حضور حضرت امام خامنه ای رهبر فرزانه انقلاب
با سلام و ادب
احتراما حضرتعالی بارها بر ضرورت همبستگی ملی و پاسداری از میراث هویتی ایران تأکید داشتید و سراینده شاهنامه را حکیم فردوسی خطاب فرمودید . شاهنامه نه تنها ستون استوار زبان فارسی، که سرچشمه‌ای بی‌پایان از خداشناسی ، آزادگی، سپاسگذاری، عدالت‌خواهی و مقاومت است. این کتاب سترگ، تاریخ اساطیری و حماسی ملت ایران را در طول قرون زنده نگاه داشته و به‌حق شناسنامهٔ هویت تاریخی ایرانیان محسوب می‌شود.
اهانت به ساحت فردوسی بزرگ و شاهنامه فاخر ، درست در روزهایی رخ داد که کشور عزیزمان در مصاف با دشمنان قسم‌خورده، به‌ویژه در جریان حملات ۱۲ روزهٔ رژیم صهیونیستی و شهادت دانشمندان ، سرداران و جوانان دلیر این سرزمین، بیش از هر زمان نیازمند انسجام و اتحاد ملی است. طبیعی است که چنین گستاخی‌هایی خشم و اندوه عمومی را برانگیخت. دادستان محترم تهران با موضع‌گیری قانونی به این ماجرا واکنش نشان دادند و استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی نیز در جایگاه مرجع برجستهٔ زبان و ادب فارسی، به این بی‌حرمتی واکنش صریح و فرهنگی داشتند. این واکنش‌ها خود نشانگر حساسیت جامعه ایران نسبت به میراث هویتی خویش است.
در همین روزهای پرالتهاب، مردم اشعار فردوسی را بر زبان و بر دیوار شهرها جاری کردند؛ در فضای مجازی، بر بنرها و بر شیشهٔ خودروها، این ابیات چونان فریاد ملی طنین‌انداز شد:
• «ندانی که ایران نشست من است ”
• ” چو ایران نباشد تن من مباد»
•” اگر سربسر تن به کشتن دهیم
از ان به که کشور به دشمن دهیم ”
• «دریغ است ایران که ویران شود»
• «هنر نزد ایرانیان است و بس»
این حضور پررنگ نشان داد که فردوسی نه فقط یک شاعر کهن، بلکه همراه همیشگی مردم ایران در روزهای سختی و مقاومت است.
اگرچه امروز در اغلب دانشگاه‌های کشور رشتهٔ ادبیات فارسی تدریس می‌شود، اما جای یک مؤسسهٔ آموزش عالی مستقل و تخصصی شاهنامه و فردوسی خالی است. سزاوار است چنین مؤسسه‌ای در مشهد مقدس ـ زادگاه فردوسی و محل آرامگاه او ـ بنیان گذاشته شود تا مرکزی برای پژوهش، آموزش و معرفی جهانی این میراث جاویدان باشد.
این مؤسسه می‌تواند در مقطع کارشناسی رشته‌هایی نوآورانه همچون شاهنامه‌خوانی، نقالی و نمایش‌های شاهنامه‌ای، خوشنویسی و نقاشی شاهنامه‌ای، و پویانمایی (انیمیشن) مبتنی بر متون شاهنامه را ارائه کند. ایجاد چنین رشته‌هایی هم جوانان را با هویت و ریشه‌های فرهنگی خود پیوند می‌دهد و هم زمینه‌ای برای حضور مؤثر ایران در عرصهٔ فرهنگی و هنری جهان فراهم می‌سازد. این اقدام، در حقیقت سد محکمی در برابر بی‌فرهنگی و فرصت‌طلبی معاندان خواهد بود.
امروز بیش از هر زمان باید با صدایی رسا اعلام کرد: شاهنامه تنها یک اثر کهن نیست؛ بلکه جان، ریشه و شناسنامهٔ ملت ایران است. اهانت به فردوسی، اهانت به تاریخ، فرهنگ و خون شهیدانی است که برای استقلال و هویت این سرزمین مقدس جان باختند.
بر ماست که با تأسیس چنین مؤسسه‌ای، پیام فردوسی را به نسل‌های آینده و جهانیان برسانیم و از این گنجینهٔ بی‌همتا پاسداری کنیم. لطفا این پیشنهاد را تایید و اجازه تاسیس انرا صادر فرمایید .
با احترام
خدیجه دانش
دانشجوی دکتری ادبیات فارسی حماسی
۱۴۰۴/۶/۱۵
