شاید کمتر کسی را پیدا کنید که سرگذشت وحشتناک مرا تجربه کرده باشد، زیرا دست تقدیر از همان دوران نوزادی، زندگی مرا به گونه ای رقم زد که هیچ گاه رنگ سعادت و خوشبختی را ندیدم. اکنون نیز که در سن جوانی به زنی کارتن خواب تبدیل شده ام، روزهایی تلخ تر از گذشته را سپری می کنم چرا که …
به گزارش صبح مشهد به نقل از خراسان این ها بخشی از اظهارات زن ۳۳ساله سابقه داری است که در عملیات طرح ارتقای امنیت اجتماعی پلیس مشهد دستگیر شده است. این زن که برای سومین بار و به اتهام نگهداری مواد مخدر با ظاهری ژولیده به مقر انتظامی هدایت شده بود، درباره سرگذشت تلخ خود به کارشناس اجتماعی کلانتری شهرک ناجای مشهد گفت: من هیچ گاه پدرم را ندیدم چون او قبل از به دنیا آمدن من فوت کرد. از مادرم نیز فقط یک تصویر مبهم در ذهنم باقی مانده است و خاطره ای از او به یاد ندارم. مادرم بیماری قلبی داشت و در حالی که من وارد سومین بهار زندگی ام شده بودم، از دنیا رفت.
در این شرایط خواهر و برادران ناتنی ام مرا نزد خودشان بردند و بزرگم کردند. زمانی که در کلاس سوم ابتدایی درس می خواندم، ناگهان لباس سفید عروس بر تنم کردند و مرا پای سفره عقد نشاندند. آن زمان اصلا نمی فهمیدم که قرار است ازدواج کنم و زندگی مستقلی داشته باشم. شوهرم پیرمردی موادفروش و خلافکار بود که باید بقیه عمرم را در کنار او می گذراندم. در واقع برادرانم با گرفتن دو میلیون تومان به عنوان شیربها مرا به او فروختند. تازه به سن نوجوانی رسیده بودم که شوهرم را با یک محموله سنگین موادمخدر دستگیر کردند و به اعدام محکوم شد. او در مدت پنج سال زندگی مشترک مرا که کودکی ناآگاه بودم به مواد مخدر آلوده کرد و زمانی که اعدام شد پسرم را باردار بودم. آن زمان ۱۴سال بیشتر نداشتم و هنوز نمی فهمیدم که حالا بعد از مرگ شوهرم باید چه کار کنم. مادرشوهرم پسرم را به عنوان یادگار فرزندش از من گرفت تا در کنار او بزرگ شود. من هم که غرق در اعتیاد بودم مخالفتی نکردم زیرا از عهده مخارج او بر نمی آمدم. به ناچار دوباره نزد برادر ناتنی ام بازگشتم و چند سال بعد باز هم با مردی معتاد و بیکار ازدواج کردم. با این حال نه تنها طعم خوشبختی را نچشیدم بلکه هر روز روزگارم سیاه تر می شد. «قدیر» زمانی که خمار می شد مرا به شدت کتک می زد و آزارم می داد. او نمی توانست مخارج زندگی و هزینه های اعتیادمان را تامین کند، به همین دلیل مرا به کارگری می فرستاد و به کارهایی وادارم می کرد که از انجام آن ها نفرت داشتم.
سال ها این وضعیت اسفبار را در حالی تحمل کردم که سه فرزند نیز داشتم ولی آن ها نیز روزگار خوبی نداشتند و به خاطر اعتیاد شدید من و شوهرم حتی از خورد و خوراک معمولی نیز محروم بودند.
بالاخره با حکم قضایی فرزندانم را تحویل بهزیستی دادند و بعد هم از همسرم طلاق گرفتم. این در حالی بود که دیگر هیچ کس از من حمایت نمی کرد و جا و مکانی هم برای زندگی نداشتم. خلاصه، خیلی زود به زنی کارتن خواب تبدیل شدم و سر از پاتوق های مصرف مواد مخدر در آوردم. چند بار به جرم مواد مخدر توسط پلیس دستگیر شدم اما بعد از آزادی دوباره به همین پاتوق ها می رفتم و گذشته تلخم را تکرار می کردم چون کسی پشتیبانم نبود و خودم نیز حرفه یا هنری بلد نبودم که از آن طریق امرار معاش کنم. به ناچار مانند خیلی از معتادان به جمع آوری ضایعات می پرداختم و با تحویل آن ها به مواد فروشان محله مقداری مواد مخدر صنعتی می گرفتم تا یک روز را بگذرانم. این زندگی تلخ در حالی ادامه داشت که من چاره ای جز رفتن به پاتوق های خلافکاران نداشتم. با آن که دلم برای کودکانم که در شیرخوارگاه هستند خیلی تنگ شده است اما در گرداب مواد افیونی فرو رفته ام و نمی توانم حتی به دیدار آن ها بروم. حالا هم که با داشتن مقداری کریستال در یکی از این پاتوق های خلافکاران توسط نیروهای کلانتری دستگیر شدم و …
شایان ذکر است، به دستور سرهنگ محمد فیاضی (رئیس کلانتری شهرک ناجا) اقدامات قانونی برای معرفی این زن جوان به مراکز حمایتی و ترک اعتیاد در حالی انجام شد که تلاش مشاوران و کارشناسان زبده دایره مددکاری اجتماعی برای پیگیری مشاوره های روان شناختی و دیگر اقدامات قانونی در این باره ادامه دارد.
ماجرای واقعی با همکاری پلیس پیشگیری خراسان رضوی
