آیا دختر ۳۱ ساله کوچولو است؟!

نکاتی درباره پاسخ «سارا رسول‌زاده» به سوال «مدیری» در برنامه «دورهمی» از ازدواج

نویسنده : دکتر پرستو امیری | روان‌شناس سلامت

صبح مشهد– یکی از سوالات همیشگی «مهران مدیری» از مهمانان مجرد برنامه دورهمی که در فصل جدیدش هم آن را حذف نکرده، درباره دلایل ازدواج نکردن‌شان است. مدیری پنج‌شنبه شب درباره ازدواج از مهمان برنامه‌اش سوال کرد و سارا رسول‌زاده گفت: «من متولد ۱۷ شهریور ۶۸ هستم. به نظرم برای ازدواج زود است. من کوچولوام.» در این بین، یک سوال مهم برای همه مخاطبان مطرح می شود که مناسب ترین سن برای ازدواج چه سنی است؟ ازدواج در سن پایین بهتر است یا سن بالا؟ آیا واقعا در سنین بالا، افراد سخت‌گیرتر می شوند؟ آیا در سنین پایین افراد در برابر مشکلات ازدواج کم تحمل‌ترند و شانس شان برای خوشبختی کمتر است؟ و در نهایت، در آستانه جوانی ازدواج کنیم یا در اوایل میان‌سالی تا زندگی‌مشترک موفق تری داشته باشیم؟ در ادامه پاسخی روان‌شناسانه به این سوال خواهیم داد.

سوالات مطرح شده، پاسخ قطعی ندارد
شاید نتوان یک پاسخ قطعی به همه سوال های مطرح شده در ابتدای این مطلب داد اما بهتر است به جای آن که به دنبال یک سن عددی مناسب برای ازدواج باشیم، به این بپردازیم که پیش نیازهای یک ازدواج موفق چیست و این عوامل چه ربطی با سن افراد دارد؟ آمادگی برای ازدواج به مرحله رشدی افراد وابسته است. در نظریه های رشدی، مرحله هویت یابی پیش از مرحله صمیمیت و همسریابی قرار دارد. انتظار می رود افراد در اواخر نوجوانی و اوایل جوانی به تعریفی جامع و واقع بینانه از خود، اهداف، خواسته ها، نیازها، عقاید، شغل و… برسند. در گذشته هویت افراد در سنین پایین تر و عموما تا ۲۰ سالگی به انسجام می رسید و به دلیل محدودیت در انتخاب ها، به اصطلاح تکلیف آدم ها با زندگی شان خیلی زود روشن می شد. اما در دنیای امروزی بنا به دلایلی چون ادامه تحصیل در مقاطع بالاتر دانشگاهی، دسترسی به اطلاعات گسترده تر، تجارب و انتخاب های متنوع تر، دوره هویت یابی طولانی تر از قبل شده است و افراد دیرتر به شناخت و تعریف ثابتی از خود می رسند. این موضوع را که فرد در چه سنی به یک هویت منسجم دست می یابد، نمی توان به طور دقیق مشخص کرد. افراد، با توجه به شخصیت و شرایط زندگی شان در سنین مختلفی به هویت مشخص و منسجم دست می یابند. هویت یابی از این نظر یک پیش نیاز اساسی برای ازدواج است که افراد با توجه به شناختی که از خودشان دارند، دست به انتخاب همسر می زنند.

سخت شدن انتخاب در میان‌سالی
مرحله بعدی، مرحله صمیمیت است(اوایل جوانی تا تقریبا ۳۵ سالگی) که در آن نیاز به همسریابی در اوج خود قرار دارد و زمان مناسبی برای ازدواج است. اگر افراد این مرحله را پشت سر بگذارند، ممکن است آن میل و نیاز را دیگر احساس نکنند، سرخورده شوند یا انتخاب برای شان سخت تر شود. کسانی که نتوانند این نیاز را در یک رابطه صمیمانه و همراه با تعهد ارضا کنند، احساس انزوا خواهند کرد و پس از مدتی ممکن است عامدانه از روابط صمیمانه اجتناب کنند و تنهایی را ترجیح دهند و شانس وارد شدن به یک رابطه صمیمانه و رضایت بخش را از دست بدهند. این دقیقا همان نکته ای است که خانم «رسول‌زاده» به آن توجه ندارد.