر چند بسیاری از فعالان بازار اعتقاد دارند که کاپیتان جدیدالورود بورس هیچ اختیاری از خود ندارد و تمامی فرامین خود را به صورت مستقیم از وزیر اقتصاد دریافت می کند.
اگر این فرض را صحیح بدانیم می شود ادعا کرد که استعفای “حسن قالیباف اصل” نمایشی ترین استعفای دولت تدبیر و امید بود که تنها برای خریدن زمان و به دنبال آن ادامه غارت سرمایه های مردم توسط دولت، انشا شده است.
البته بساط نمایش خیلی داغ تر از این حرفهاست و طرح تحقیق و تفحص از بورس هم با توجه به زمان اندک باقیمانده و درگیری بی حد و حصر بهارستانی ها در خصوص بررسی لایحه بودجه قطعا به جایی نخواهد رسید و در حد یک شوی تبلیغاتی و ژست مردمی باقی خواهد ماند.
هر عقل نیمه سلیمی می داند که بازار بی خریدار بی هیچ تردیدی محکوم به نابودی است و با این وجود عدم توقف معاملات صندوق های دولتی همچنان به صورت روزانه چهاردرصد به انبوهی از سهامداران خرد، زیان وارد می کنند و دیوار بی اعتمادی را بالا می برند.
اگر رئیس دولت در زمان تحلیف به خداوند و قانون اساسی سوگند خورده که حافظ منافع ملی باشد همین امروز دست از این جنایت اقتصادی بردارد و با عذرخواهی از مردم و برگرداندن وجوه به یغما رفته آنان، سرمایه اجتماعی را ترمیم کند و اگر چنین قصدی ندارد ناگزیر است برای تامین بودجه خود راه دیگری جز فریب دوباره مردم، پیدا کند.
مردم دیگر فریب این بازی های شوم و وعده های پوچ را نمی خورند و عرضه اولیه “اوپال” و شرکت های بعدی به خصوص صندوق های دولتی روی دست خودشان باد خواهد کرد.
خروج ارز از کشور با ورود هموطنان به بازار جهانی “رمزارز”ها شاید در شرایط متعادل نوعی خیانت به کشور و نافرمانی مدنی تلقی شود اما در وضعیتی که دست دولت تا آرنج درجیب مردم فرو رفته این اقدام از شریف ترین کارها و کمترین حقوق مردمی به شمار می رود که سرمایه و اعتمادشان را یکجا باخته اند.
