خانمی ۵۲ ساله هستم. به خاطر نوع رفتارهای پسر ۱۶ ساله ام نسبت به هویت جنسی او نگرانی های زیادی دارم. پسرم بیش از حد با دوستانش بیرون میرود، به خانههای آنها میرود و شبها تا دیر وقت برنمیگردد. در ضمن از کلماتی هم پشت تلفن برای صحبت با آنها استفاده میکند که معمول نیست و بار عاطفی زیادی دارد.
نویسنده : رمیسا ایزدپناه، کارشناسارشد روان شناسی
در نظر داشته باشید که سن ۱۲ تا ۱۸ سالگی به عنوان دوران نوجوانی محسوب میشود که همراه با پدیده بلوغ و هویتیابی است. نوجوان به دنبال تغییرات هورمونی و جسمانی، تغییرات روانشناختی را هم تجربه میکند. بلوغ یک فرایند است و سه تا چهار سال طول میکشد و والدین باید برای این سفر آماده شوند و نوجوان خود را همراهی کنند. با توجه به نکاتی که در پیامکتان به آنها اشاره کردهاید، در ادامه توصیههایی به شما برای مدیریت این موضوع دارم.
این ویژگیهای دوران بلوغ را بشناسید
گفتهاید که فرزندتان ۱۶ ساله است که سن او جزو دوران بلوغ محسوب میشود. نوجوان در این دوران معمولا دمدمی مزاج میشود و خلق پایینی را تجربه میکند، ثبات کمتری دارد و روحیاتش معمولا از شادی به غم و برعکس تغییر میکند. در درونش آشوب برپاست و مدام به دنبال این است که من کی هستم؟ من چه مسیری را میخواهم در زندگی دنبال کنم؟ و … . ویژگی دیگر دوران نوجوانی، سپری کردن وقت زیاد با همسالان و فاصله گرفتن از خانواده و جر و بحث کردن است. روابط دوستی به نوجوان کمک میکند که با استرسهای نوجوانی کنار بیاید، فرصتی برای کاوش خود و درک دیگران را فراهم آورد و استقلال بیشتری را تجربه کند.
رابطه خود و فرزندتان را بررسی کنید
در این دوران، نوجوان به دلیل تغییرات جسمانی و شناختی نقش جنسی خود را به عنوان زن یا مرد و جهتگیری جنسی را هم مشخص میکند. گاهی ممکن است نوع رفتار والدین در خانه به گونهای باشد که دردسرساز شود، مثلا کنترل زیاد، سختگیری، خشونت، بیاعتمادی، دعوا و روابط ناهمدلانه بین والد و فرزند باعث میشود که نوجوان از خانه فاصله بگیرد و بیشتر وقت خود را خارج از خانه بگذراند و به دوستان پناه ببرد. پس لازم است نوع رابطه خود و فرزندتان را بررسی کنید و اگه رابطه ناسالمی دارید، آن را اصلاح و سعی کنید نیاز به توجه و محبت و استقلال و احترام فرزندتان را پاسخ گو باشید.
از یک متخصص کمک بگیرید
در ادامه بر اساس موارد مطرح شده اگر فکر میکنید که فرزندتان بیش از حد معمول با دوستان خود وقت میگذراند و نگران رفتارش هستید، با توجه به حساسیت بالای این موضوع حتما لازم است از یک متخصص روان شناسی این حوزه کمک بگیرید که فرزندتان ارزیابی شود و نکات لازم را به شما آموزش دهند.