رونمایی تویوتا از اولین خودروی پرنده‌اش بهانه‌ای شد تا با ایده‌های باورنکردنی برای آینده دنیای حملونقل آشنا شویم
صبح مشهد– حتما برای هر کدام از ما به خصوص زمان‌هایی که در ترافیک گیر می‌کنیم، پیش آمده که به خودروی پرنده فکر کنیم و در خیال‌مان از سوار شدن بر آن و رسیدن به مقصد در چشم به هم‌زدنی، لذت ببریم. اتفاقی که به خصوص در سال های اخیر، دیگر یک رویا به نظر نمی‌رسد و هیچ بعید نیست که تا چند سال دیگر، خودروهای پرنده به پرواز درآیند و آسمان را شبیه جاده‌های زمین کنند! کمتر از یک هفته پیش، شرکت اسکای درایو که یکی از زیر مجموعه‌های کمپانی تویوتاست برای اولین بار خودروی پرنده خود را رونمایی کرد. اتفاقی که مورد توجه رسانه‌های بسیاری در دنیا قرار گرفت و ظاهر جالب این خودرو هم طرفدارانی پیدا کرد. نام این خودرو «SD-03» است و علی الحساب فقط برای دو نفر ظرفیت دارد. این خودرو با حضور یک خلبان به صورت آزمایشی در فضای باز یکی از مراکز تولید خودروی تویوتا تست پرواز شده و در این بررسی خبری از قابلیت های خود ران نبوده است. تویوتا این خودرو را کوچک‌ترین خودروی برقی پرنده(قادر به نشست و برخاست) در جهان توصیف کرده است. «SD-03» هشت ملخ دارد که در صورت از کار افتادن تعدادی از آن‌ها، باز هم می‌تواند تعادل خود را حفظ کند که این ویژگی، آن را از خودروهای پرنده دیگر متمایز می‌کند. با این حال و بعد از انجام آزمایش‌ها و فعالیت‌های پژوهشی زیادی ، این خودروی پرنده قرار است در سال ۲۰۲۳ میلادی در صورت تولید انبوه به عنوان تاکسی هوایی استفاده شود و رویای استفاده از تاکسی‌های پرنده را برای عموم افراد ممکن سازد. در پرونده امروز زندگی‌سلام به همین بهانه با فناوری هایی آشنا می‌شویم که قرار است تغییرات زیادی در دنیای حملونقل ایجاد کنند. تحول‌هایی که شاید خودروی پرنده در بین‌شان کمترین جذابیت را داشته باشد.
ماژولار| هم قطار است، هم هواپیما و هم کشتی!
یکی از جذاب‌ترین ایده‌های پیشرفته در صنعت حملونقل، ساخته شدن ماژولار است. وسیله‌ای که توسط محققان در موسسه فناوری فدرال سوئیس طراحی شده تا روی زمین، هوا و حتی روی آب قابلیت حرکت داشته باشد! این وسیله به گونه‌ای طراحی شده است که می‌تواند به راحتی از هواپیما به کشتی یا حتی قطار تغییر شکل دهد و افراد را در سریع‌ترین و البته خاص‌ترین حالت ممکن به مقصد برساند. این وسیله از چند کپسول بزرگ برای جابهجایی مسافران و محموله‌های باری استفاده می‌کند. حیرت‌انگیز است که ماژول‌ها می‌توانند به راحتی از روی یک کامیون به قطار وصل و بعد از آن به یک هواپیما متصل شوند! در تمام این مدت، مسافران می‌توانند سر جای خود باقی بمانند و به سفرشان ادامه دهند و بدون ترس و نگرانی از مناظر پیش روی‌شان لذت ببرند، غذا بخورند و در امنیت کامل استراحت کنند و بخوابند. طبق گفته محققان سوئیسی بین ۴۰ تا ۵۰ سال طول می کشد تا این طرح عملیاتی شود.
اسکای‌ترن| جابهجایی در ارتفاع ۷۰ متری
پیش‌بینی می‌شود در آینده نزدیک سیستم‌های مونوریل مانند «اسکای‌ترن» جای مترو را بگیرند و به ما کمک کنند سریع‌تر به نقاط مختلف شهر برویم و برگردیم. با کمک این نوع حمل و نقل، یک سفر دو ساعته به یک سفر کوتاه ۱۰ دقیقه‌ای تبدیل خواهد شد. این مونوریل‌ها برای اولین بار در لندن در ارتفاع ۷۰ متری زمین احداث خواهند شد و ترن‌ها می‌توانند با سرعت ۲۵۵ کیلومتر بر ساعت روی آن حرکت کنند. گفته می‌شود با توجه به مقصدهای متفاوت مسافران، ایستگاه‌های مختلفی در چندین نقطه از شهر در نظر گرفته خواهد شد تا تمامی افراد بتوانند از مزیت‌های این فناوری بهره‌مند شوند. روش استفاده از این ترن‌ها نیز بسیار ساده است به طوری که مسافران می‌توانند از طریق اپلیکیشن ویژه این سیستم، مقصد دلخواه را وارد کنند و در کمترین زمان ممکن و بدون کوچک‌ترین استرسی از ماندن در ترافیک، به نقطه مد نظر برسند. پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که این سیستم در سال ۲۰۳۰ در لندن راه‌اندازی و به تدریج در آلمان ، ژاپن و سایر کشورهای جهان ساخته خواهد شد.
خودروهای خودران| امکاناتی بی‌نهایت جذاب
یک خودروی خودران از تجهیزات متعددی تشکیل شده که مهم ترین آن سیستم تشخیص موانع و البته سیستم هوشمند هدایت خودروست.سیستم تشخیص موانع معمولا از سنسور‌های حرکتی و تجهیزات مختلفی از قبیل رادارهای لیزری و دوربین‌های فیلم برداری از محیط تشکیل شده‌اند که می‌توانند تمام محیط اطراف خودرو را در زمان بسیار کمی بررسی کنند و این گونه وجود هر مانعی را به سرعت تشخیص دهند. هم اکنون شرکت‌های بزرگ خودرو‌سازی در حال ساخت و توسعه این خودروها هستند. پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۳۵ حدود ۴۵ میلیون خودروی بدون راننده در جاده‌ها داشته باشیم که این امر تغییرات زیادی در زندگی ما ایجاد خواهد کرد. بعضی از امکانات پیشرفته این خودروها که اکنون در مرحله ارزیابی و آزمایش قرار دارند، عبارتند از: ترمز هوشمند، تشخیص عابران پیاده، تشخیص تابلوهای ایمنی، حفظ خودرو در بین خطوط، پارک خودکار، بررسی وضعیت سلامت راننده و سرنشینان، هدایت در ترافیک و … . امکاناتی که بی‌نهایت جذاب به نظر می‌رسند.
هایپرلوپ| ایده هیجان‌انگیز «ایلان ماسک»
به نظر می‌رسد ایده‌ها و خلاقیت‌های «ایلان ماسک» مدیرعامل بلندپرواز کمپانی‌های تسلا و اسپیس‌ایکس تمامی ندارد و لقب فرد همیشه پیشرو در صنعت و تکنولوژی، برازنده‌اش است. او چند وقت پیش اعلام کرد روی طرحی کار می‌کند که قرار است پنجمین حالت حملونقل باشد! خودرو، قطار، هواپیما، کشتی و حالا صحبت از وسیله جدیدی به نام «هایپرلوپ» است، طرحی که اگر اجرا شود می‌تواند مسافران را در مدت ۳۰ دقیقه از لس‌آنجلس به سان‌فرانسیسکو ببرد؛ یعنی معادل این است که در ایران از تهران به سبزوار سفر کنید آن هم تنها در ۳۰ دقیقه! در این نوع از حملونقل، کپسول‌هایی درون لوله‌هایی که در آن شرایط خلأ غالب است، قرار می‌گیرند و به این ترتیب هیچ اصطکاکی مانع از حرکت سریع کپسول‌ها نخواهد شد. به عبارت دیگر هایپرلوپ یک قطار هوایی است اما برخلاف قطارهای عادی درون تونل‌های بسته حرکت خواهد کرد. هایپرلوپ آلودگی ندارد، سرعت و ایمنی بالایی دارد و براساس تخمین‌ها هزینه چنین سفری برای مسافران در حد ۲۰ دلار خواهد بود، این در حالی است که ارزان‌ترین پروازهای مسیر لس‌آنجلس به سان‌فرانسیسکو ۲۰۰ دلار هزینه دارد. با این که برخی منتقدان گفته‌اند این طرح عملا غیر ممکن است اما ما با شخصی روبه‌رو هستیم که قرار است انسان را به تنهایی به فضا بفرستد، در حال تامین و تکمیل ایستگاه‌های فضایی است و در جوانی چندین پروژه و کمپانی را می‌گرداند پس شاید از عهده چنین کاری هم بر بیاید. هایپرلوپ که لقب «حالت پنجم» را دارد به سرعت یک هواپیما حرکت می‌کند، ارزان‌تر از یک قطار است و در هر آبوهوایی در دسترس است. ماسک امیدوار است که این ایده در طول ۷ تا ۱۰ سال آینده به مرحله تولید تجاری برسد.
کاترپیلار| حرکت قطار روی ریل مجازی
چینی‌ها بعد از چندین سال آزمایش و بررسی برای به روزرسانی ناوگان حملونقل در کشورشان، قرار است به زودی قطارهای پیشرفته جدیدی را که روی ریل‌های مجازی حرکت می‌کند، راه‌اندازی کنند. این قطارها به جای ریل آهنی روی ریل‌های مجازی حرکت می‌کنند که روی آسفالت با رنگ سفید نقاشی شده‌اند و وجود خارجی ندارند بنابراین باعث کاهش هزینه‌های ساخت ریل خواهد شد. قطارهای بدون ریل مثل خودروهای خودران که در سراسر جهان در حال توسعه هستند، به وسیله جی‌پی‌اس ردیابی و هدایت می‌شوند. این قطارها در حالت استاندارد ۳۰۰ نفر و در صورت نیاز می‌توانند ۵۰۰ نفر را جا به جا کنند! همچنین به وسیله باتری با یک شارژ کامل که تنها ۴ دقیقه زمان میبرد، می‌توانند ۴۰ کیلومتر را طی کنند. در خور ذکر است نوع دیگری از قطارهای بدون ریل که مورد توجه کارشناسان حوزه حملونقل قرار گرفته و موفق به کسب جایزه طراحی قطارهای شهری شده، کاترپیلار است. در این حالت قطار به جای حرکت بر ریل‌هایی که روی زمین نصب شده‌اند، از روی ساختار قوسی شکلی در فاصله چند متری زمین حرکت می‌کنند و به این شکل هیچ فضایی را اشغال نمی‌کنند، مناظر زیبای شهر را نمی‌پوشانند و به این صورت محیط بیشتری برای تردد خودروها وجود خواهد داشت. زمان افتتاح این پروژه، سال ۲۰۳۰ اعلام شده است.
ای‌پالت| سریع و راحت اما عجیب و غریب
شرکت تویوتا که تجربیات موفقی در راه‌اندازی ناوگان حملونقل خودکار داشته است، قصد دارد به زودی خودرو‌هایی تولید کند که در دسته‌بندی خودروهای معمولی، پیکاپ‌ها و شاسی‌بلندها قرار نمی‌گیرد. این خودروها که نام شان «ای‌پالت» است، برای افرادی ساخته می‌شود که وسیله شخصی ندارند و از راه‌های معمول حملونقل نیز استفاده نمی‌کنند. این وسیله به واسطه شکل عجیب و غریبش، مورد توجه قرار گرفته و قرار است تا یک سال دیگر، راهی بازار شود. تویوتا هدفش از ارائه چنین محصولاتی را به صورت خیلی کوتاه ، فراهم کردن بستر تحرک برای تمامی افراد جامعه اعلام کرده است، جامعه‌ای که در آن مردم بتوانند به هر طریقی احساس شادی و راحتی داشته باشند. تویوتا این ایده را به چشم یک آرزو نگاه نمی‌کند و به طور جدی به دنبال اجرایی کردن آن است یعنی بیش از هر چیزی می‌خواهد به مردم برای جابهجایی و تحرک آسان کمک کند! قرار است این وسایل حملونقل جدید با توجه به نیاز شهروندان در سراسر کشورهای جهان به شکل‌های مختلفی چون سه‌چرخه برقی، تاکسی‌های روباتیک، اسکیت یا حتی کفش‌های متحرک باشد البته برای مسافت‌های کوتاه و با سرعت پایین. در جوامع مختلف افراد بسیار زیادی وجود دارند که رانندگی برای‌شان دشوار است یا بیمار و سالخورده هستند پس استفاده از این وسایل ساده و راحت برای حملونقل می‌تواند کمک زیادی به آن‌ها کند.
آبدره| رانندگی در تونل‌های شناور
معمولا برای رفتن به آن طرف دریا با خودرو، باید ساعت‌ها رانندگی کرد و تمام مسیر را دور زد اما راه‌حلی که نروژی‌ها برای آن پیدا کرده‌اند، به نظر می‌رسد که در آینده نزدیک تمام دنیا را فراخواهد گرفت و در کشورهای دیگر هم کاربردی خواهد شد. کشور نروژ دارای مناظر بی‌نظیر کوهستانی، کوه‌های یخی و دره‌های عمیق مملو از آب، مشهور به «آبدره» است. اگرچه این آبدره‌ها باعث زیبایی نروژ شده‌اند اما رفت‌وآمد را در این کشور اروپایی بسیار سخت کرده‌اند! به همین دلیل ساکنان نروژ مجبورند برای طی یک مسیر ۷۰۰ مایلی از جنوبی‌ترین و شمالی‌ترین نقطه کشور با کشتی نزدیک ۲۱ ساعت وقت بگذارند. دولت نروژ قصد دارد برای حل این مشکل پروژه‌ای ۴۰ میلیارد دلاری را اجرا و در آن مجموعه‌ای از تونل‌های شناور زیر آبی را جایگزین کشتی‌های آبدره‌ها کند. این تونل‌های بتنی قرار است به عنوان اولین تونل شناور ساخته شده در زیر آب، یکی از موثرترین راهکار‌ها برای حل مشکلات حملونقل نه تنها در نروژ بلکه در همه کشورهای جهان باشد. با عملی شدن این کار زمان سفر بین شهر‌های نروژ کاهش پیدا می‌کند و همزمان به محیط‌زیست منطقه هیچ آسیبی نمی‌رسد. نکته مهم دیگر که هر گونه نگرانی را درباره ساخت این تونل‌ها از بین میبرد، وجود راه‌های اضطراری برای مواقعی است که در صورت بروز هر حادثه‌ای رانندگان بدون ترس می‌توانند خودشان را به سطح آب برسانند، البته که قرار است پیش از استفاده عمومی، این تونل‌ها در مقابل هر نوع انفجار و غرق شدن کشتی آزمایش و پس از ایمنی کامل استفاده شوند. براساس برنامه‌ریزی‌ها، بهره‌برداری از این تونل در سال ۲۰۵۰ میلادی آغاز خواهد شد، اگرچه کشور نروژ در ساخت این تونل‌ها پیشگام بوده است اما ظاهرا ایتالیایی‌ها و چینی‌ها هم در حال آزمایش و بررسی پروژه‌هایی از این قبیل هستند.
روبات‌های ارتباطی| پایان مسافرت‌های جسمانی
بدون تردید پیشرفت فناوری در صنعت حملونقل چیزی فراتر از انتظار ماست و به زودی شاهد پایان برخی مسافرت‌های جسمانی خود خواهیم بود؛ اکنون روبات‌هایی با کنترل از راه دور در دنیای مجازی منتظر هستند تا قرارهای کاری شما را به بهترین شکل ممکن پوشش دهند. روبات هایی که می‌توانند هنگام ملاقات یا جلسه‌ای برای شما تعاملات دقیق چشمی برقرار کنند، اطلاعات مفید جلسه‌های قبلی را برای‌تان یادآوری کنند و شما را در فضایی قرار دهند که انگار درست روبه‌روی طرف مذاکره خود نشسته‌اید. تاکنون شرکت‌هایی مانند گوگل، سونی و مایکروسافت هزینه‌های زیادی برای توسعه این روبات‌ها کرده اند. به نظر می‌رسد در دهه‌های آینده تمام کنفرانس‌ها، سخنرانی‌ها و … با استفاده از روبات‌های ارتباطی برگزار خواهد شد، در واقع همین حالا هم به واسطه کرونا شاهد این اتفاق در تعاملات کوچک‌تر هستیم اما در آینده قطعا با کیفیتی بیشتر و تصویری حقیقی‌تر مواجه‌ایم.
منبع: خراسان
