مردی ۴۷ ساله‌ام و چهار سال پیش با دختری ازدواج کردم که ۲۰ سال از من کوچک‌تر بود. در این سال‌ها، خیلی برایش خرج کردم اما خیلی به من محبت نمی‌کند. خیلی با دوستانش بیرون می‌رود. مخالف این کارش نیستم اما باید بیشتر به من و زندگی‌مان برسد. چه کنم؟
صبح مشهد– مخاطب گرامی، این‌که خودتان در ابتدای سوال‌تان، موضوع تفاوت سنی‌تان را مطرح کردید، نشان می‌دهد که به احتمال زیاد همین موضوع را پر اهمیت‌ترین مسئله رابطه زن و شوهری‌تان می‌دانید. شریک زندگی شما ۲۰ سال از شما کوچک‌تر است، این یعنی او ۲۰ سال از شما کمتر زندگی کرده و به همان اندازه ۲۰ سال کمتر تجربه تفریح، سوگ و هر چیز دیگری دارد. با این حال، من چند توصیه به شما برای مدیریت این شرایط دارم و امیدوارم که زندگی مشترک شیرین و خوشی را برای خود و همسرتان بسازید.
در رابطه‌تان اعتمادبه‌نفس داشته باشید
اگر جایی در رابطه‌تان به دلیل بیشتر بودن سن‌تان احساس ضعف دارید، بهتر است با یک روان‌درمانگر صحبت کنید و برای رفع این احساس‌تان دست به ولخرجی یا محبت زیاد نزنید زیرا این مدل رابطه با همسر، روزی شما و خانم‌تان را خسته خواهد کرد و همیشه بین شما فاصله‌ای خواهد بود.
احساس طرد شدگی نداشته باشید
روزی که چشم به این دنیا گشودیم همه ما کودکان نیازمندی بودیم که حتی اگر به ما غذا نمی‌دادند، ما حیات خود را از دست می‌دادیم و برای همین ترس از طرد شدن داشتیم و آن حس را با خود به بزرگ سالی می‌آوریم. به همین دلیل خیلی از وقت‌ها همه ما در رابطه‌مان احساس طرد شدن داریم و تلاش می‌کنیم تا دوست‌داشتنی به نظر برسیم. بهتر است بدانیم طرد شدن در بزرگ سالی کاملا با طرد شدنی که در کودکی تجربه کردیم، فرق دارد چون ما در بزرگ سالی برای بقا نیاز به هیچ فرد دیگری نداریم. بنابراین این احساس را در خودتان مدیریت کنید.
صحبت کنید و خوب گوش دهید
اگر در جایی از رابطه‌تان، احساس نارضایتی دارید و محبت نکردن همسرتان را جزو ضعف‌های خودتان می‌دانید، با او درباره ضعف‌هایتان صحبت کنید و خوب گوش دهید تا آن چه را با کلمات می‌خواهد بیان کند، درک کنید. سپس برای بهتر شدن رابطه زن و شوهری‌تان تلاش کنید، برای نوع جدید ادامه دادن‌تان و چشیدن طعم خوشبختی.
ازدواج یک مبادله کالا با کالا نیست
قرار نیست در رابطه زن و شوهری، ما همه کمبودهایمان را از طرف مقابل بخواهیم و منتظر باشیم که اگر کمبودهای ما را رفع کرد به او پاداش دهیم و اگر رفع نکرد، دلخور باشیم. در یک رابطه ،هیچ‌کدام مسئول رفع تمام نیازهای طرف مقابل‌مان نیستیم. بنابراین این دیدگاه که در پیامک‌تان هم به آن اشاره کرده اید: « در این سال‌ها، خیلی برایش خرج کردم اما خیلی به من محبت نمی‌کند»، درست نیست و برای شما دردسرساز خواهد شد.
نویسنده : اسما صابری | روان‌شناس و نوروتراپیست/ خراسان
