ابتدا به خاطر شیطنت های دوران نوجوانی سعی می کردم به همراه دیگر دوستانم معلم آموزشی را به چالش بکشانیم اما او چنان اهل مطالعه بود که به راحتی ما را مغلوب می کرد و همیشه قبولی در آزمون را هدف ما قرار می داد..
به گزارش صبح مشهد به نقل از خراسان، دختر ۱۷ ساله ای که با دستور سرهنگ محتشمی (سرپرست کلانتری میرزا کوچک خان مشهد) و همزمان با شکایت پدرو مادرش از معلم آموزشی به مقر انتظامی منتقل شده بود تا در شعبه ۱۱۸ دادگاه کیفری ۲ مرکز خراسان به سوالات تخصصی قاضی علی اکبر صفائیان پاسخ بدهد، درباره سرگذشت خود و چگونگی ماجرای ارتباط غیرمتعارف با معلم ۴۶ ساله اش گفت: پدرم فروشگاه لوازم کودکان داشت اما همواره با مادرم درگیر بودند به طوری که هیچ تفاهمی با هم نداشتند و هر بار پس از مشاجره لفظی، مادرم داروهای اعصاب و روان مصرف می کرد زیرا پدرم تجدیدفراش کرده بود و بیشتر اوقاتش رادر منزل همسر دیگرش سپری می کرد.
در این میان من که تک فرزند خانواده بودم دوران کودکی خوبی داشتم و بیشتر با پسرهای محله بازی می کردم. هر بار که پدر و مادرم به خاطر موضوعی کارشان به مشاجره و درگیری می کشید هر دو نفر آن‌ها منزل را ترک می کردند و من به ناچار نزد مادر بزرگ پیرم می رفتم اما او هیچ وقت شرایط مرا درک نمی کرد.
کمی بزرگ تر که شدم اوقات تنهایی ام را با خواندن کتاب یا گوش دادن به موسیقی پر می کردم. تا این که حدود یک سال قبل مرد ۴۶ ساله ای مربی آموزشی من و دوستانم شد.
آن روزها به خاطر شیطنت های دوران نوجوانی سعی می کردیم او را دست بیندازیم یا با سوال های مختلف به چالش بکشیم ولی او همواره با آرامش و اطلاعات علمی زیادش من و دوستانم را غافلگیر می کرد. از سوی دیگر من به مطالعه کتاب علاقه مند بودم و سوالات زیادی از مربی می پرسیدم.
همین موضوع به آشنایی بیشتر من و او منجر شد به طوری که کتاب هایی را برای مطالعه در اختیارم قرار می دادتا در آزمون پیش رو قبول شوم. کم‌کم ارتباط تلفنی بین ما برقرار شد و این احساس را پیدا کردم که مرد رویاهایم را یافته ام. خیلی زود این ارتباط عاطفی به دیدارهای حضوری و خارج از عرف کشید و من به زندگی خصوصی او راه یافتم و متوجه شدم رابطه صمیمانه ای با همسرش ندارد.
این درحالی بود که ارتباط عاطفی بین ما هر روز بیشتر می شد تا این که آبان سال گذشته مادرم با بررسی تلفن همراهم همه ماجرا را فهمید. از آن روز به بعد شرایط زندگی در منزل ما به گونه ای دیگر رقم خورد و همه شیرینی های زندگی به تلخی گرایید.
مادرم گوشی را از من گرفت و به شدت زیر نظر قرار گرفتم و در واقع در منزل خودمان زندانی بودم ولی من از هر فرصتی و به هر بهانه ای برای ارتباط با «الف – ن» استفاده می کردم و با تلفن منزل با او در ارتباط بودم تا این که مربی ام برای پس گرفتن کتابی که دست من امانت بود به در منزل مان آمد و بایکدیگر مشغول گفت وگو شدیم. در همین هنگام بود که فهمیدم پدر و مادرم در حال بازگشت به منزل هستند و فاصله زیادی با ما ندارند.
بلافاصله از «الف- ن» خواستم که داخل خانه و زیر تخت خوابم پنهان شود اما متاسفانه پدر و مادرم متوجه موضوع شدند و او را کتک زنان از زیر تخت بیرون کشیدند و تحویل ماموران کلانتری دادند. اما ای کاش …
شایان ذکر است این پرونده که به خاطر مسائل اجتماعی و اعتماد مردم به برخی از سازمان های عمومی از اهمیت و حساسیت ویژه ای برخوردار بود، توسط قاضی با تجربه دادگاه کیفری ۲ مورد رسیدگی قرار گرفت و متهم روانه زندان شد.
