به گفته کارشناس مسؤول پیشگیری و درمان اعتیاد بهزیستی خراسان رضوی، میزان پاکی در بین افراد مقیم کمپ‌ها اعم از اختیاری و اجباری تا زمانی که در مرکز حضور دارند صد در صد است اما تعدادی از آنها پس از خروج از کمپ، در فواصل مختلف پس از ترک مصرف، لغزش می‌کنند و به مصرف بازمی‌گردند.
به گزارش صبح مشهد، امیر گوهری در گفتگو با خبرنگار ما با بیان اینکه معتادان به مصرف مواد مخدر سنتی، مشکل چندانی برای ترک ندارند گفت: این گروه از معتادان پس از سم‌زدایی که معمولا بین سه تا ۱۰ روز طول می‌کشد می‌توانند ترخیص شده و بقیه‌ی دوران بازتوانی را در کنار خانواده و در انجمن‌های خودیاری معتادان سپری کنند.
وی ضمن تأکید بر اینکه در لغزش پس از ترخیص، هیچ اطلاعات قابل اتکایی وجود ندارد گفت: بهزیستی، اعتبار، نیروهای انسانی و امکانات پیگیری وضعیت این گروه از ترخیص‌شدگان را ندارد و بنا بر این هر گونه آماری از میزان لغزش یا پاکی از آنها، ناشی از حدس و گمان است و هیچ اطلاعات موثقی در این زمینه نداریم.
وی با اشاره به معتادان صنعتی خاطر نشان کرد: مشکل اصلی در معتادان صنعتی این است که درمان این بیماران به دلیل وابستگی شدید به مواد صنعتی، دشوار می‌باشد.
وی افزود: در صورتی که فرد از نظر شخصیتی و جسمی روانی قبل از مصرف مواد صنعتی، مشکلاتی داشته باشد مصرف مواد صنعتی می‌تواند آسیب‌های جبران‌ناپذیری به فرد وارد نماید.
وی اظهار داشت: در ۵۶ کمپ اختیاری در استان خراسان رضوی حدود ۱۵۰۰ معتاد حضور دارند که در بین آنها کمتر از ۱۰ درصد معتاد مواد سنتی هستند و بقیه به سوء مصرف مواد صنعتی یا ترکیبی اعتیاد دارند.
وی با بیان اینکه هر معتاد خودمعرف باید یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان شهریه ماهانه به کمپ بپردازد گفت: تمام شهریه از خود معتاد و خانواده‌اش دریافت می‌شود مگر اینکه با شواهد کافی و مدارک مثبته معلوم شود که خانواده استطاعت مالی ندارند و بدین ترتیب از یارانه بهزیستی استفاده می‌کند.
وی گفت: در ۱۰ ماه گذشته ۲۵۰ میلیون تومان در خراسان رضوی برای یارانه این معتادان از سوی بهزیستی پرداخت شده است.
گوهری گفت: به طور میانگین هر معتاد روزانه ۵۰ تا ۱۰۰ هزار تومان هزینه اعتیاد دارد که در نتیجه‌ی این مصرف، یا باید خانواده خود را تحت فشار بگذارد و یا دست به اقدامات مجرمانه بزند.
وی با بیان اینکه میزان مصرف مواد صنعتی از ده سال قبل به این طرف مرتبا در حال افزایش بوده است گفت: شیشه به دلیل هزینه کم، مصرف ساده، بی‌بو بودن، نیاز نداشتن به امکانات و فضای خاص و نشئگی بالا، روز به روز طرفداران بیشتری در بین معتادان پیدا می‌کند و به همین خاطر تخریب‌ها، آسیب‌ها و مشکلات فردی، خانوادگی و اجتماعی این مصرف روز به روز بیشتر می‌شود.
وی گفت: بر اساس پروتکل‌های مراکز خود معرفی یا اختیاری، حداکثر دوران اقامت معتاد در مراکز ماده ۱۵ سه ماه است در حالی که بسیاری از این معتادان حتی در شش ماه و بیشتر هم به پاکی ماندگار نمی‌رسند و نیاز به حمایت و ماندن در مرکز دارند.
وی خاطر نشان کرد: چرخه بازتوانی و توانمندسازی، یک چرخه‌ی طولانی مدت و پر هزینه است که اگر بخواهیم هزینه‌هایی که برای ترک و پاکی از سوی خانواده یا دولت انجام می‌شود به هدر نرود باید هزینه‌های توانمندسازی و بازتوانی معتاد و خانواده‌اش را هم پرداخت کنیم تا این چرخه کامل شود که در حال حاضر ناقص است و پاک‌شدگان در ابتدای راه، رها می‌شوند.
گوهری گفت: اگر بخواهیم میزان پاکی ماندگار در بین ترخیص‌شدگان را رصد کنیم باید امکانات، اعتبار مالی و نیروی متخصص مددکاری در اختیار داشته باشیم که در حال حاضر این امکان مهیا نیست.
وی تصریح کرد: یکی از عوامل مؤثر در درمان و بازتوانی اعتیاد، اشتغال بیمار پس از ترک مرکز می‌باشد که در این زمینه، بیمار باید آموزش‌های فنی و حرفه‌ای لازم را دیده و در محیط‌های سالم حتی بدون حقوق و دستمزد فعالیت حرفه‌ای داشته باشد که به عنوان کاردرمانی تلقی می‌شود.
وی تأکید کرد: در حال حاضر این امکان بسیار ضعیف بوده و بیمار به دلیل بیماری و نداشتن سرگرمی مفید، مجددا به چرخه اعتیاد باز می‌گردد و عملا هزینه‌هایی که برای درمان و سم‌زدایی او توسط خانواده یا بهزیستی یا سایر نهادهای دولتی انجام می‌شود به هدر می‌رود.
