آغاز سال تحصیلی برای نونهالان و نوجوانان کشور روز های بیاد ماندنی و خاطره انگیزی است. لازمه پیشرفت کشور علم‌آموزی و تحصیل فرزندان این مرز و بوم است و آینده ایران را نسلی که از امروز فصل دیگری از کسب دانش را آغاز کرده‌اند خواهند ساخت.
صبح مشهد– امسال شش ماه پس از شیوع کرونا و فراز و نشیب های اقتصادی و اجتماعی ناشی از آن، بازگشایی مدارس با تصمیم‌های شتابزده و برخی ناهماهنگی‌ها و تناقض‌ها همراه بود که این روز را برای دانش آموزان و والدین آنها چندان خوشایند و شیرین رقم نزد. برخی از این اما و اگرها با تعمق و تدبیربیشتر قابل پیشگیری بود تا فشار روانی و بلاتکلیفی به جامعه تزریق نشود:
۱_هفته ها است که مقامات آموزش و پرورش از بازگشایی ترکیبی مدارس سخن می‌گویند و تفاوتهای آموزش در مناطق سفید، نارنجی و قرمز راتشریح می‌کنند،اما ناگهان دوروز به بازگشایی مدارس، اعلام بازگشایی حضوری مدارس موجی از نگرانی را در خانواده‌ها ایجاد کرد.
بسیاری از مدارس مناطق قرمز آماده پذیرش دانش آموزان نبودند و خانواده هانیزتمهیدی برای حضور فرزندان خود در مدرسه نیندیشیده بودند.از همه مهمترنگران سلامت فرزندان خود نیز هستند؛تکرار تصمیم کنکوری !
۲_میزان ناهماهنگی در حدی بودکه در شب بازگشایی مدارس رئیس مرکز هماهنگی حوزه وزارتی وزارت آموزش وپرورش از والدین خواست صبح ۱۵ شهریور قبل از حضور فرزندانشان با مدرسه تماس بگیرند و از باز بودن مدرسه مطمئن شوند. چنین درخواستی _حتی اگر شدنی باشد_ روایت آشکاربی برنامگی وشتابزدگی است.
۳_محوریت آموزش حضوری همزمان بااعلام اجباری نبودن حضور دانش آموزان، نشانه دیگری از ناهماهنگی است که حاصلی جز سرگردانی در اردوگاه والدین ندارد.
۴_پایه استدلال بازگشایی حضوری، مدارس با کمتر از ۵۰ دانش آموز است که برمبنای آن برای مدارس پرجمعیت _که کم هم نیستند_ همان نسخه پیچیده می شود. رعایت پروتکل های بهداشتی در مدارس پرجمعیت ۴۰۰، ۵۰۰ یا هزار نفره با توجه به روحیه دانش آموزان_ به ویژه در مقطع دبستان_ واقعاً امکان پذیر نیست. آیا توصیه رئیس جمهور برای اعمال مقررات انضباطی نظیر مراکز آموزش نیروهای مسلح در مدارس شدنی است؟
۶_رئیس کل سازمان نظام پزشکی کشورکه علت این تصمیم برای او نامشخص است در نامه‌ای به وزیر آموزش و پرورش می نویسد:”علت این تصمیم غیر منتظره هر چه هست با شرایط خطیر بیماری کرونا و سلامت و دانش آموزان و خانواده آنها سازگاری ندارد و یقیناً موجب تحمیل بیماران بیشتر بر جامعه پزشکی، پرستاری و کادر درمان خواهد شد. شما به خوبی واقفید که در شرایط حضور دانش‌آموزان در مدرسه ها به خصوص در پایه دبستان علیرغم ابلاغ بخشنامه، امکان عملی و مطمئن رعایت اصول سه گانه محافظتی و بهداشتی میسر نیست” در همین حال پزشک فوق تخصص بیمارستان مسیح دانشوری_اصلی ترین مرکز درمان بیماران کرونایی کشور_ می‌گوید:” ما صحنه‌های بسیار بسیار فجیع را در زمینه مرگ و میر کرونا دیده‌ایم، که اگر این صحنه ها را مسئولان می دیدند اجازه بازگشایی مدارس را نمی‌دادند.”این سخنان پزشکان متخصص ودست اندکاربرنگرانی مردم نسبت به سلامت خود وفرزندانشان می افزاید.
مجموعه اما و اگرهای بازگشایی مدارس، شتابزدگی و عدم بررسی همه جانبه این تصمیم را به خوبی آشکار می کند.
انتظار می رود مقامات وزارت آموزش و پرورش با ارزیابی عواقب احتمالی این تصمیم_که حداقل دریک احتمال می تواند فاجعه بار باشد_بایک توقف کوتاه به راه‌حل کم هزینه تری بیندیشند.
در این زمینه شاید یکی از بهترین شیوه ها گسترش مدرسه تلویزیونی در رسانه ملی، بهره گیری از فضای مجازی و سامانه شاد و برنامه ریزی برای رفع اشکال حضوری هفتگی برای دانش آموزان با رعایت زمان بندی و محدودیت تعداد دانش آموزو امکان نظارت دقیق مسئولان و معلمان بر رعایت پروتکل های بهداشتی باشد.
هرگونه تصمیم در مورد سال تحصیلی جدیدبایددرکارنامه وزارت آموزش و پرورش “نمره قبولی” بگیرد.آموزش تعطیل شدنی نیست اما “آزمون و خطا”در این مورد می تواندخدای نکرده منجر به فاجعه شود.
نویسنده: سید جلال فیاضی
