شوهرم به بهانه مبتلا نشدن به کرونا، تنها دخترم را به مواد مخدر آلوده کرده است و اکنون …
به گزارش صبح مشهد به نقل از خراسان زن میان سال که برای نجات دخترش از چنگال مواد افیونی پا به دایره مددکاری اجتماعی کلانتری قاسم آباد گذاشته بود، با بیان این ماجرا به مشاور و کارشناس اجتماعی کلانتری گفت: ۳۰سال قبل زمانی که در رشته ادبیات فارسی دانش آموخته شدم، با برادر یکی از همکلاسی هایم ازدواج کردم. آن زمان همکلاسی ام مرا با برادرش آشنا کرده بود و اصرار داشت با یکدیگر ازدواج کنیم اما پدرم به شدت مخالف این گونه ازدواج ها بود چون اعتقاد داشت این آشنایی ها حتی اگر به ازدواج بینجامد فرجام تلخی خواهد داشت. با این حال من به این ازدواج اصرار کردم و پدرم ناچار شد با ازدواج من و «نقی» موافقت کند. او یکی از افراد سرشناس بازار فرش بود و فرزندانش را با اعتقادات مذهبی بزرگ کرده بود. در این میان ماجرای عشق من به برادر همکلاسی ام موضوعی بود که موجب رنجش خاطر خواهر و برادرانم شده بود و پدر و مادرم از این موضوع بسیار نگران و دلخور بودند.
خلاصه با همه این مخالفت ها، پدرم جهیزیه ای تهیه کرد و من و نقی زندگی مشترک مان را در حالی آغاز کردیم که شوهرم بیکار بود و همه اوقاتش را با رفیق بازی می گذراند. او به خاطر کینه ای که از پدرم به دل گرفته بود، مانع رفت و آمد من و اعضای خانواده ام می شد اما قصه تلخکامی های من از روزی شدت گرفت که من با گذشت چند سال از زندگی مشترک، باردار نشدم. داروهای زیادی مصرف می کردم و نزد پزشکان بسیاری می رفتم. نقی هم دنبال خوش گذرانی های خودش بود و با زنان غریبه زیادی ارتباط داشت ولی من به خاطر این که باردار نمی شدم همواره سکوت می کردم و خیانت هایش را نادیده می گرفتم زیرا جرئت بازگشت به خانواده ام را نداشتم. تازه می فهمیدم چرا پدرم مجبور شد با چشمانی اشکبار به ازدواج من و نقی رضایت بدهد. با این حال دیگر کاری از دستم ساخته نبود و اعتراف به اشتباهم فایده ای نداشت.
بالاخره ۱۴سال بعد باردار شدم و خداوند دختر زیبایی به من عنایت کرد ولی من روزگار خوبی نداشتم و به افسردگی شدید مبتلا شدم. «ترانه» هر روز بزرگ تر می شد و از سوی دیگر پدرش در منجلاب فساد و مواد مخدر بیشتر فرو می رفت.
او مقابل چشمان دخترم مواد مخدر مصرف می کرد تا جایی که دیگر همه اطرافیان از خلافکاری های او مطلع بودند اما از این که همسرم در غیاب من به دخترم نیز مواد مخدر می داد ،هیچ اطلاعی نداشتم. تا این که چند روز قبل زمانی که ترانه به خانه مادرم رفته بود، به طور ناگهانی دچار حالات جسمی وخیمی شد که تا آن روز سابقه نداشت. ترانه در همان وضعیت با پدرش تماس گرفته بود و دقایقی بعد نقی خودش را به خانه مادرم رساند و پلاستیکی را پنهانی به دخترم داد. من که به موضوع مشکوک شده بودم آن را از دست دخترم گرفتم و دیدم که آن پلاستیک کوچک حاوی مقداری مواد مخدر و قرص های ترک اعتیاد بود. وقتی نقی از خجالت آن جا را ترک کرد، دخترم پرده از ماجرای اعتیادش برداشت و گفت: پدرم با این بهانه و باور غلط که مواد مخدر از ابتلا به کرونا پیشگیری می کند، پنهانی به من مواد مخدر می داد و من هم که این موضوع را در فضاهای مجازی باور کرده بودم، از آن استفاده می کردم و ….
شایان ذکر است، به دستور سرهنگ معطری (رئیس کلانتری قاسم آباد مشهد) این دختر نوجوان که در مقطع متوسطه اول تحصیل می کند، با همکاری مادر و اطرافیانش به مرکز ترک اعتیاد معرفی شد و ریشه یابی انگیزه پدر از اعتیاد دخترش در دستور کار مشاوران کلانتری قرار گرفت.
ماجرای واقعی با همکاری پلیس پیشگیری خراسان رضوی
