نویسنده: محمد علی تدینی راد
صبح مشهد– آدمیزاد از روزی که چشم به دنیا باز می کند در برابر هر چه می بیند مسئولیت دارد. تمام کارهایی که ما انجام می دهیم مربوط به همین مسئولیتی است که داریم. یعنی همان دیدی که از دنیا داریم . اگر رفتار خوبی داشتیم معنی زندگی را درست فهمیده ایم و اگر رفتار و عمل خوبی نداشتیم فهم درستی از زندگی نداشته ایم. ممکن است ندانیم خوب نبودن یعنی بد بودن و بدی کردن یعنی ظلم به دیگران که همان حق الناس است. خدا بیامرزد پدرم را ، جاجی شیخ همیشه وقتی منبر می رفت از حق الناس می گفت و خیلی تاکید می کرد مراقب باشیم.
ما باید تاجایی که می توانیم بدی نکنیم. از زبان خیلی ها شنیده ایم و خود ما هم می گوییم که از آدم یک خوبی می ماند و یک بدی.
من می گویم از آدم فقط خوبی می ماند. اگر بدی هم کرده باشیم هستند آدم های خوبی که بعد از رفتن ( مرگ مان ) بدی های مارا ببخشند .
ولی خوبی های ما همیشه سرزبان ها خواهد بود . خوبی حتی یک ذره اش هم ارزش دارد و در آن دنیا دست گیرمان خواهد شد.
چرخ این دنیا روی همین خوبی ها می چرخد و هر چه سعی کنیم خوب تر باشیم این دنیا بهتر (خواهد شد) و در آن دنیا هم روسفید خواهیم شد. پس بدی هارا کنار بگذاریم ،اگر در حق مان بدی شده به خوبی خودمان ببخشیم و خوب زندگی کنیم تا خوبی های ما یادگاری بماند.
این یادداشت در شهریور ۱۴۰۰پس از درگذشت محمدعلی تدینی راد از یادداشت های او برداشت شده است.
