برنامه «مامان ها» خیلی آهسته و بی سر و صدا پاورچین از خطوط قرمز کلاسیک تلویزیون در حوزه زنان عبور کرد و به محتواهایی پرداخت که تا به حال یا به این موضوعات پرداخته نشده بود و یا میزان آن بسیار کم بوده است.
صبح مشهد– پخش فصل اول برنامه تلویزیونی «مامان ها» به پایان رسید. «مامان ها» به کارگردانی سعید ابراهیمی، تهیه کنندگی مجتبی حسینی و سردبیری سید میلاد ناظمی هر روز ساعت ۱۸ از شبکه سه سیما پخش می شد.
عبور پاورچین «مامان ها» از خطوط قرمز
این برنامه از معدود برنامه هایی بود که با سایر برنامه های تلویزیون در حوزه خانواده، زنان و تربیت تفاوت بسیاری داشت. تلاش کرد تا تصویر دقیقی از زنان امروز و مشکلات و موضوعات مهم زندگی آنها تصویر کند، بدون اینکه بخواهد نماد مادر سمبلیک تلویزیون را بشکند.
در حقیقت «مامان ها» خیلی آهسته و بی سر و صدا پاورچین از خطوط قرمز کلاسیک تلویزیون در حوزه زنان عبور کرد و به محتواهایی پرداخت که تا به حال یا به این موضوعات پرداخته نشده بود و یا میزان آن بسیار کم بوده است.
**تصویر واقعی از سختی های مادران
یکی از گام های مهمی که این برنامه برداشت، ارائه تصویری واقعی از مادری بود. آن چه از مادر بودن در تلویزیون تصویر می شود، معمولا زنی عاشق فرزند یا فرزندانش است که در این مسیر ایثار و فداکاری های بسیاری می کند و فرزندش را به خود ترجیح می دهد و همواره نیز از شرایط موجود راضی است. اما «مامان ها» به یادمان آورد همه مادرها در گام نخست این حجم از ایثار و فداکاری را با خود به همراه ندارند و در این مسیر سختی های بسیاری می کشند تا جایی که گاهی اصلا پشیمان می شوند که مادر شده اند! در این مسیر عذاب وجدان هم دارند و مدام به این فکر می کنند کاش بچه دار نمی شدیم، اما همین مسیر سخت و طولانی از آنها آدم های دیگری می سازد.
**رو کردن دست اینفلوئنسرهای بی سواد!
این روزها نمی توان نقش اینستاگرام را در زندگی روزمره افراد و حتی مادران که خیلی سر و کاری با تکنولوژی ندارند، نادیده گرفت. هر روز که صفحه اینستاگرام را باز می کنید، پر از سوییت هوم ها و اینفلوئنسرهای بی سوادی است که به شیوه های مختلف از تاراج زندگی خصوصی تا اظهار نظرهای غیرکارشناسانه درباره همه چیز به فکر بیشتر دیده شدن هستند.
همین اینفلوئنسرهای بی سواد که ویترین روزمره اینستاگرام را تشکیل داده اند، توانسته اند مادران بسیاری را به گمراهی بکشانند و با توصیه های اشتباه، مسیر تربیت کودکان را تغییر بدهند.
در این میان «مامان ها» علاوه بر اینکه ممنوعیت صداوسیما در استفاده از نام اینستاگرام را شکست، توانست تصویر واقعی از آنچه در فضای مجازی می گذرد را به مادران جوان نشان بدهد.
این برنامه حتی به موضوع کودکان کار اینستاگرامی نیز پرداخت و تلاش کرد تا واقعیت سوییت هوم های واقعی را به تصویر بکشد.
**مادران مطلقه چگونه بچه داری کنند؟
یکی دیگر از موضوعات مورد توجه در «مامان ها» حضور زنانی بود که با داشتن فرزند از همسران خود جدا شده اند و حالا در تربیت فرزند خود با دشواری هایی روبرو شده اند و نمی توانند پاسخگوی سوالات فرزندان خود باشند.
این مادران توانستند در برنامه حضور داشته باشند و از دغدغه های خود بگویند. اینکه در خانه و جامعه با چه مشکلاتی دست به گریبان هستند و چطور باید از پس این دشواری ها بربیایند.
مادران مطلقه برای اولین بار راه به تلویزیون یافتند و سختی هایشان را گقتند سوال های انتزاعی کودکان درباره خدا چیست بچه چطور به دنیا می آید.
**با دخالت اقوام در بچه داری چه کنیم؟
اینکه در جمع های خانوادگی یا دوستانه یک مادر مجبور می شود برای هر رفتار کودک خود، پاسخی برای دیگران بیابد، موضوع عجیب و غریبی نیست و بیشتر مادران آن را تجربه کرده اند. اما با اظهارنظرهای اطرافیان که مغایر با نظرات ما هستند، چه کنیم؟ چگونه رفتار کنیم تا هم نزدیکان ما متوجه کار اشتباهشان بشوند و هم بدانند لزوما تجربه آنها برای همه بچه ها جواب نمی دهد؟
برنامه «مامان ها» با دعوت از مادران و واکاوی این موضوع، به آن پرداخت و یادآوری کرد که هر متدی برای همه کودکان قابل اجرا نیست.
**پاسخ سوالات عجیب کودکان چیست؟
مامان، خدا زنه یا مرد؟ ما چجوری به دنیا اومدیم؟ وقتی مردیم کجا می ریم؟ و … این ها نمونه ای از سوالاتی است که کودکان در مقطع سنی ۵ تا ۸ و یا بیشتر آن را زیاد از والدین خود می پرسند. سوالاتی که خیلی از پدر و مادرها نمی دانند پاسخ آن چیست.
«مامان ها» با دعوت از مادران، این موضوع را مورد واکاوی قرار داد و با حضور کارشناسان یادآوری کرد که چگونه می توان به سوالات کودکان خود منطقی و باورپذیر پاسخ داد.
مشکلاتی که هر مادری با آنها روبرو است
اگر بخواهیم درباره محتوای این برنامه صحبت کنیم باید بگوئیم هر آنچه شما را در مادری کردن دچار مشکل کرده را می توانید با دیدن و حتی حضور در این برنامه به حداقل برسانید. گاهی ممکن است برخی مادرها در مواجهه با فرزندانشان به این نتیجه برسند که نکند من اشتباه می کنم؟ یا نکند کاری که انجام دادم درست نبود؟ و در آینده فرزندم تاثیر منفی بگذارد؟ همه این موضوع ها سرفصل هایی است که در هر قسمت از برنامه مامان ها با حضور چند مامان و یک مجری درباره شان صحبت می شود. این مامان ها درباره دغدغه ها و ذهنیت هایشان از هر موضوعی تجربه هایی را به اشتراک می گذارند و در پایان به یک جمع بندی می رسند.
ناظمی: تیم پژوهش ما اغلب خودشان مادر بودند
«سید میلاد ناظمی» سردبیر برنامه «مامان ها» در گفت و گو با خبرنگار فارس، درباره محتوای این برنامه گفت: زمانی که محتوا و در واقع نقشه راه کلی هر قسمت معین می‌شد خروجی به تیم پژوهش می‌رسید و آنها کارشان را شروع می‌کردند. تیم پژوهش ما شامل افرادی بود که اکثرا خودشان مادر بودند. این افراد در سه شکل مجزا به پژوهش‌هایی در بخش منابع خارجی، پرسشنامه‌داخلی و پژوهش تحقیقی به پژوهش مشغول می‌شدند.
محتوای هر قسمت از برنامه به چه صورت انتخاب می شود؟
ناظمی ادامه داد: در اتاق فکرها یک نقشه راه کلی از موضوعات را ترسیم می‌کردیم و به شکل کلی می‌دانستیم که هر قسمت باید به چه سمت و سویی برود. این نکته را هم بگویم که هدف قسمت‌های مختلف نسبت به هم فرق دارد. یعنی ما سه دسته موضوع داریم موضوع های همذات پندارانه، انتقادی و آموزشی. موضوع های همذات پندارانه جزو موضوعاتی است که بعضا وجود داشته است اما کسی درباره آن حرفی نمی زده مثل قسمتی که درباره عذاب وجدان مادرها بود یا مثلا حرف زدن از سختی‌های مادری. هدف ما در این قسمت شنیدن حرفهای صادقانه و به اشتراک گذاشتن تجربیات بود چرا که راه حل بخشی از چالش‌های مادری همین صحبت‌ها و حرف‌ها است چون بعد از این مکالمات است که مادر می‌فهمد که تنها نیست. ما می خواستیم گفت و گو را درباره این مشکل راه را فراگیرتر کنیم و به همین خاطر به این بخش ورود کردیم.
همکاری با اهالی رسانه در برنامه «مامان ها»
وی درباره اینکه آیا در بخش پژوهش تحقیقی از کمک اهالی رسانه و مطبوعات نیز بهره بردید؟ بیان داشت: به خاطر سوابق من و خانم مصطفی‌زاده که ریشه در رسانه‌های مکتوب داریم دوستان زیادی از رسانه‌ها به ماکمک کردند. در کنار این دوستان رسانه‌ای تعدادی از دانشجویان علوم اجتماعی دانشگاه تهران و مادرهایی که سابقه فعالیت‌های پژوهشی در حوزه خانواده دارند نیز در بخش پژوهش‌های ما فعالیت جدی داشتند.
یک خانه لوکیشن اصلی یا استودیو است
برنامه مامان ها به جای اینکه از فرمت ساختاری برنامه های دیگر پیروی کند، با ایده ای تازه همه تصورات شما را از یک برنامه تلویزیونی تغییر می دهد. این برنامه در یک خانه ضبط می شود، خانه ای که سالن پذیرایی دارد، اتاق دارد، آشپزخانه، مبلمان و … را در کنار هم قرار داده است.
ناظمی در این باره گفت: ما از همان ابتدا به دنبال صمیمیت و زندگی ایرانی بودیم. به همین خاطر از خودمان پرسیدیم مامان های ایرانی در کجا دور هم جمع می شوند؟ آنها کافه و استادیوم نمی روند و می‌ماند گزینه‌ای مثل پاساژ، منزل و… به همین دلیل به این نتیجه رسیدیم که دکورمان یک خانه واقعی باشد. حتی ساختمانی که در آنجا دکور زدیم مسقف است و همه وسایل داخل دوربین هم واقعی هستند و بخش قابل توجهی از آنها را بچه‌های تیم از منزلشان آورده‌اند.
مجری یا میزبان؟
مجری در این برنامه با مجری هایی که تا به حال دیدید متفاوت است و دنیای دیگری دارد. در مامان ها مجری به عبارتی میزبان این خانه و هدایت کننده بحث ها است، او با مهمان هایش جدل نمی کند و اجازه می دهد هر مامانی نظر خوب یا بدش را بیان کند و در پایان به جمع بندی برسد.
پوشش مجری و الهام از زندگی ایرانی اسلامی
یکی از مواردی که در این برنامه به چشم می آید، پوشش مجری و نوع چیدمان خانه او است. مصطفی زاده در این برنامه چادر رنگی می پوشد همان پوششی که بسیاری از خانم های ایرانی در مهمانی ها استفاده می کنند که برای اولین بار در تلویزیون به نمایش درآمده است.
** مجری ما در اصل یک مامان است!
«منصوره مصطفی زاده» مجری این برنامه تلویزیونی است که سابقه روزنامه نگاری پژوهش و حضور در اتاق فکر این برنامه را نیز داشته است. علاوه بر اینها مصطفی زاده خود یک مادر است و یکی از دلیل های انتخاب و حضورش در این برنامه نیز به همین خاطر است و بهتر می تواند دغدغه های یک مامان را از میان جملاتش متوجه شود.
سردبیر برنامه «مامان ها» درباره انتخاب مجری برنامه نیز گفت: اول اینکه خانم مصطفی زاده یک مجری تلویزیونی به عنوان اجرا کننده و شومن نیست. ایشان در حوزه محتوا و ایده پردازی از همان ابتدا همراهمان بودند و خودشان در ساخت این بنا تاثیر مستقیم و زیادی داشتند. فارغ از اینها همانطور که اصرار داریم کارشناس ها و مهمان هایمان مادر باشند، دوست داریم مجری هم مادر باشد.
منبع: خبرگزاری فارس
