نویسنده: رامین قانع
در آغازین روزهای چرخش دیپلماسی خارجی دولت تدبیر و امید به سوی سیاست لبخند،بزرگان و صاحب نظران و کارشناسان خبره سیاست خارجی اعلام کردند که لبخند به دشمن هیچ تاثیری در ذات دشمنی او ایجاد نخواهد کرد و نمی تواند از منافع ملی و دینی در برابر مستکبران دفاع کند و قطعا نتیجه ی عکس خواهد داشت ،تنها ابزاری که می تواند دشمن را عقب نگه داشته و او را وادار به کرنش نماید، چیزی جز استقامت و ایستادگی نیست؛ اما مسوولین سیاست خارجی دولت یازدهم با استناد به سخن رئیس جمهور مبنی بر اینکه هم سانترفیوژ و هم چرخ زندگی مردم باید بچرخد ،به لبخند خود با طرف مقابل ادامه داده و با محکوم کردن انتقادهای دلسوزانه دوستان داخلی ،منتقدین را با الفاظ زشت و ناشایست خطاب نمودند.
بعد از نهایی شدن متن برجام برای ایجاد یک توافق به اصطلاح دو سر برد، بار دیگر کارشناسان مربوطه با هشدار های صریح و دلسوزانه در مورد سو استفاده های طرف های مقابل از متن تهیه شده و همچنین مفاد قید شده در این توافق نامه، تیم مذاکره کننده و دستگاه دیپلماسی خارجی کشور را به تأمل و کار کارشناسی بیشتر برای حفظ منافع ملی دعوت کردند ،اما متاسفانه دولت و مجلس در یک سناریوی هماهنگ و برنامه ریزی شده،به فاصله کمتر از ۲۰ دقیقه کلیه موارد مطروحه در متن توافق نامه را به تصویب رسانده و به مرحله عمل سپردند و در پاسخ به انتقادات مبنی بر قید محدودیت فعالیت های دفاعی موشکی در قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل متحد که در تایید توافقات هسته ای تصویب شد ،از زبان معاون وزیر امور خارجه و عضو تیم مذاکره کننده هسته ای دولت تضمین دادند و بیان کردند که برنامه موشکی جمهوری اسلامی ایران دفاعی بوده و در حوزه صلاحیت این قطعنامه قرار نمی گیرد و توافق نهایی برجام منوط به برداشته شدن کلیه تحریم ها از جمله تحریم تسلیحاتی شده است.
اما با گذشت فقط چند ماه از نهایی شدن توافق برجام ، در دی ماه ۱۳۹۴ دنیا شاهد اعمال تحریم های جدید آمریکا به بهانه فعالیت های موشکی علیه جمهوری اسلامی ایران بود . در این هنگام مسوولین دستگاه دیپلماسی کشور با بی اهمیت خواندن تحریم های جدید، این نوع رفتار را به منزله نقض برجام تلقی نکردند و به مسیر دیپلماسی لبخند خود ادامه دادند.
پس از آن بار دیگر در فروردین ماه سال ۱۳۹۵ چند شخص و شرکت ایرانی به بهانه دور زدن تحریم ها ،توسط آمریکا تحریم شدند و این بار نیز مسوولین دولتی , این اقدامات آمریکا را محکوم اما مانع و مخلی برای اجرای برجام ندانستند. بلافاصله در اواخر فروردین ماه ۹۵ دیوان عالی آمریکا با چراغ سبز دولت این کشور رأی به مصادره و برداشت ۲میلیارد دلار از دارایی های بلوکه شده ی ایران را صادر نمود، و واکنش مسوولین دولتی همچون گذشته تنها به محکومیت لفظی خلاصه شد و حتی برای دور کردن اذهان عمومی از پایمال شدن حق مردم با متهم کردن عوامل داخلی ،سعی کردند تا آن را به فراموشی بسپارند.
رئیس دولت تدبیر و امید که در زمان تصویب برجام در گفتگوی زنده تلویزیونی ،توافق هسته ای را یک پیروزی بزرگ و افتخار دانسته و تضمین داد که همه تحریم ها تا پایان تیر ماه ۹۴ بصورت آنی و یکجا لغو خواهد شد ،بعد از عملی نشدن وعده های توخالی آمریکا و ۵+۱ بجای شکایت و پیگیری قانونی از مراجع ذیصلاح بین المللی مبنی بر بدعهدی و قانون شکنی طرف مقابل در اجرای برجام،نوک پیکان حمله ی خود را به سمت منتقدین داخلی نشانه رفت و با اظهاراتی متناقض، ضمن بیان اینکه نباید از برجام توقع بیجا داشت ،برداشته شدن تحریم ها مقطعی و زمانبر عنوان کرد.
اکنون بعد از گذشت یکسال و نیم از تصویب برجام و اجرایی شدن کامل تعهدات ایران و محدود شدن فعالیت های هسته ای کشور ، به جز موارد محدود و غیر کاربردی و چند بانک و شرکت بین المللی ،عملا هیچ تحریمی لغو نشده و چند روز قبل نیز شاهد تمدید ۱۰ساله ی تحریم های آماتو توسط آمریکا علیه کشورمان بودیم.
رئیس جمهور جدید آمریکا نیز در ایام تبلیغات انتخاباتی خود وعده داد که در صورت انتخاب حتما توافق هسته ای با ایران را پاره خواهد کرد.
این در حالی است که مقام عظمای ولایت بارها و بارها نسبت به بدعهد بودن و دشمنی ذاتی طرف مقابل هشدار داده بودند.
اما نقطه ی مثبتی که در این موضوع وجود دارد اینکه مردم و مسئولین جمهوری اسلامی یکبار دیگر ذات شیطانی و دشمنی و بدعهدی و دروغگویی آمریکا و غرب را هرچند با تجربه ای تلخ و قیمتی گزاف درک کردند و امید است با سرلوحه قرار دادن نوع زندگی ،سیاست و برخورد ائمه اطهار (ع) مسیر اسلام ناب محمدی (ص) را که همان مقاومت و پایداری و ایستادگی در برابر ستمگران و مستکبران است را بیاموزند.
