مردی هستم که ۳۲ سال پیش ازدواج کردم. حالا با داشتن دو فرزند و بعد از این همه سال، خانمم به همه آن‌چه که در این سال‌ها با هم ساختیم، پشت پا زده و تصمیم به گرفتن طلاق دارد. نمی‌دانم باید چه کنم؟ به نظرم این رسمش نیست ولی گوش نمی‌دهد.
صبح مشهد– از هم پاشیدگی زندگی مشترک، آن هم بعد از ۳۲ سال، دردناک و ناراحت کننده و پذیرفتن آن، کار سخت و مشکلی است. این‌طور که از پیامک شما فهمیده می شود، این یک تصمیم یک طرفه است و شما خواستار ادامه زندگی‌مشترک هستید اما نقش شما در تصمیم همسرتان چیست؟ آیا تمام این سال‌ها ، مشکلاتی وجود داشته که حل نشده و حالا با تمام شدن ظرفیت روانی خانم‌تان، او تصمیم به ترک منزل گرفته است؟ یا بروز یک مشکل ناگهانی در رابطه شما ،علت این تصمیم است؟
برای حفظ خانواده‌تان تلاش کنید
اگر هنوز در ایشان میزانی از علاقه به شما وجود دارد و این یک تصمیم هیجانی ناشی از خشم یا ناراحتی است، بهتراست با فرصت دادن و درک ایشان، راهی برای تخلیه هیجانات منفی شان بیابید تا با کاهش خشم، ایشان در تصمیم شان تجدید نظر کنند. البته این مسئله برای ایشان هم سخت و سنگین است چون یک زن هم به راحتی نمی تواند زندگی ۳۲ ساله خود را فراموش کند، از دو فرزند خود دل بکند و تصمیم به جدایی بگیرد. چنان که همسرتان ۳۲ سال در کنار شما بوده و در خوشی و ناخوشی همراهی تان کرده است و اگر فردی ناپخته و کم تجربه بود، می‌بایست خیلی پیشتردست به چنین کاری می زد.
چرا خانم‌تان تصمیم به طلاق دارد؟
از واسطه‌های مورد اعتماد ایشان کمک بگیرید. بزرگ‌ترها و ریش سفیدها گاهی می‌توانند کار را خیلی جلو ببرند. تلاش کنید علت این رفتار را بیابید. هیچ اشاره‌ای در پیامک‌تان به دلیل این مسئله نکردید. گاهی توجه درست، جبران کوتاهی‌های عاطفی، برآوردن نیازهای واقعی، بروز رفتارهای قاطعانه و مردانه و … می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. پس از آرام شدن ایشان در فضایی همدلانه با یکدیگر گفت‌و‌گو کنید و شنونده خوبی برای‌شان باشید. در گفت‌و‌گو با ایشان سهم خود را در این ماجرا بپذیرید.
خاطره‌های خوب را به یاد همسرتان بیاورید
با شناختی که از همسرتان دارید، تلاش کنید او را در این مدت با خرید هدیه یا بردن به جاهای خاطره انگیز اوایل عقد و ازدواج، خوشحال و خاطره روزهای خوب زندگی‌تان را در ایشان زنده کنید. فرزندان بهتر است در این ماجرا، بی‌طرف باشند و رسما در جبهه پدر یا مادر قرار نگیرند اما می‌توانند از احساس نیازشان به مادر و در صورت ترک زندگی، احساس خلأ و کمبودشان با همسرتان صحبت کنند. امیدواریم با تلاش و انگیزه‌ای که در شما برای حفظ زندگی وجود دارد، موفق به تغییر تصمیم ایشان شوید اما در هر صورت خوب است از کمک تخصصی یک مشاور خانواده هم کمک بگیرید.
نویسنده : زهره حسینی | مشاور و دانش آموخته دانشگاه علامه‌طباطبایی
