همه ما وقتی به روزهای آخر سال نزدیک میشویم، به کارهایی که در سال گذشته انجام دادهایم فکر میکنیم. بعضی از کارهایمان بهخوبی انجام شدهاند که بابتشان به خودمان احسنت میگوییم اما همیشه گوشه ذهنمان درگیر کارهایی است که نیمهکاره رها کرده یا اصلا به سراغشان نرفتهایم. وقتی به این کارها فکر میکنیم، معمولا به این نتیجه میرسیم که «سال دیگه حتما انجامشون میدم». خب حالا رسیدیم به سال جدید و کارهایی که معطل گذاشتهایم تا از شنبه شروع کنیم یا اول ماه و اول سال، در مغزمان رژه میروند. حالا که زمان زیادی از تمام شدن تعطیلات نگذشتهاست، چه کنیم که آخر سال ۱۴۰۰ همه کارها و برنامههایمان تیک خورده باشد؟
صبح مشهد؛ نویسنده : محدثه مشجری | کارشناسارشد روانشناسیتربیتی
معجزه کاغذ و قلم| کارهایتان را در ذهنتان نگه ندارید. بسیاری از مطالعات نشان دادهاند که احتمال دستیابی به اهداف و برنامههای نوشتهشده نسبت به طرحهای ذهنی، بیشتر است. این گام، فرصت تقسیم کار و کمک گرفتن از بقیه در انجام آن را هم به شما میدهد.
پنهانکاری ممنوع| زمانی که برنامهتان را مکتوب کردید، آن را داخل کشو و کمد پنهان نکنید. اگر جلوی چشمتان نباشد، دور از ذهن باقی میماند. بنابراین فهرست کارهایتان را جایی قرار بدهید که هر روز آن را ببینید.
پلهپله، قدمقدم| شما الان در ابتدای سال هستید و برای کل سال برنامهریزی میکنید. اما برای عملکرد بهتر، پیشنهاد میشود برنامهتان را به چهار بخش تقسیم کنید. کارهایی را که تا (۱)پایان خرداد، (۲)پایان شهریور، (۳)پایان آذر و (۴)پایان اسفند باید انجام شوند، از هم تفکیک کنید. حالا تمرکز خود را روی اهداف قسمت اول که پیشروی شماست، بگذارید.
پیشبینیهای طلایی| تاریخهای کلیدی را در برنامه خود درنظر بگیرید. روزهای مهم زندگیتان را در تقویم علامتگذاری کنید و درباره آنها در برنامهریزیهایتان بیتوجه نباشید. برای مثال روز تولدتان را برای شروع یک پروژه یا کار مهم انتخاب کنید.
مرورهای ضروری| حداقل یکبار در هفته برنامههایتان را مرور کنید. مثلا جمعهها ساعتی برای بررسی کارها درنظر بگیرید و این سوالها را از خودتان مطرح کنید: کجای برنامهام هستم؟ چه کارهایی برای رسیدن به اهدافم انجام دادم؟ آیا در مسیر رسیدن به اهدافم قرار دارم؟ آیا به اعمال تغییراتی در برنامه نیاز دارم؟ آیا به کمک کسی نیاز دارم؟ چه عواملی مانع پیشرفت در برنامههایم شده؟ بعد از پاسخ به این سوالات، به هر راهکاری که به ذهنتان رسید، به سرعت عمل کنید تا وضعیت بهتر شود.
نعمت همراه داشتن| همراهی یک نفر با شما در مسیر رسیدن به اهداف و برنامههایتان، شما را مسئولیتپذیر میکند. این گام به دو معنی است؛ اگر همراه یا شریکی در اجرای برنامههایتان دارید، در شروع کار به او یادآوری کنید که مهمترین وظیفه هر دوی شما انجام مسئولیتهاست اما اگر اهداف فردی دارید، میتوانید در مسیر انجام آنها از مشاوری کمک بگیرید که شما را راهنمایی کند یا برنامههایتان را با افراد مهم زندگیتان، بهاشتراک بگذارید.
مشخص کردن مهم و مهمتر| برنامههایتان را به ترتیب اولویت، شمارهگذاری کنید. برای مثال اهداف کاری یک شرکت میتواند شامل این موارد باشد: ۱-سود و درآمد ۲-افزایش تعداد مشتریان ۳-کمکردن مخارج. اولویتهای شما چیست؟ برای هرکدام از تکالیف، هدف و برنامهای درنظر بگیرید. آنها را بررسی کنید که زیرمجموعه اولویتهایتان باشد تا مسیر درست را پیش بگیرید. همیشه با خود تکرار کنید: صبر نکن، عمل کن!
ایمان به خود| همهچیز به نگرش ما بستگی دارد. اگر به برنامههایتان اعتقاد داشتهباشید، هر اندازه هم مسیر رسیدن به آنها طولانی باشد، به راهتان ادامه میدهید. نگرش با برنامهریزی واقعبینانه شروع میشود؛ با عمل به آن ادامه مییابد و با تحسین رسیدن به اهداف کوتاهمدت و کمشدن کارهای باقیمانده، تقویت میشود.