دانشمندان ادعا می‌کنند یک آزمایش ساده برای جست‌وجوی حیات بیگانه طراحی کرده‌اند. آزمایشی قابل‌اعتماد که تعیین می‌کند آیا حیات در دیگر سیارات وجود داشته است یا دارد، یا خیر؟ این کشف از هوش مصنوعی استفاده می‌کند تا با دقت ۹۰ درصد مشخص کند آیا یک نمونه زیستی است یا خیر.
به گزارش «ایندیپندنت فارسی» محققان می‌گویند می‌توان از این روش، روی نمونه‌های کنونی موجود استفاده کرد. برای مثال، احتمالا به این معنا که ما پیش از این نمونه‌هایی را گردآوری کرده‌ایم که می‌توانند به ما بگویند آیا حیات در مریخ وجود دارد یا خیر. این یافته‌ها همچنین می‌تواند به ما کمک کند تا درباره سیاره خودمان اطلاعات بیشتری داشته باشیم و از تاریخچه سنگ‌های عجیب و باستانی پیداشده در زمین پرده برداریم.
جیم کلیوز، از آزمایشگاه زمین و سیارات موسسه علوم کارنگی واشنگتن دی‌سی، می‌گوید: «جست‌وجو به دنبال حیات فرازمینی یکی از وسوسه‌انگیزترین تلاش‌ها در علم مدرن است، پیامدهای این پژوهش جدید بسیار است، اما سه نکته مهم وجود دارد: نخست، در سطحی عمیق، بیوشیمی با شیمی آلی غیرزیستی متفاوت است. دوم، ما می‌توانیم به نمونه‌های مریخ و زمین باستانی نگاه کنیم تا دریابیم که آیا زمانی زنده بوده‌اند یا خیر و سوم، این احتمال وجود دارد که این روش جدید بتواند زیست‌کره‌های دیگر را از زیست‌کره‌های زمین تشخیص دهد و پیامدهای مهمی برای ماموریت‌های اخترزیست‌شناسی آینده داشته باشد.»
این روش آن‌گونه که تحقیقات پیشین انجام داده‌اند، به دنبال مولکول‌ها یا ترکیبات خاصی که ممکن است نشان‌دهنده حیات باشند، نیست. در عوض، با استفاده از انواع مختلف بررسی و آنالیز، به دنبال تفاوت‌های کوچک در الگوهای مولکولی نمونه‌ها می‌گردد. این سیستم با ارائه اطلاعات مربوط به ۱۳۴ نمونه شناخته‌شده و با دادن اطلاعاتی درخصوص زنده یا غیر زنده بودن آن‌ها به یک سیستم هوشمند مصنوعی ساخته شده است. سپس برای آزمایش آن، نمونه‌های جدیدی به این سیستم داده شد، از جمله نمونه‌هایی از موجودات زنده و بقایای حیات باستانی و دیگر نمونه‌های غیرزنده که نشانه‌ای از حیات نداشتند، شامل مواد شیمیایی خالص و این سیستم آن‌ها را با دقت ۹۰ درصد شناسایی کرد.
این سیستم همچنین به پیش‌بینی نوع دیگری از نمونه‌ها پرداخت و نمونه‌های زنده را به دو دسته «زنده» و «فسیل» تقسیم کرد. این به معنای آن است که این سیستم می‌تواند فرق میان یک برگ تازه چیده‌شده و چیز دیگری را که مدت‌ها پیش مرده است، تشخیص دهد. رابرت هازن، از موسسه علمی کارنگی، یکی از سرپرست‌های این پژوهش، می‌گوید: «این روش تحلیلی معمولی این ظرفیت را دارد که جست‌وجوی حیات فرازمینی را متحول و درک ما از خاستگاه و شیمی اولیه‌ترین [نمونه‌های] حیات روی زمین را عمیق‌تر کند. این پژوهش راه را برای استفاده از حسگرهای هوشمند در فضاپیماهای روباتیک، فرودگرها و سطح‌نوردها برای جست‌وجوی نشانه‌های حیات پیش از آن که نمونه‌ها به زمین آورده شوند، باز می‌کند.» این یافته‌ها همچنین می‌تواند به حل رازهای حیات کمک کند.
بسیاری از سنگ‌های باستانی روی زمین موضوع بحث و مناقشه بر سر این هستند که آیا قدیمی‌ترین میکروب‌های فسیلی [نشانه‌های] حیات را در خود دارند یا خیر؛ در حالی که برخی دیگر می‌گویند آن‌ها فاقد حیات هستند. مقاله‌ای که این پژوهش را شرح می‌دهد، «امضای زیستی قابل‌اعتماد و غیرقطعی مبتنی بر یادگیری ماشینی»، در مجله علمی پی‌ان‌ای‌اس (PNAS) منتشر شده است.
