غلامرضا تدینی راد
اگر غفلت کنیم و از کاروان ، جا بمانیم. اگر همت کنیم و رهرو بمانیم.
اگر امروز بدانیم جانماز مهسا هر شب کنار عکس باباست.
اگر با مهسا بمانیم، در رویای شیرینش ما هم با چشم‌های خیس در قاب عکس بابا به نجوایی خاموش دل بسپاریم.
نه، خاموش نه!
چاوش خوان آرزوهای قشنگ مهسا در سکوتی محض باشیم .
اگر در قاب عکس بابا،ناظر و حاضر و سرباز باشیم .
در قاب چشم‌های بابای مهسا ، سربلند می‌مانیم.
تمام رویای مهسا، غروب روزهای پنجشنبه این است :
در بهشت شهدای شهرشان مردم میهمان ظرف بلورین شکلات های سنگی که با پول تو جیبی خریده باشند و دهان شیرین کنند.
اگر بیننده سجده زیبای مهسا بر آغوش سنگی آرامگاه باشیم
کام زندگی ما هم شیرین خواهد شد. کاش یک روز پنجشنبه، توفیق یابیم
میهمان مهسا باشیم. در این دنیای وانفسا که هرکس با طمع ، دل به دنیا خوش کرده،خدایا با دعای مهسا و مهساها و بابای مهسا و مهساها ایمن و سالم بمانیم.
خدایا کمک کن شرمنده بابت های شهید و بچه‌های معصومشان نباشیم.
به احترام مهسا طاهری،دختر گنابادی که پدر عزیزش سرهنگ شهید حسن طاهری، بیست و چهارمین سال خدمتش در مبارزه با قاچاقچیان مواد مخدر در منطقه عملیاتی نهبندان به درجه رفیع شهادت نائل شد.
الهی از دعای خیر مهسا محروم نمایم و عاقبت بخیر باشیم.
