دانشجویم و به خاطر درس خواندن، تحقیر شدم!

دانشجو هستم اما به نظرم هرچه زودتر تغییر مسیر بدهم و درس را رها کنم، آینده بهتری خواهم داشت. این روزها هر که من را می‌بیند، می‌گوید که الکی وقتت را برای درس‌خواندن هدر نده چون آخرش هم بیکار خواهی ماند. به نظرم مدرک گرفتن فایده ای ندارد. احساس می‌کنم که تحقیر شدم و نمی‌دانم تصمیم درست چیست؟

صبح مشهد– مخاطب گرامی، شما به تحصیل روی آوردید تا برای حفظ بقای خود، مهارت‌های بیشتری کسب کنید و معقول نیز همین است که آدمی تلاشش را برای بهینه کردن شرایط امروز و فردای خود انجام دهد. نکته این‌جاست که شما تلاش‌های بسیاری را دیده و شنیده‌اید که به سرانجام مطلوب نرسیده است. به‌طور مثال راننده تاکسی که کارشناسی مکانیک یا قصابی که کارشناسی کشاورزی دارد یا فردی که کارشناسی ارشد روان شناسی دارد و هنوز بیکار است و بسیاری دیگر. مشکل این همه تحصیل کرده بیکار، ریشه در بی‌حاصل بودن تحصیل ندارد بلکه ریشه در افراط و بی‌برنامگی نظام دانشگاهی در تعلیم تحصیل کرده ها بدون تناسب با نیاز جامعه دارد.

فرض‌تان درباره بی‌فایده بودن تحصیل غلط است
جوامعی مانند جامعه در حال توسعه ما را به اصطلاح «بهشت کارآفرینان» می‌نامند بدین معنا که پر است از فرصت‌ها و نیازهای پاسخ داده نشده که هرکدام می‌تواند سرآغاز کسب و کاری کوچک یا بزرگ شود و نمونه آن را بسیار می‌بینید. البته در برخی از آن‌ها به آموزش و تدبیر هوشمندانه طرح کسب و کار نیاز است. بیشتر کارآفرینان موفق و با تدبیر به مدد تحصیل یا دانش تجربی خود به موفقیت رسیده‌اند یا به مدد وجود تحصیل کرده‌های پر امید، کسب و کار خود را سامان داده‌اند بنابراین فرض شما غلط است که تحصیل بی‌فایده است و راه به جایی نمی‌برد. تحصیل به قصد تسخیر میزی در اداره‌ای یا استخدام شدن، شاید به سرانجام نرسد اما تحصیل به قصد خود اشتغالی و کارآفرینی به احتمال زیاد سرانجام بهتری دارد.

تحصیلات یک سرمایه است
نکته آخر این‌که ما صرفا تحصیل نمی‌کنیم که آینده شغلی خود را رقم بزنیم. به نظر شما، آیا یک پدر یا مادر تحصیل کرده موفق‌تر نیست یا حتی یک راننده تاکسی تحصیل کرده احترام و امنیت بیشتری برای من و شما به ارمغان نخواهد آورد؟ در مجموع، بی‌شک تحصیلات تبعات بسیاری در زندگی شخصی و اجتماعی شما خواهد داشت و درست مانند سرمایه‌ای است که آن را از هیچ باد و بارانی گزندی نیست و اگر برگ سبزی(پول) نیاورد، بی‌شک زندگی سبزتر و صبورانه‌تری را باعث خواهد شد.

نویسنده : رضا زیبایی | روان‌شناس بالینی