دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی گفت: هرروز تولیدنکردن به دلیل قطع برق به‌طور میانگین ۹۰۰ میلیون تومان به هر واحدخسارت وارد می‌کند.
به گزارش صبح مشهد ، امیرمهدی مرادی در باره ابلاغ برنامه‌های مدیریت بار به خبرنگار ما گفت: در زمستان سال گذشته که ۱۰ روز شاهد قطع برق و گاز بودیم، بر همین اساس میزان خسارت به ۳۳ شرکت را بررسی کردیم. طبق محاسبه ما شرکت‌های سیمانی، کوچک، متوسط و بزرگ به‌طور میانگین هرکدام ۲/۹میلیارد تومان خسارت‌دیده بودند. این خسارت شامل خسارت به ماشین‌آلات، مواد اولیه، سود ازدست‌رفته، هزینه بانک‌ها و تعهداتی بود که نمی‌توانستند به‌موقع انجام دهند. برآورد خسارت بر اساس تمام این موارد انجام‌شده است. هرروز تولید نکردن به دلیل قطع برق به‌طور میانگین ۹۰۰ میلیون تومان به واحدها خسارت وارد می‌کند.
وی بابیان این که خسارت‌های ناشی از قطع برق متفاوت است، افزود: در سال ۱۴۰۰ نیز به دلیل ناترازی در تولید برق و قطعی‌های مکرر همین شرایط را تجربه کردیم، اما در اواخر دوره اوج مصرف با هماهنگی شرکت توزیع برق مشهد در شهر و استان به برنامه ای منسجم رسیدیم که هفته‌ای یک روز واحدها تعطیل شوند.
سال ۱۴۰۱ نیز برنامه مدیریت مصرف بار در صنایع دوباره اجرا و موجب کاهش خسارت در واحدها شد. خوبی این برنامه این است که شرکت برق اجازه می‌دهد واحدها روز جمعه با تمام ظرفیت کار کنند. تنها هزینه مضاعف مربوط به حقوق و دستمزد و درواقع اضافه‌کار به دلیل کار کردن در روز تعطیل است.
دبیر انجمن مدیران صنایع خراسان رضوی ادامه داد: در شرایط قطع برق برای صنایع وضعیت در باره شرکت‌های سیمانی و فولادی متفاوت است، زیرا این واحدها باید در یک واحد زمانی تعطیل شوند و نمی‌توانند تولید داشته باشند، بنابراین خسارت آن‌ها سنگین‌تر از واحدهای دیگر است. محدودیت برق برای صنایع بیشترین آسیب را به واحدهای بزرگ و پرمصرف وارد می‌کند. واحدهای سیمانی در دوسوم سال فعالیت دارند و در ۴ ماه از سال فعالیت ندارند و این موضوع تولید اقتصادی و رقابت با رقبا را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
مرادی در باره مطالبات خسارت‌های ناشی از قطع برق در سال گذشته گفت: ما مطالبات ناشی از قطعی داشتیم، اما هیچ نهادی پاسخگو نیست. برای قطعی برق و همچنین قطعی‌های زمستان سال گذشته مکاتبه داشتیم اما هیچ‌کس پاسخگو نبود. باید نحوه جبران خسارت در این شرایط مشخص باشد اما مشخص نیست.
در قطعی‌های زمستان حدود ۲۰۰ واحد درخواست کردند نحوه جبران خسارت به آن‌ها اعلام شود یا اگر امکان پرداخت خسارت وجود ندارد، اعتبار مالیاتی به واحدها ارائه شود اما هیچ اتفاقی رخ نداد.
