باستان شناسان بریتانیایی و آفریقایی شواهدی از قدیمی‌ترین سازه دست بشر را کشف کرده‌اند که گونه منقرض‌شده‌ای از انسان‌ها متعلق به نیم میلیون سال پیش ساخته بود.
به گزارش صبح مشهد، این سازه در آفریقای جنوبی کشف شد. سازه مذکور که از الوار برش‌خورده ساخته شده، احتمالا مسیری مرتفع برای عبور از روی مرداب یا سکویی برجسته وسط یک تالاب، شاید هم بخشی از یک پایگاه شکار یا کشتارگاه بوده است. این سازه در زمینی باتلاقی در شمال زامبیا کشف شد و دست‌کم دو برابر تمام سازه‌های ساخت دست بشر قدمت دارد.
این کشف احتمالا درک باستانشناسان را از تکامل فناوری و توانایی‌های شناختی انسان نخستین تغییر میدهد. این مسیر یا سکوی چوبی مرتفع، صرفا بخشی کوچک از حضور انسان پیشاتاریخ در کرانه جنوبی رودخانه کالامبو است. این سازه درست در چندصد متری دو شگفتی مهم طبیعی جهان، آبشاری به ارتفاع ۲۳۵ متر و دره‌ای به عمق ۳۰۰ متر، قرار دارد. احتمال دارد که آبشارها و مکان‌نگاری [توپوگرافی] متنوع و نادر این منطقه، غیرمستقیم، انسان نخستین شکارچی/گردآور، از جمله نخستین مهندسان و نجاران ساخت‌وساز دنیا را به این منطقه وارد کرده باشد. باستان شناسان تاکنون دو بخش این ساختار چوبی را یافته‌اند؛ اول بخشی به طول ۱.۴ متر از یک تنه درخت و یک کنده درخت که هردوی آن‌ها را نجاران پیشاتاریخ ساخته‌اند.
تنه درخت قطع شده و سپس این قطعه به گونه‌ای شکل داده شده بوده است که دو انتهای آن مخروطی باشد. سپس یک بریدگی ۱۳ سانتی متری به شکل «یو» (U) کنار آن ایجاد شده است. بعد به صورت افقی روی کنده‌ای قرار داده می‌شده که خود آن به شکلی برش داده شده بود که ۲۰ سانتی متر بالای آن بتواند کاملا به صورت افقی در بریدگی «یو»مانندی که در تنه درخت کنده شده بود، جا بگیرد. با قرار دادن تنه تغییریافته درخت به این شکل، بالای کنده به‌خوبی «قفل» می‌شده و تضمین می‌کرد که مسیر یا سکو حدود ۲۰ سانتی متر بالاتر از سطح مرداب قرار گیرد. باستان شناسان انواع ابزار برش، خردکردن و تراش را نیز کشف کرده‌اند که همگی از سنگ ساخته شده‌اند و احتمالا یک آتشدان که برای پخت‌و‌پز استفاده می‌شد.
به گزارش ایندیپندنت، انسان‌های پیشاتاریخی که در آن جا زندگی می‌کردند، اعضای یک گونه منقرض‌شده به نام هومو هایدلبرگنسیس بودند که بین ۳۰۰ تا ۶۰۰ هزار سال پیش به اوج شکوفایی خود رسید. با این حال، هایدلبرگنسیس حدود ۳۰۰ هزار سال پیش احتمالا در رقابت با گونه‌های جدیدتر و حتی پیشرفته‌تر انسان یا همان نئاندرتال‌ها و خودمان (انسان خردمند) منقرض شد. گزارش دانشگاهی این طرح، چهارشنبه در نشریه علمی نیچر منتشر شد. تاریخ‌گذاری تخصصی این یافته‌ها را کارشناسان دانشگاه ابریستویت انجام داده‌اند. آن‌ها برای سن‌سنجی از روش‌های تاریخ‌گذاری لومیسانس [تاباندن فوتون‌های نور] استفاده کردند که آخرین باری را که نور خورشید به مواد معدنی در شن اطراف این یافته‌ها تابیده است، مشخص می‌کند.
پروفسور جف دالر از دانشگاه ابریستویت گفت: «تعیین تاریخ برای یافته‌هایی با این قدمت، کاری بسیار دشوار است. تاریخ‌گذاری لومیسانس به ما امکان میدهد که در زمان بسیار عقب‌تر برویم و مکان‌هایی را کنار هم بگذاریم که نگاهی اجمالی به تکامل بشر را برایمان فراهم می‌کند.»
