طی چهار یادداشت قبل به سهم خود تلاش داشتم با کمک دیگر دوستان، شاید بتوانیم اتاق از تبدیل شدن به زمین بازی گروه‌های سیاسی دور نگه‌داشته شود؛ لذا از هیئت رئیسه منتخب تأیید صلاحیت شده و نشده و مسئولین حاکمیتی ناظر بر اتاق بازرگانی تقاضا شد تا با مذاکره رودررو، مشکلات را برطرف و در صورت امکان، انتخاب هیئت رئیسه تأیید و یا فرد رد صلاحیت شده توجیه و به کناره‌گیری تشویق ، تا اتاق بازرگانی که بزرگ تشکل‌های بخش خصوصی است، بتواند به‌دور از جناح‌های سیاسی، به اقتصاد کشور و فعالین اقتصادی کمک نماید.
گویا تلاش قلم‌ها و زبان‌های مصلح راه بجایی نبرده؛ لذا از یک طرف رئیس تأیید صلاحیت نشده منتخب، گرفتار نظر مشاورین سیاسی منتقد حاکمیت شده که قصد دارند اتاق را مقابل حاکمیت قرار دهند، لذا یک روز توصیه می کنند با خط و امضای خود استعفا بنویسد ، روز دیگر با اینکه می‌دانند بعد از انتشار آن استعفا، مقاومت به جایی نخواهد رسید، از او می‌خواهند مقاومت کند تا برای کشور بویژه اتاق و بخش خصوصی هزینه بیشتری ایجاد شود.
از طرفی دیگر گروه‌های سیاسی نیز که فعلا در حاکمیت هستند و اطمینان دارند که توان دفاع از اقدام صحیح و غیر صحیح خود در رد صلاحیت رئیس منتخب را دارند در مصاحبه‌ها و نوشته‌ها ضمن اعلام غیرقانونی بودن انتخاب هئیت رئیسه اتاق، از هر اقدامی برای تضعیف بیشتر تشکل نابود شده بخش خصوصی کوتاهی نمی‌کنند.
در این شرایط وظیفه هیئت نمایندگان و هیئت رئیسه برای جلوگیری از نابودی اتاق بسیار سنگین است ، اینکه رد صلاحیت به موقع اعلام شده یا با تأخیر مهم نیست، اما اینکه تمام نهاد‌های حاکمیتی مرتبط با اتاق، رئیس منتخب را قبول نداشته و به رسمیت نمی‌شناسند مهم است، چرا که با عدم همکاری قوای سه‌گانه دیگر اتاقی وجود نخواهد داشت که رئیس منتخب بر آن ریاست کند .
مناسب است هیئت رئیسه منتخب بجای اعلام زود هنگام تشکیل اجلاس دوم هیئت نمایندگان در تهران ( معمولاً اجلاس دوم می بایست در مشهد برگزار می‌شد)، بخصوص که از آن رفتار مقابله با نظام برداشت خواهد شد و حتماً جمعی از اعضای هیئت نمایندگان از حضور خودداری خواهند نمود، مذاکره با دستگاه‌های مربوطه دولتی را پیگیری کنند تا انشاالله با رفع مشکلات، اتاق به مسیر و جایگاه «مشاور سه قوه» برگردد.
🖋️محمدحسین روشنک
عضو هیئت نمایندگان اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران
۱۴تیر۱۴۰۲
