یادداشت روز

مشهد حاشیه امن می خواهد

کد خبر : 1920
نویسنده : سعید برند

«لباسش را در آورده و کنار دیوار تکیه کرده است، دیواری که اگر نباشد توان ایستادن روی پاهایش را ندارد، محتویات سرنگ را به داخل رگ‌های خشکیده اش تزریق می‌کند، خون را به داخل سرنگ می‌کشد، کمی مکث می‌کند و باز این کار را تکرار می‌کند، وحشت از چشمان متورم و قرمزش می‌بارد، کمی بعد کنار جوی می‌افتد، جویی از فاضلاب رها شده که بوی تعفنش تمام کوچه را در برگرفته است.. »
آنچه خواندید سکانسی از یک فیلم آمریکایی نیست، روایتی عینی از یک ماجرای تکراری است که در روز روشن و در منظر عموم در همین حوالی خودمان اتفاق می‌افتد.
شاید برای خیلی از ما دیدن این چنین صحنه‌هایی عجیب و غیرواقعی به نظر برسد، اما برای کودکان، زنان و مردان حاشیه نشین شهر دیگر تکراری شده است، تکراری شده است احساس ناامنی وقتی در راه مدرسه معتادی را در حال تزریق می‌بینند، تکراری شده است وقتی در نزدیکی منزل خود خرید و فروش اجناس مسروقه را شاهد هستند، تکراری شده است وقتی از کنار افرادی می‌گذرند و از شیرمرغ تا جان آدمیزاد بیخ گوششان تبلیغ می‌شود! اما این تکراری شدن مانع از نترسیدن آنان نمی‌شود، ترسی که هیچگاه تکراری نشده و شاید تا آخر عمر روان آن‌ها را بیازارد.
برقراری «امنیت» در مناطق حاشیه شهر مشهد که بیش از یک میلیون و ۲۰۰ هزار نفر جمعیت دارد و انسان‌هایی شریف، اصیل، زحمت کش و در عین حال محروم را در خود جای داده است، اهمیت فوق العاده‌ای دارد، چرا که امنیت شهر مشهد را می‌توان در گروی حاشیه امنش دانست.
همانطور که رهبر معظم انقلاب صبح روز یکشنبه در دیدار فرماندهان و مسئولان نیروی انتظامی، «امنیت» را موضوعی «درجه یک» خواندند و گسترش دایره حضور نیروی انتظامی در سراسر کشور و برقراری امنیت در همه مناطق سکونتی و محیط‌های زیستی مردم اعم از مناطق حاشیه‌ای شهرها، مناطق دوردست و شهرهای کوچک را مورد تأکید قرار دادند.
با این حال آن چه امروز پس از اجرای کلی طرح ضربتی و دستگیری اراذل و اوباش و … در حاشیه مشهد شاهد هستیم شبیه همان است که در ابتدا خواندید.
اجرای طرح‌هایی چون دستگیری معتادان پرخطر و متجاهر، تا وقتی که سرشاخه‌های اصلی فروش موادمخدر در حاشیه شهر‌ها به ید توانمند نیروهای انتظامی و امنیتی و برخورد قاطع دستگاه قضایی  قطع نشود، راه به جایی نخواهد برد، معتاد امروز دستگیر می‌شود ولی صبح فردا دوباره کنار همان دیوار و با همان سرنگ دیروزی کارش را انجام می‌دهد!
تا کنون بارها و بارها خبرنگاران رسانه‌های مختلف با هزینه‌ای اندک و صرف زمان کمی توانسته اند، در مناطق مختلف حاشیه ای، انواع مختلفی از مواد مخدر را بخرند یا پاتوق‌هایی از دیگر مفاسد اخلاقی را کشف کنند – که حتما گزارش‌های مربوطه را خوانده اید – حال چطور می‌شود پلیس با تمام امکاناتی که در اختیار دارد نمی‌تواند مخفیگاه این سوداگران مرگ را پیدا کند؟ حتی این قضیه آن قدر تابلو است که اگر با هر تیپ و قیافه‌ای از لبنیاتی سرکوچه، سراغ مواد فروش محله را بگیرید می‌تواند آدرس چند خانه را به شما بدهد!
به نظر می‌رسد آنچه اکنون می‌تواند احساس امنیت را به حاشیه مشهد بازگرداند انجام یکسری اقدامات مبنی بر شناسایی و دستگیری مافیای موادمخدر و عاملان اخلال در نظم و امنیت عمومی است.
پیش از این قاضی صادقی ،دادستان عمومی و انقلاب مشهد در ۲۳ آذرماه سال گذشته با صدور دستور ویژه‌ای به نیروهای امنیتی و انتظامی از آنان خواسته بود برای مقابله با اخلال گران نظم و امنیت جامعه و اوباش سابقه دار که موجب بروز نگرانی و ایجاد مزاحمت برای شهروندان به خصوص در حاشیه شهر می‌شوند، به طور قاطعانه وارد عمل شوند و فرصت هرگونه گردنکشی توسط اراذل و اوباش سابقه دار و یا نوچه‌های آنان را بگیرند.
اکنون مطالبه جدی مردم حاشیه مشهد از دادستان و فرمانده نیروی انتظامی، برقراری «امنیت» در محل زندگی شان است، مطالبه‌ای که رهبر معظم انقلاب آن را موضوعی «درجه یک» خواندند.
شاید حضور مستمر گشت‌های پلیس و احداث کلانتری‌های جدید با توجه به تراکم بالای جمعیتی، احداث پایگاه‌های بسیج متشکل از افراد بومی و شریف ساکن در حاشیه شهر و همچنین حمایت مالی و معنوی از اقدامات بسیج، برچیدن خانه‌های تیمی و فروش موادمخدر، برخورد با برخی مشاغل کاذب که خرید و فروش اجناس مسروقه را تسهیل می‌کنند و … بتواند به نوعی پاسخگوی مطالبات به حق حاشیه نشینان در حوزه برقراری امنیت باشد.
بدیهی است هر گونه گسترش بدون ضابطه شهر‌ها ناشی از مهاجرت‌های روز افزون به حاشیه نشینی‌هایی منجر خواهد شد که نا امنی نیز جزئی از معضلات این پدیده است لذا در درجه اول باید با مظاهر نا امنی ناشی از این مسئله که می‌تواند پیرامون خود به ویژه مرکز شهر را نیز متاثر نماید مقابله کرد و در نگاهی کلان باید راه علاج قطعی و بلند مدت برای از بین بردن روند فزاینده حاشیه نشینی به ویژه در شهر‌های بزرگ وایجادامنیت پایدار اندیشید.راه علاجی که الزاما از مسیر روش‌های قهری و برخورد مدارانه  عبور نمی‌کند بلکه ترکیبی از فعالیت‌های توسعه اقتصادی  ، اجتماعی ،فرهنگی و آموزشی را در بر می‌گیرد .

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

1 + 7 =

دکمه بازگشت به بالا
بستن