باید تقصیر را متوجه آنانی دانست که آقای سلاح ورزی را سوزاندند تا شاید تنور تفکرشان گرم شود…
نویسنده: محمد حسین روشنک، عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ، صنایع ، معادن و کشاورزی ایران
صبح مشهد- ماه قبل که دوره دهم اتاق بازرگانی ،صنایع ، معادن و کشاورزی ایران با انتخاب هیئت نمایندگان اتاق‌های سراسر کشور و بعداز آن حضور هئیت نمایندگان در اتاق ایران شروع به کار کرد، متاسفانه همان ابتدا در انتخاب هیئت رئیسه اتاق ایران اشکال و اختلاف جدی بین نهاد حاکمیتی ناظر بر اتاق و بخشی از هیئت نمایندگان در مورد صلاحیت احدی از کاندیداهای ریاست اتاق بوجود آمد، بطوری که نمایندگان وزارت صمت اعلام داشتند صلاحیت آقای سلاح‌ورزی برای ریاست بر اتاق ایران تایید نشده لذا وی نمی‌تواند کاندیدا شود.
در مقابل آقای سلاح ورزی و جمعی از هیئت نمایندگان که بیشتر به تشکل‌ها و اتاق تهران مربوط بودند عقیده داشتند که دلیلی بر عدم تایید صلاحیت وی وجود ندارد، لذا بر حضور آقای سلاح ورزی در جمع کاندیداها حتی بدون تایید صلاحیت پافشاری داشتند.
افراد دارای نفوذ در اتاق تهران که از مدت‌ها قبل برای کسب رای هیئت رئیسه و ریاست اتاق ایران سازماندهی و برنامه ریزی خوبی کرده بودند لذا با علم به عدم تایید صلاحیت کاندیدای ریاست مورد نظر خود، وی را در انتخاب ریاست اتاق شرکت دادند و از دارندگان رای بویژه تشکل‌ها که از قبل برای انتخاب جناب سلاح ورزی آماده شده بودند خواستند ضمن اعتراض به عدم تایید صلاحیت نامبرده و بدون توجه به عدم تایید صلاحیت وی که از نظر ناظرین حتی کاندیدا محسوب نمیشد رای دهند.
جناب سلاح ورزی نیز با هزینه کردن خود و اتاق ایران در جهت تحقق نظر طرفدارانش که خواسته بودند اتاق برای پایگاه تفکر آن‌ها که نیم نگاه سیاسی نیز داشتند باقی بماند اینگونه عمل نمود و باعث خسارت سنگین برای خود، اتاق و بخش خصوصی شد ، که البته یقینا نمی‌شود مقصر این امر را فقط آقای سلاح ورزی دانست بلکه باید تقصیر را متوجه آنانی دانست که آقای سلاح ورزی را سوزاندند تا شاید تنور تفکرشان گرم شود ، ضمن اینکه بعد از انتخاب سلاح ورزی جمعی از آنان که به او رای داده بودند و یا رای نداده بودند نظر به ادامه کار سلاح ورزی داشتند ، اما نهاد نظارت قبول نکرد و برعدم ریاست سلاح ورزی بر اتاق نظر داشتند.
هدف از نوشتن این یادداشت توضیحات واضح بالا نبوده و نیست، بلکه قصد از بیان این مطلب مقایسه دو مجمع انتخاباتی که در تاریخ ۱۴۰۲/۱۰/۱۷و ۱۴۰۲/۱۱/۱ برگزار شد است ، مجمع اول را هیئت رئیسه اتاق ایران با امضای آقای سلاح ورزی انجام داد که با وجود پیگیری طولانی مدت تنها حدود ۱۸۰ نفر از تشکل‌ها، اتاق تهران و بعضی استان‌ها حضور یافته بودند، مجمع دوم را هیئت نظارت و نماینده دولت دعوت کردند با وجود اینکه تقریبا دو روز قبل از برگزاری قطعیت آن بصورت کامل مشخص گردید، ۴۱۰ نفر شرکت کرده بودند که با توجه به سختی تهیه بلیط پرواز و راه‌های دور استان‌ها بسیار جای تامل داشت و ثابت کرد سخن مولا علی (ع) به مالک اشتر در مورد بازرگانان و پیشه وران در همیشه تاریخ صدق کرده و خواهد کرد.
تولیدکنندگان و بازرگانان واقعی اگرچه به نحوی از مدیریت دولت بر اقتصاد کشور معترض و شاکی هستند، اما با حضور خود در روز یک بهمن و انتخاب آقایان صمد حسن زاده و پیر موذن که مورد تایید سلاح ورزی و کسانی که به او رای داده بودند نبود ثابت کردند دلسوز ایران و نظام برخواسته از انقلاب امام بزرگوار هستند، لذا برخلاف تفکری که تلاش داشت اتاق بازرگانی، بخش خصوصی و فعالین اقتصادی را در مقابل نظام و حاکمیت و حد اقل دولت نشان دهد، تولیدکنندگان و بازرگانان ثابت کردند طرفدار ایران و نظام بوده و مقابل دولت نیستند .
رفتار تولیدکنندگان و بازرگانان سبب شد تا وظیفه سه قوه در برابر فعالین اقتصادی و تشکل‌های بخش خصوصی به ویژه اتاق بازرگانی سنگین تر از گذشته شود و به تیم اقتصادی دولت حکم کند که خود را بالاتر ، دلسوزتر و داناتر از اعضای هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی برای مشاوره دادن به سران نظام ندانند و کسب مشاوره و هم فکری با فعالین اقتصادی عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی را تشریفاتی و تزیینی نبینند و از واگذاری اقتصاد کشور به آنانی که امام علی (ع) بهترین تعریف را در خصوص آن‌ها داشته است دریغ نکنند.
محمد حسین روشنک
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی ، صنایع ، معادن و کشاورزی ایران
پنچ بهمن ۱۴۰۲ عید ولادت امام علی ( ع)
