اخبار مهم

بد گمان روان پریش!

کد خبر : 52388

حدود ۶ ماه قبل برای رهایی از سوء ظن های پدرم که جزئیات رفتارهای مرا هم زیر نظر داشت، به خواستگارم پاسخ مثبت دادم تا دیگر این شرایط خانوادگی را تجربه نکنم اما متاسفانه از چاله به چاه افتادم چرا که بدگمانی های نامزدم وحشتناک تر از سوءظن های پدرم بود به گونه ای که …

به گزارش اختصاصی روزنامه خراسان، دختر ۱۵ ساله ای که از نامزدش به اتهام کتک کاری و ایراد ضرب و جرح های عمدی شکایت کرده بود با بیان این که فقط می خواهم قانون تکلیف مرا مشخص کند، درباره سرگذشت خود به مشاور و مددکار اجتماعی کلانتری طبرسی شمالی مشهد توضیح داد: پدرم کاسب است و مغازه مرغ فروشی دارد اما بر خلاف آن که رفتار و گفتارش با مشتریان بسیار عالی و با طمأنینه است، در خانه، مردی خشن و بدبین جلوه می کند. با آن که من اولین فرزند خانواده هستم و تنها خواهری کوچک تر از خودم دارم، ولی مدام از رفتارهای من ایراد می گیرد و به هر موضوعی با سوءظن می نگرد و با نگاه های سرزنش آمیزی همواره تحقیرم می کند. مادرم نیز با این اخلاق پدرم، مخالف بوده و بارها تاکید کرده است که نباید تا این حد از رفتارها و گفتار من ایراد بگیرد. با وجود این پدرم توجهی به نظرات دیگر اعضای خانواده ندارد . اگرچه بنا به نظر اطرافیان من دختری زیبا و خوش سلیقه هستم و در امور تحصیلی هم موفق بودم اما پدرم نکات خوب و مثبت مرا هرگز نمی بیند و از نوع پوشش و حتی رفت و آمدهایم به شدت انتقاد می کند به طوری که مدام در خلوت خودم گریه می کنم ولی هیچ گاه نمی خواهم پدرم ناراحت شود. این سوء ظن ها به حدی رسید که پدرم اجازه نمی داد در خانه تنها بمانم؛ چرا که می ترسید از طریق فضای مجازی با پسری ارتباط برقرار کنم یا حتی وقتی با مادرم به بیرون از منزل می رفتم باید جزئیات مکان ها و خودروهایی را که سوار شدیم برای پدرم بازگو می کردم که تصور نکند من مادرم را فریب داده ام تا به این بهانه برای دیدار با پسری غریبه از خانه خارج شده باشم!

خلاصه در همین شرایط بود که پسر خاله ام از طریق مادرش به من پیام داد که مرا دوست دارد و می خواهد به خواستگاری من بیاید! وقتی خاله ام موضوع را با مادرم در میان گذاشت و پدرم متوجه ماجرا شد ناگهان ولوله ای در منزل ما به راه افتاد . پدرم که خشم و عصبانیت همه وجودش را فرا گرفته بود، چنین تصور می کرد که حتما با پسرخاله ام به دور از چشم او ارتباط عاشقانه داشته و قبلا قرار و مدارهای ازدواج را هم گذاشته ام و اکنون موضوع با خواستگاری خاله ام لو رفته است! هرچه من و مادرم و حتی خاله ام سوگند می خوردیم که اشتباه می کند و هیچ گاه چنین ارتباطی بین ما وجود نداشته است ولی پدرم باور نمی کرد و سوءظن هایش همواره بیشتر می شد به طوری که طی چند روز همه فامیل را به هم ریخت و ادعا کرد که پسر خاله ام مرا که دختری ۱۴ ساله بودم فریب داده است تا مرا اغفال کند! به همین دلیل حتی گوشی تلفن همراهم را گرفت تا با کسی ارتباط نداشته باشم و مرا در خانه حبس کرد این درحالی بود که به خاطر کرونا مجبور بودم، از طریق فضای مجازی درس بخوانم! بنابراین به ناچار درس و مدرسه را هم رها کردم و خانه نشین شدم.

حدود یک سال بعد از این ماجرا بود که پسر یکی از دوستان صمیمی پدرم به خواستگاری ام آمد. «پویا» را چند بار به خاطر رفت و آمدهای خانوادگی دیده بودم و به ظاهر پسری مهربان و آرام به نظر می رسید. وقتی فهمیدم که پدرم نظر مثبتی دارد و با این ازدواج موافق است بلافاصله من هم پاسخ مثبت دادم ؛چرا که دیگر نمی توانستم سوء ظن های پدرم را تحمل کنم و برای رهایی از این شرایط خانوادگی درنگ نکردم و حدود ۶ ماه قبل پای سفره عقد نشستم. اوایل نامزدی بسیار خوب بود و من هم از رفتارهای نامزدم رضایت داشتم اما طولی نکشید که متوجه شدم «پویا» هم مانند پدرم وسواس سوءظن دارد و با بدگمانی رفتارهای مرا کنترل می کند. او وقتی سرکار بود مرا هم به خانه مادرش می برد و باید تا زمان آمدن نامزدم در خانه مادر شوهرم می ماندم، اگر در آن شرایط بیرون می رفتم سروصدا به راه می انداخت و مرا کتک می زد تا به قول خودش آدم شوم! اما این ماجرا زمانی شکل حادتری به خود گرفت که «پویا» هم متوجه موضوع پسرخاله ام شد و او نیز مانند پدرم مرا متهم کرد که حتما با پسر خاله ام ارتباط غیراخلاقی داشته ام! به همین دلیل تاکید می کرد که هرگاه فردی نامحرم به منزلمان آمد من حتما باید به داخل اتاق بروم و بیرون نیایم! من هم خواسته اورا رعایت می کردم تا این که چند روز قبل عمویش به خانه ما آمد و من فکر کردم چون خود «پویا» در خانه است دیگر نیازی نیست به داخل اتاق بروم! ولی بعد از رفتن عمویش به شدت خشمگین شد و مرا در حضور مادرش آن قدر کتک زد که بینی ام شکست و استخوان پایم نیز ترک برداشت.

در این گیر و دار ناگهان با چاقو به طرف من حمله کرد که مادرش با التماس و گریه چاقو را از او گرفت اما من که دیگر نمی توانستم این اوضاع تاسف بار را تحمل کنم به کلانتری آمدم تا قانون تکلیف مرا روشن کند و…

گزارش اختصاصی روزنامه خراسان حاکی است، به دستور سرگرد «جواد یعقوبی» (رئیس کلانتری طبرسی شمالی) بررسی های قانونی و روان شناختی این پرونده به مشاوران زبده دایره مددکاری اجتماعی سپرده شد.

ماجرای واقعی با همکاری پلیس پیشگیری خراسان رضوی

برچسب ها
نمایش بیشتر

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد.

بیست − 3 =

دکمه بازگشت به بالا
بستن