محمد حسن قدیری ابیانه |
رشد اقتصادی از یکسو وابسته به کار و تلاش ازسوی دیگر به قناعت در مصرف و پرهیز از خرید کالاهای مصرفی خارجی بستگی دارد. جامعه تلاشگر از نظر اقتصادی پیشرفت میکند لذا مدل چنین جوامعی را که از استقلال سیاسی برخوردار نیستند اما پیشرفتهای چشمگیری داشتند میتوان در ژاپن و کره مثال زد، چرا که سیاست غرب درباره این کشورها پیشرفت اقتصادی بوده تا از رویکرد آنها به جوامع کمونیستی جلوگیری کنند. بیتردید وابستگی و عقبماندگی سیاسی کشور هدف را تابع سیاستهای کشوری میکند که بدان وابسته است، همانند وابستگی سیاسی ژاپن و کره به غرب اما رویکرد غرب نسبت به کشورهای نفتخیز خاورمیانه متفاوت از سیاستهایی است که در ژاپن و کره دنبال میکند. کشورهای نفتخیز منطقه و حتی کشورهای آفریقایی و آمریکای لاتین از منظر غرب باید به فروش نفتخام وابسته باشند. عدم تولید ثروت یکی از سیاستهای غرب درباره کشورهای نفتخیز جهان سوم است تا مردم دراین کشورها تمایلی به کار و تلاش نداشته باشند و برای اینکه فرهنگ کار و تلاش را نابود کنند شیوههای مختلفی بکار بردهاند. از سوی دیگر از نظر غرب مجموع درآمدهای نفتی کشورهای هدف نباید صرف اموری چون تولید، عمران و آبادانی کشورهایشان شود بلکه این درآمدها باید صرف مصرف کالاهای مصرفی شود و برای اینکه این درآمدها به جیب استعمارگران و کشورهای پیشرفته صنعتی بازگردد باید مردم به مصرف کالاهای خارجی عادت کنند و برای رسیدن به این هدف از نظر فرهنگی کاری کردهاند که مصرف کالاهای خارجی نشانه تشخص اجتماعی باشد. بنابراین در کشورهای نفتخیز جهان سوم وابستگی سیاسی به کشورهای بیگانه و پیروی از سیاستهای غرب منجر به عقبافتادگی میشود کما اینکه شده است. بنابراین عامل اصلی پیشرفت کار و تلاش از یک سو و اصلاح الگوهای مصرف است که در کشورهای نفتخیز وابسته به غرب تضعیف شده است.
از سوی دیگر رشد اقتصادی یک کشور نیز میتواند استقلال سیاسی را افزایش دهد، لذا ما باید ضمن حفظ و تقویت استقلال سیاسی کشور نسبت به اصلاح الگو و فرهنگ کار و مصرف در جامعه اهتمام داشته باشیم. ایران از نظر وسعت بزرگتر از مجموع کشورهای انگلستان فر انسه، آلمان، ایتالیا و اسپانیا است. مجموع ذخایر نفت و گاز ایران از مجموع ذخایر نفت و گاز هر کشوردیگری بیشتر است، لذا دشمنان به این منابع غنی طمع کرده و درصدد تجزیه کشور و تصاحب منابع آن هستند. اصولاً آمریکاییها برای رهایی از سقوط موقعیت قدرتی خویش که مدتی است روند افولی را میپیماید نیازمند تصاحب منابع نفتی کشورهای نفتخیز بویژه منطقه خاورمیانه است و لذا در دشمنی با ایران حرف اول را میزنند. آنها تلاش میکنند با مشکلات اقتصادی برای کشور و ملت، حاکمیت را تضعیف کرده و زمینه سلطه خویش را فراهم آورند. طبیعتاً باید با توطئهها مقابله کرده و برای حفظ منابع خود تلاش نمود تا از آن برای پیشرفت کشور به صورت بهینه بهرهبرداری شود. شدیدترین تحریمها علیه کشور اعمال شد اما ایران علیرغم همه توطئهها توانست ایستادگی کند. از این رو باید اقتصاد خود را آنچنان قدرتمند سازیم که چنین فشارهایی بیاثر باشد. با تقویت ارکان سیاسی و اقتصادی و با دوری از تهدیدها میتوان از فرصتهای بوجود آمده استفاده کرد تا تهدید به فرصت سازندگی تبدیل شود یقیناً این مسأله با تحقق اقتصاد مقاومتی ممکن است.
اگرکشوری دارای استقلال سیاسی باشد برای حاکمیت و ملت خود تصمیم میگیرد و طبیعتاً هر کشوری خواستار پیشرفت خود و تأمین مصالح ملیاش است، در این صورت میتواند به نفع احسن برای دستیابی به اهداف پیشرفت در کشور برنامهریزی کند. یقیناً برای دستیابی به استقلال نیازمند همت، تلاش و کار مضاعف هستیم.
اگر اقتصاد مقاومتی را عملیاتی نکنیم، دچار اقتصاد ریاضتی خواهیم شد اما در صورت عمل به اقتصاد مقاومتی شاهد سرعت پیشرفت و فرو پاشیدن دیوار تحریمها خواهیم بود. تحقق اقتصاد مقاومتی به تلاش همه مسؤولان بویژه دولت و تصمیم مردم بستگی دارد. هر ایرانی در تحقق اقتصاد مقاومتی صاحب نقش و تأثیر است. تحقق اقتصاد مقاومتی موکول به این است که هرایرانی در هر موقعیت و جایگاهی که قرار دارد خود را موظف، مسؤول و در تحقق آن مؤثر بداند و در جهت تحقق آن گام بردارد.