دقایقی تا اذان مغرب باقی مانده است که میهمانشان می‌شویم در روستای «ابرده سفلی» و پای سفره افطاری می نشینیم، ساده، صمیمی و بی ریا .
از رستوران های پر زرق و برق شاندیز که عبور می کنیم، کمی پایین تر از میدان انتهایی، در سمت راست تابلوی روستایشان را می بینیم: «ابرده سفلی». سرازیری را در پیش می گیریم و می رویم، مقصدمان مسجد جامع ابرده است و قرار است ساعتی همنشین اهالی این جا باشیم. به مقصد می رسیم و میزبانان با روی گشاده و آغوش باز به استقبالمان می آیند. علیزاده، کریمی، صنعتی و … ، نام برخی از عزیزانی است که اهل ابرده سفلی هستند و ما را به این میهمانی دعوت کرده اند.
طنین اذان و اقامه نماز
صدای موذن از بلندگوی مسجد طنین انداز می شود و روزه داران خود را برای اقامه نماز آماده می کنند. یکی از اهالی نماز وحدت را اقامه می کند و چه زیباست نماز روزه داران در مسجدی که برای میزبانی از آنان آماده و مهیا شده است.
سفره ای ساده اما دلنشین
نماز که خوانده می شود، میزبان همه را به باز کردن روزه دعوت می کند. پای سفره می نشینیم، سفره ای ساده، صمیمی و بی ریا. با چای و نان و پنیر روزه را باز می کنیم و کمی بعد، پذیرایی ساده دیگری انجام می شود. همه اهالی ابرده هر روز به این میهمانی صمیمانه دعوت اند و هنگامی که آفتاب روزهای رمضان برای غروب کردن آماده می شود، اهالی ابرده راه مسجد جامع را طی می کنند تا میهمان افطاری آن باشند. سنت حسنه ای که هشتمین سال متوالی است در این منطقه برپا می شود.
همه همراهی می کنند
بعد از افطار، با اهالی مسجد همنشین می شویم و آن ها از سنت برپایی این سفره های افطار می گویند. از ۸ سال قبل وقتی هیئت امنای مسجد اعلام کرد که می خواهیم هر سال شب های ماه رمضان، در مسجد میزبان همه اهالی باشیم و سفره های ساده افطار را برپا کنیم؛ همگی استقبال کردیم و پای کار آمده ایم. از آن زمان تا به حال، همگی در ماه رمضان به یاری هم می آییم و هریک در حد توان خود برای برپایی این سفره کمک می کنیم. خدا را شکر، سفره پر برکتی است و در این ۸ سال در همه شب های ماه مبارک پهن شده است.
همنشینی قرآنی
ساعتی بعد، مسجد میزبان محفلی نورانی می شود و جمعی از اهالی محل پای رحل های قرآن می نشینند تا کلام خدا را تلاوت کنند. امشب جمعی از بچه های موسسه قرآنی صراط مشهد هم میهمان این محفل شده اند و در کنار پیشکسوتان و ریش سفیدان ابرده سفلی، که سال هاست محافل قرآنی این منطقه را برپا نگاه داشته اند، آیاتی از کتاب خدا را تلاوت می کنند.
