هادی زارعی-مدرس دانشگاه
در روزهایی به سر می بریم که مشهدالرضای ایران میزبان مهمانانی از کشورهای مختلف به بهانه افتتاح رویداد عظیم فرهنگی «مشهد ۲۰۱۷» است.
مشهد با تمام ظرفیت هایش میزبانی این رویداد را به مدت یک سال به عهده گرفته و آنچه در این میان مهم است نحوه بهره برداری از این میزبانی است. به نظر می رسد این رویداد آنقدر بزرگ و با اهمیت هست که آن را فقط مختص مشهد ندانیم و ایران را به نوعی میزبان این رویداد فرهنگی بدانیم آن هم در روزهایی که هجمه های اسلام هراسی دنیا را فراگرفته. به طور نمونه آخرین اظهار نظری که بارویکر اسلام هراسی رخ داد و آن هم در سخنان چهل و پنجمین مستاجر کاخ سفید بود که آقای ترامپ ضمن تاکید بر مواضع قبل خود بارها در صحبتهایش از «داعش» به عنوان «تروریسم اسلامی» یاد کرد.
همین سخنان و چنین رویکری و دیدگاه‌های مشابه که از هر سمت و سو در صدد تخریب چهره اسلام ناب محمدی(ص) است ضروری می نماید تا ایران و کشورهای اسلامی از هر فرصتی برای مقابله با این سیاست انگلیسی بهره برداری لازم و مناسب را داشته باشند.
با توجه به آنچه که ذکر آن رفت، رویداد مشهد ۲۰۱۷ و انتخاب مشهد به عنوان پایتخت فرهنگی جهان اسلام در کنار دو پایتخت دیگر آفریقایی و عربی که از سوی «آیسسکو» انتخاب شده اند می‌تواند ضمن توسعه و گسترش روابط متقابل، بر پایه ریزی و بسترسازی از بین بردن موانع اتحاد کشورهای اسلامی اثرگذار باشد.
به طور کلی اگر بخواهیم، رویداد مشهد ۲۰۱۷ را از دوجنبه کلی در نظر داشته باشیم می توان آن را در دو حوزه ملی و بین الملی بررسی نمود. به عنوان نمونه، با توجه به وجود بارگاه مطهر امام رئوف، حضرت رضا علیه السلام و نیز آستان قدس رضوی، در سطح ملی، این رخداد، فرصتی ناب هست تا با بهره مندی از ظرفیت های ایجاد شده بواسطه آن، این کلانشهر مذهبی را که هرساله پذیرای بیش از ۲۷ میلیون زائر است در حوزه های مختلف گردشگری اسلامی و توسعه فرهنگ زیارت، اقتصاد و فرهنگ به عنوان شهری سرآمد در دنیای اسلام معرفی نمود و ضمن معرفی استعدادها و ظرفیت های بالای این شهر نسبت به ایجاد ظرفیت های جدید با رویکرد ملی و بین المللی در آن تاکید نمود.
از طرفی، این رویداد،همانگونه که ذکر شد در حوزه بین المللی نیز می تواند تبدیل به دیپلماسی نوینی برای مقابله با موج اسلام هراسی در سراسر دنیا باشد و با ایجاد فرصت های تازه به فرصت گفتمان میان فرقه ها و کشورهای مختلف اسلامی پرداخته و با گسترش این روابط ضمن بی اثر ساختن سیاست ننگین اسلام هراسی، به مبارزه فرهنگی علیه تروریسم آمریکایی ایجاد شده در منطقه بپردازد.
به نظر می رسد در این میان، با توجه به اهمیت موضوع، ضروری است تا دولت، ضمن برنامه ریزی مناسب برای بهره برداری دیپلماتیک و نیز فرهنگی و سیاسی از این رویداد به تقویت مبانی آن در مشهد پرداخته و زیرساخت های این شهر را برای میزبانی مطلوب این رویداد در یک سال پیش رو فراهم اورد.
زیرساخت هایی در حوزه های گسترش فرهنگ زیارت، توسعه ناوگان حمل و نقل درون و برون شهری، توسعه بسترهای فناوری اطلاعات و برنامه ریزی برای تبدیل مشهد به عنوان شهر هوشمند، توجه هرچه بیشتر به میراث فرهنگی و گردشگری، تامین اعتبارات مورد نیاز برای میزبانی از بازدیدکنندگان از این شهر که به عنوان سفیران فرهنگی کشورهای مختلف می توان آنها را قلمداد کرد و مواردی از این دست از جمله نکاتی است که به نظر بایستی، قوه مجریه و سایر نهادهای مرتبط برای آن برنامه ریز مناسبی داشته باشند.
