یادداشت روز

گردشگری مذهبی و اقتصاد زیارت؛ آری یا نه؟

کد خبر : 5876

نویسنده: علی طوسی

اقتصاد در مدار مدیریت نقش کلیدی دارد. این مقوله مهم در واقع چرخ تحرک و پویایی همه طرح ها، ایده ها و برنامه هایی است که توسط متخصصان حوزه اجتماعی، فرهنگی و سیاسی طراحی و باید اجرایی شود.
مدیریت کلان و افرادی که رهبری جوامع انسانی را بر عهده دارند، با درک این مساله حیاتی، شیوه های متنوعی را اجرا می کنند تا ضمن محقق کردن مسئولیت های محوله، محبوبیت خود را نیز حفظ کنند.
در ایران که اقتصاد نفت محور آن، یک قرن با فراز و نشیب هایش ادامه داشته است هم در سال های اخیر که طلای سیاه دیگر به اندازه گذشته دخل و خرج کشور را تامین نمی کند، به دنبال راهکارهای تازه ای برای تامین نقدینگی مورد نیاز خود هستند تا به افق پیش رو زودتر برسند.
بر اساس طرح هایی که مبتنی بر اقتصاد مقاومتی و نگاه دولت تدبیر و امید بر روی میز قرار دارد، گردشگری یکی از ارکان درآمد محسوب می شود و مسئولان روی ظرفیت های این بخش کاملا حساب کرده اند.
بی تردید مشهد یکی از همین ظرفیت هاست که با توجه به توانایی ها و تنوعی که دارد، قادر است در صورت برنامه ریزی درست، موجب شکوفایی و رشد و پویایی در همه زمینه ها شود.
مشهد بخاطر وجود امام هشتم شیعیان یک پایگاه مهم جذب جهانگرد محسوب می شود. اگر زیربناها در مشهد با سرعت و شتاب بیشتری شکل بگیرد، می شود منتظر ورود ۲۵۰ میلیون شیعه جهان بود که همه آرزومند سفر زیارتی به مرکز خراسان رضوی هستند.
با وجود اینکه عمده ترین هدف مسافران زیارت است. اما به هر حال زائران مقداری از وقت و هزینه سفر خود را در مراکز تجاری که دارای جاذبه توریستی هستند صرف می کنند. مسافران علاوه بر زیارت، ذوق و شوقی نیز نسبت به سیاحت دارند و به همین خاطر مشهد ظرفیت افزایش اماکن تفریحی و سیاحتی را داراست و می بایست زمینه های مناسبی برای پاسخگویی به این نیاز فراهم شود.
با نگاهی عمیق تر می توان مشاهده کرد که در این شهر استعداد کافی برای سالانه چند میلیارد دلار درآمد گردشگری وجود دارد، اما عدم تحقق آن قطعا دلایل مختلفی داشته است، که تک روی در کسب سود در بخش های مختلف و فقدان ابزار و امکانات برجسته ترین آنها بوده است.
مشهد از موقعیت ممتازی جهت پیوند بازار تقاضای ممالک همسایه به داخل کشور برخوردار است و با توجه به تاثیر حضور گردشگری در ایجاد اشتغال، روشن است که بخش خصوصی و تعاونی و دولتی باید سهم مناسب و عادلانه خود را جستجو کنند و به دنبال سود مطلوب نباشند.
از سویی این مجموعه باید موظف به پرداخت حقوق دولتی از جمله عوارض ناشی از حضور گردشگر باشند تا شهرداری ها قادر به تامین استاندارد های اقامت باشد.
اسکان ارزان، مکان های تفریحی، بازارهای جذاب، فضاهای سرگرم کننده، مراکز درمانی مجهز و تور گردانی های منطقی و همراه با مترجمان قوی و مهیا ساختن مکان های دیدنی از جمله داشته هایی است که باید محقق شود.
به نظر می رسد شهرداری مشهد و بویژه حوزه معاونت اقتصادی آن، باید اول با فعال سازی یک هلدینگ زیارت، مدیریت اصل این حرکت را بعهده بگیرد و دوم با فراخوان مناسب در قالب طرح های مختلف، پول سرشار شهروندان را به سمت سرمایه گذاری سوق دهد، تا سود فراوانی که در حال سرازیر شدن است در همین شهر باقی بماند.
این رویه هم شهر را مرفه و هم مردم را ثروتمند و هم دست متولیان مدیریت شهری را باز می کند تا بهتر بتوانند از این سرمایه معنوی، به نفع شهروندان استفاده کنند.

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

2 × 1 =

دکمه بازگشت به بالا
بستن