ماجرای تجاوز یک ماهه به زن جوان در مشهد به کلانتری طبرسی مشهد اعلام شد. زنان بی سرپرست و بی یاور با بار سنگین مشکلات طعمه خوبی برای افراد بی وجدان و سوء استفاده گر است تا عقده های جنسی و روانی خود را ارضاء کنند. افرادی که بادادن وعده های دروغین و پوچ به بهانه ساختن آینده ای روشن و رویایی ابتدا از راه صیغه موقت وارد میشود و سپس ردی از خود بر جای نمیگذارند. این مشکل برخی از زنان بی سرپرست جامعه است که داستان نمونه ای آن ها را در ادامه برایتان آورده ایم.
به گزارش صبح مشهد به نقل از رکنا با آن که «جبار» مشکل جسمانی داشت و بیمار بود ولی من به خاطر آینده فرزندانم حاضر شدم با او ازدواج کنم. این در حالی بود که …
زن ۳۵ ساله با بیان این مطلب به کارشناس اجتماعی کلانتری طبرسی جنوبی گفت: ۲۰ ساله بودم که با «متین» ازدواج کردم. او از بستگانم بود و به دلیل آشنایی فامیلی و شناختی که از یکدیگر داشتیم خیلی زود زندگی مشترکمان را آغاز کردیم، اما «متین» مردی راحت طلب بود به طوری که دوست نداشت کارگری کند و یا حتی به دنبال یافتن شغلی باشد.
تا این که کم کم به مصرف مواد مخدر آلوده شد و برای تامین هزینه های اعتیادش به خرده فروشی موادمخدر روی آورد. وقتی با قاچاقچیان و فروشندگان کلی مواد مخدر آشنا شد تصمیم گرفت در قبال دریافت مبالغ کلان، مواد مخدر را به شهرهای دیگر منتقل کند ولی طولی نکشید که به اتهام حمل مواد مخدر دستگیر و روانه زندان شد.
این در حالی بود که من با ۲ فرزند دختر آواره و سرگردان شده بودم به ناچار نزد خانواده ام بازگشتم به امید آن که روزی همسرم از زندان آزاد شود. ۴ سال در شرایط سخت، روزگار گذراندم ولی از آزادی متین خبری نبود.
دیگر تحمل این وضعیت را نداشتم که پس از مشورت با خانواده همسرم، تصمیم به طلاق گرفتم. این بود که با وجود همه مشکلات تلاش کردم به تربیت فرزندانم بپردازم و دیگر ازدواج نکنم. از آن روز به بعد در یک میهمان پذیر مشغول به کار شدم تا هزینه های زندگی ام را تامین کنم. در این میان با زنی آشنا شدم که هر سال مدتی را در میهمان پذیر اقامت می کرد.
او اهل سیستان و بلوچستان بود و من ماجرای زندگی ام را برایش تعریف کردم و به درددل با او پرداختم. آن زن وقتی در جریان مشکلات من قرار گرفت، توصیه کرد برای رهایی از این وضعیت ، ازدواج کنم به او گفتم قصد دارم وقتم را برای تربیت فرزندانم بگذارم چرا که ازدواج موقت مشکلات خاص خودش را دارد و من با این گونه ازدواج مخالفم، اما او گفت: مردی از بستگانش شغل آزاد دارد و می خواهد ازدواج کند ولی به خاطر مشکلات جسمانی همواره بیمار است. این بود که تحت تاثیر حرف های آن زن قرار گرفتم و حاضر شدم با او ملاقات کنم.
مدتی بعد آن مرد به مشهد آمد و آن قدر وعده های مالی به من داد که آینده خود و فرزندانم را تامین شده می دیدم. «جبار» از من خواست ابتدا صیغه محرمیت بخوانیم تا او مقدمات جشن عروسی و ازدواج دایم را فراهم کند. او با همین بهانه حدود یک ماه در منزل ما زندگی کرد. من هم سعی می کردم همه نوع خورد و خوراک و امکانات رفاهی را برایش فراهم کنم اما او یک روز صبح با عنوان این که پدرش بیمار است به شهرستان رفت و دیگر پاسخ تماس هایم را نداد. من که هیچ آدرسی از او نداشتم تازه فهمیدم که در دام مردی حیله گر گرفتار شده و فریب خورده ام. او نه تنها در این مدت پولی خرج نکرد بلکه همه هزینه ها را خودم پرداختم حالا هم من مانده ام و یک شماره تلفن خاموش.
