شیوع کرونا جدی است؛ آن را جدی بگیریم. آن طور که مسئولان می‌گویند وضعیت خراسان رضوی در حوزه کرونا قرمز است و ما به عنوان شهروندان این شهر و کشور، باید بیش از هر زمان دیگری توصیه‌ها را جدی بگیریم.
صبح مشهد– از سوی دیگر یکی از توصیه‌های جدی متولیان و کارشناسان درباره افرادی که علایم مشکوک به کرونا را در خود مشاهده می‌کنند، قرنطینه خانگی است. هدف از قرنطینه خانگی، قرنطینه جسمی و فیزیکی، ممانعت از توقف و رفت و آمد بیمار در جامعه و جلوگیری از بروز مبتلایان نسل دوم و سوم است. مادامی که شمار زیادی ناقل بدون عوارض یا بیمار بالقوه وجود داشته باشد، قرنطینه خانگی به عنوان یک انتخاب مهم، می‌تواند راه حل مشکلی باشد که نهادهای درمانی نمی‌توانند آن را حل کنند. البته این نکته را باید مدنظر قرار داد که در صورت بروز هر عوارضی، باید برای تشخیص و درمان به بیمارستان مراجعه کرد. اما سوال این جاست چه افرادی لازم است در قرنطینه خانگی بمانند؟ بر اساس اعلام سازمان بهداشت جهانی افرادی که طی ۱۴ روز گذشته، سابقه مسافرت یا اقامت در شهرهای آلوده را داشته‌اند یا در مناطقی که بیماران محلی ممکن است به آن جا رفته باشند، حضور داشته‌اند و افرادی که طی ۱۴روز گذشته، با افراد مشکوک به این بیماری ارتباط نزدیک داشته‌اند، اگر علایم مشکوک در خصوص ابتلا به کرونا را نشان دادند، باید خود را در خانه قرنطینه و در صورت بروز علایم مشکوک و تشدید علایم به پزشک مراجعه کنند. در ادامه ۲۰ نکته کلیدی و مهم برای قرنطینه خانگی از محیط قرنطینه و مراقبت از بیمار گرفته تا ویروس زدایی و استانداردهای خروج از قرنطینه را مرور می‌کنیم تا در صورت لزوم به صورت جدی مورد توجه قرار گیرد.
۱- فرد قرنطینه شده باید در اتاق جداگانه و با تهویه مناسب زندگی کند. از تهویه مناسب (باز بودن پنجره ها) در مناطق مشترک منزل مانند آشپزخانه، حمام و. .. اطمینان حاصل شود.
۲- اعضای خانواده باید در اتاق مجزا زندگی کنند و اگر شرایط انجام این کار وجود ندارد، باید فاصله بیش از یک متر را با فرد قرنطینه شده حفظ کنند
۳- محدوده فعالیت فرد قرنطینه شده و محدوده مشترک دیگر اعضای خانواده با بیمار را باید به حداقل رساند، به ویژه از صرف غذا کنار فرد بیمار خودداری شود
۴- نباید لوازمی همچون مسواک، حوله، کارد و چنگال، ملافه و. .. با فرد قرنطینه شده به اشتراک گذاشته شود
۵- از ملاقات با فرد قرنطینه شده پرهیز شود
۶- یک فرد سالم و فاقد بیماری مزمن برای پرستاری از فرد قرنطینه شده تعیین شود.
۷- پرستار باید هنگام حضور در اتاق فرد قرنطینه شده ماسک بزند.
۸- پرستار پس از تماس مستقیم با فرد قرنطینه شده یا ورود به اتاق قرنطینه، لزوما باید بهداشت دست‌های خود را رعایت کند (قبل از تهیه غذا، قبل از صرف غذا، بعد از استفاده از سرویس بهداشتی و. ..) اگر آلودگی قابل مشاهده‌ای روی دست‌ها وجود داشت، حتما با آب و صابون شسته شود.
۹- هر روز با استفاده از مواد ضدعفونی کننده، لوازم اتاق خواب و روشور دست شویی را ضدعفونی کنید.
۱۰- برای جلوگیری از آلودگی لباس‌های دیگر، لباس و رخت خواب فرد قرنطینه شده را با آب گرم ۶۰ تا ۹۰درجه سانتی گراد و مواد شوینده خانگی به صورت جداگانه بشویید. برای انجام این کار حتما از دستکش استفاده شود.
۱۱- در زمینه ترشحات تنفسی، هنگام عطسه و سرفه، فرد بیمار و قرنطینه شده باید از ماسک پزشکی یا دستمال کاغذی یا آستین لباس خود برای پوشاندن دهان و بینی استفاده کند و بعد از عطسه و سرفه دست‌های خود را بشوید.
۱۲- لوازم آلوده شده مانند دستکش، دستمال کاغذی و ماسک‌ها باید در اتاق بیمار جمع، علامت گذاری و سپس جداگانه دور ریخته شوند.
۱۳- ظروف غذاخوری فرد قرنطینه شده باید علامت گذاری شود. نیازی به دور ریختن ظروف مورد استفاده او نیست، کافی است بعد از استفاده با آب و مواد شوینده شسته شود.
۱۴- برای ضدعفونی کردن محیط منزل، فقط لازم است از ترکیب یک قسمت وایتکس با ۹۹ قسمت آب سرد (دو قاشق غذاخوری وایتکس در چهار لیوان آب) استفاده کرد و پس از آن در نقاطی که بیمار یا افرادی که از بیرون وارد خانه شدند و به آن سطوح دست زدند اسپری شود.
۱۵- ملافه بیمار باید روزانه شسته شود، علاوه براین تهویه اتاق بیمار باید روزانه دو تا سه بار انجام شود تا هوای تازه وارد اتاق بیمار شود.
۱۶- ضدعفونی حمام و دست شویی به خصوص بعد از استحمام بیمار ضروری است، می‌توان با اسپری مخلوط آب و مایع سفید کننده یا الکل، محیط را ضدعفونی کرد و تا دقایقی دیگران وارد این محیط نشوند تا محیط ضدعفونی شود.
۱۷- در تمام مراحل مراقبت از فرد بیمار و همچنین فردی که قرنطینه شده است، روحیه خود را حفظ و برای این کار اخبار مرتبط با بیماری را از منابع معتبر دنبال کنید.
۱۸- به یاد داشته باشید قرنطینه طولانی نخواهد ماند و به زودی این وضعیت پایان خواهد یافت. در مدت خودقرنطینگی اجازه ندهید بی حوصلگی و خستگی به سراغتان بیاید. کتاب بخوانید، فیلم ببینید و با اطرافیانتان صحبت کنید.
۱۹- در پایان اگر بعد از ۱۴ روز علایمی از بیماری در فرد قرنطینه شده مشاهده نشد، فرد می‌تواند منطقه قرنطینه را ترک کند.
۲۰- در طول مدت قرنطینه، فرد یا اطرافیان او باید در صورت وجود علایم مرتبط با بیماری کرونا یا تشدید علایمی همچون تنگی نفس و… به پزشک مراجعه کنند.
منابع: پایگاه اطلاع رسانی دولت، وبدا (پایگاه اطلاع رسانی دانشگاه علوم پزشکی)، دستورالعمل‌های سازمان جهانی بهداشت
