خودم هم نفهمیدم چگونه در دام یک شیاد حرفه ای افتادم هنوز باورم نمی شود فریب چرب زبانی یک دزد خواستگار نما را خورده ام. او چنان به من ابراز علاقه می کرد که احساس می کردم پناهنگاه محکمی را یافته ام و می توانم با تکیه بر او فرزندانم را سر و سامان بدهم و خودم طعم خوشبختی را بچشم اما…
به گزارش صبح مشهد، این ها بخشی از اظهارات زن ۳۵ ساله ای است که در پی آشنایی با یک جوان غریبه در فضای مجازی تنها سرمایه اش را که یک جفت گوشواره طلا بود از دست داد.
این زن جوان که برای جلوگیری از آبروریزی خانوادگی، به طور پنهانی شکایتی را تنظیم کرده و دست به دامان قانون شده بود درباره این ماجرای تلخ به رئیس دایره قضایی کلانتری نجفی مشهد گفت: ۱۶ ساله بودم که پای سفره عقد نشستم و زندگی مشترکم را با «حشمت» آغاز کردم اگرچه همسرم یک کارگر ساده بود و مخارج زندگی را به سختی تامین می کرد اما مردی مهربان و زحمتکش بود که همه تلاشش را برای سعادت و خوشبختی خانواده اش به کار می گرفت.
من هم سعی می کردم با تربیت صحیح دختر و پسرم، زمینه های یک زندگی آرام و توام با آسایش را فراهم کنم اما خیلی زود توفان سهمگین بدبختی آشیانه عاشقانه ما را در هم کوبید چرا که وقتی برای درمان بیماری معمولی همسرم به یکی از مراکز درمانی دولتی رفتیم پزشک معالج در تشخیص های خود به یک بیماری صعب العلاج رسید. از آن روز به بعد آزمایش ها و معاینات پزشکی آغاز شد و همسرم از کار افتاد. هر چه دارایی و پس انداز داشتیم در مسیر درمان حشمت هزینه کردیم این در حالی بود که زندگی ما به دلیل بیکاری و بیماری همسرم به سختی می گذشت از سوی دیگر هم نمی خواستم فرزندانم ترک تحصیل کنند و به خاطر شرایط سخت زندگی ما آینده آن ها تباه شود.
خلاصه مدتی بعد با راهنمایی خیران و مدیران مدرسه، تحت پوشش کمیته امداد امام خمینی(ره) قرار گرفتیم. این گونه بود که بار درمان همسرم از دوشم برداشته شد و فرزندانم نیز به تحصیل ادامه دادند اما بالاخره تلاش پزشکان برای نجات همسرم به نتیجه نرسید و او چند ماه قبل بر اثر عوارض ناشی از بیماری جان سپرد.
اگرچه با مرگ همسرم اوضاع زندگی ام آشفته تر شد و من باید به تنهایی بار مسئولیت دختر و پسر نوجوانم را نیز به دوش می کشیدم اما حمایت های کمیته امدادهمچنان مرا به ادامه زندگی و سرپرستی فرزندانم دلگرم می کرد تا این که مدتی قبل پیام محبت آمیزی را از یک شماره تلفن ناشناس در شبکه اجتماعی تلگرامدریافت کردم با آن که هیچ وقت به شماره های ناشناس اهمیتی نمی دادم اما احساس کردم این پیام توام با مهر و محبت از سوی فردی آشنا ارسال شده است.
بنابراین به رسم ادب پاسخ او را با همان مهربانی دادم ولی این پیام ها به همین جا خاتمه نیافت و به ابراز علاقه انجامید تا جایی که فهمیدم او یک پسر ۲۸ سالهاست و قصد ازدواج با مرا دارد تصمیم گیری برایم بسیار سخت بود چرا که هیچ گونه آشنایی با آن جوان نداشتم خلاصه پیامک های ما به ارتباط تلفنی گره خورد و آنجوان با چرب زبانی و جملات فریبنده اعتماد مرا جلب کرد تا حدی که قصد داشتم ماجرا را با خانواده ام در میان بگذارم ولی برای شناخت بیشتر او را به خانه ام دعوتکردم.
آن روز همه شرایط زندگی و اوضاع خانوادگی ام را برای آن جوان بازگو کردم در حالی که باز هم او فقط به حرف هایم گوش داد و از خودش هیچ چیزی نگفت.روز بعد هم سوار بر یک دستگاه خودروی پژو ۲۰۶ خاکستری رنگ سراغم آمد تا برای قرار و مدار ازدواج بیرون برویم وقتی به بولوار سرافرازان رسیدیم او به بهانه ایگوشواره های طلایم را گرفت و مرا از خودرو پیاده کرد و در یک لحظه پدال گاز را فشرد و در برابر چشمان حیرت زده ام در تاریکی شب گم شد تازه فهمیدم که در دام یک شیاد دزد افتاده ام. به او پیام دادم آن گوشواره ها بخشی از جهیزیه دختر دم بختم را تامین می کند. التماس کردم که من وضع مالی خوبی ندارم و با کمک خیران زندگی ام را می گذرانم اما او که به هدفش رسیده بود پیام داد که ببینم در آینده چه می شود و دیگر تلفن همراهش را خاموش کرد.
شایان ذکر است، به دستورسرهنگ باقرزاده (رئیس کلانتری نجفی) تحقیقات نیروهای زبده کلانتری به سرپرستی ستوان خورشیدی برای دستگیری این جوان پژو سوار آغاز شده است.
