نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی گفت: بلند مرتبه سازی های بافت پیرامونی حرم مطهر رضوی نمودی از مرکانتلیسم است.
به گزارش صبح مشهد دکتر حسن سبحانی در سلسله جلسات مشهد در مسیر توسعه با محوریت «توسعه در بستر فرهنگ اسلامی» که صبح امروز در پژوهشکده نوین معنوی ثامن برگزار شد، اظهار کرد: در حال حاضر جامعه ما در دوره مرکانتلیسم قرار دارد و مردم هم به سمت تجارت روی آورده اند. حرکت به سمت تجارت نباید حاصلی جز آن چه که در بلند مرتبه سازی های شهر مشهد شاهد هستیم در برداشته باشد.
سبحانی با بیان اینکه بلند مرتبه سازی های شهر مشهد نمودی مرکانتلیسم است، خاطرنشان کرد: کار مولد بر تجارت مقدم است، جامعه ما از کار مولد لذت نمی برد و به دنبال امور زودبازده و پر درآمد است و این مساله صرفا به ثروتمندان و قشر خاصی از جامعه بر نمی گردد، بلکه این امر نه تنها ملت بلکه دولتمردان را نیز شامل می شود. در چنین جامعه ای همگان به یک اندازه بعضا قانون گریز هستند.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: در یک نگاه واقع بینانه فارغ از هر گونه رویکرد جبر مسلکانه مسلم است که در تفکر مرکانتالیستی و بازرگانی چیزی جز آن چه که بر ما گذشته بیرون نمی آید.
سبحانی با بیان اینکه الگوی اقتصادی قانون اساسی و در حال حاضر اقتصاد مقاومتی مطلوب ترین راهکار برای توسعه کشور است، اظهار کرد: الگوی اقتصادی قانون اساسی برای خروج از بحران مناسب ترین الگو برای کشور است، حال آن که به اصل ۴۴ قانون اساسی عمل نکرده ایم، از این رو هیچ احتیاجی به وارد کردن الگوهای وارداتی نیست بلکه باید تمام تلاش مان را به منظور به کارگیری الگوی اقتصادی قانون اساسی انجام دهیم.
وی با بیان اینکه تجربه نشان داده است که تلقی یکسان و واحدی از مفهوم توسعه وجود ندارد، تصریح کرد: جامعه ای که در آن احکام دین حاکم است ولی در برخی موارد و بنا به عللی پیاده و اجرایی نمی شود در ابتدای طیف و جریان توسعه یافتگی قرار دارد. فقر و گرفتاری در چنین جامعه ای جز لانفک آن خواهد بود، به عبارت دیگر می توان این گونه اذعان کرد که توسعه نیافتگی نزدیک به فقر است.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی ادامه داد: دین در جامعه توسعه نیافته توام با فقر در عمل غیر قابل اجرا است و توسعه چنین جامعه ای منوط به اجرای کار عقلی و دینی است تا این جامعه از دام فقر رهایی یابد.
سبحانی افزود: حال اگر توسعه یافتگی را همچون طیفی در نظر بگیربم، فقر، توسعه نیافتگی و جامعه بدون دین را می توان نقطه صفر تلقی کرد. حال اگر هر جامعه ای برای نجات خود از فقر دست به اقدامی بزند در واقع در مسیر آموزه های دینی حرکت کرده است.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: اگر یک جامعه که در نقطه صفر جریان توسعه یافتگی واقع شده است به تدریج از نقطه صفر دور شود از مظاهر فقر کاسته شده و مظاهر توسعه یافتگی همچون آموزش، درمان و … بروز و ظهور پیدا خواهد کرد.
آموزه های دینی به دلیل جدایی از فقر در چنین جامعه ای بهتر می توانند اجرایی شوند.
وی با بیان اینکه اجرای دین وابسته به فهم از دین است و این فهم در جدایی از فقر و جهل حاصل می شود، یادآور شد: دین در نقطه صفر جریان توسعه یافتگی هم وجود دارد اما درک درستی از آن وجود ندارد تا در گرفتاری و فقر بتوان از آن کمک گرفت.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: جوامع توسعه نیافته دینی در مسیر گذار به سمت توسعه یافتگی توام با تغییراتی است که با آموزه های دینی خود به خود عجین می شود، حال اگر از نقطه صفر توسعه یافتگی به نقطه یک نزدیک شویم جامعه دینی تر می شود اما این امر زمان بر خواهد بود و نیاز به بازه زمانی ۵۰ الی ۱۰۰ ساله دارد.
سبحانی اظهار کرد: جامعه توسعه یافته جامعه ای است که به دین عمل شود و عدالت گرایی در جوامع توسعه یافته امکان پذیرتر خواهد بود.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی افزود: جامعه متدین جامعه ای است که به دین اقرار دارد و آموزه های دینی در آن بیشتر عملیاتی می شود.
وی افزود: هر چه از نقطه صفر توسعه یافتگی به سمت نقطه یک حرکت می کنیم توسعه یافتگی، عدالت و تربیت انسان متدین در این گذار بهتر بروز و ظهور می کند. از این رو براساس الگوی نظری انسان متدین و جامعه متدین محصول توسعه یافتگی است.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی با بیان اینکه فقر متضاد با دین است، یادآور شد: فقر ممکن است به کفر بینجامد اما در صورت فقدان فقر جامعه به سمت امنیت، آرامش و عدالت حرکت می کند.سبحانی با بیان اینکه در جوامع توسعه یافته امکان بالفعلیت در آمدن بالقوه ها افزایش می یابد، افزود: ارتقاء فهم بشر پیشرفت تکنولوژی و به تبع استفاده از منابع زیر زمینی را دارد که این امر می تواند مصداقی برای مبارزه با فقر باشد.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی تصریح کرد:جامعه ای به سمت توسعه حرکت می کند که در آن تغییراتی به سمت توسعه رخ دهد البته این تغییرات نباید در ظاهر بلکه باید در نگاه نسبت به زندگی، هستی و دین ایجاد شود و به هر نیزان که این تغییرات مطلوب تر باشد این تغییرات توسعه را شکل می دهند، چرا که داشته های آن جامعه آمیخته با دین است.
وی با طرح این سوال که جامعه دینی ایران به چه میزان عامل به دین است؟ اظهار کرد: ما نمی توانیم به نحو کامل به دین عمل کنیم چرا که هزاران مانع فیزیکی و ذهنی بازدارنده از فهم دین وجود دارد. توسعه یافتگی فرآیندی کند و تدریجی است حال اگر برداشت های دینی و فرهنگی در یک ملت نهادینه شود و فقر و نداری در آن جامعه از بین رود امکان پیاده شدن احکام دینی بیشتر خواهد بود.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی یادآور شد: جامعه دینی ما برای رسیدن با نقطه مطلوب توسعه یافتگی فاصله بسیار دارد، به طور مثال در کشوری که بالغ بر ۲۰ میلیون نفر از جمعیت آن نیازمند دریافت سبد کالا هستند دچار گرفتاری حاد خواهند شد.
سبحانی اظهار کرد: توسعه نیافتگی مستلزم تغییراتی در ذهن و باور انسان ها دارد از این رو این فرآیند کوتاه مدت نخواهد بود و هیچ رژیمی در کوتاه مدت به توسعه دست نیافته است.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: در جوامع جاهلی به دلیل فهم غلط از دین، مناهی فراوان بود چرا که در این جوامع از دین درک درستی وجود نداشت، چرا که مردم آن جامه در فقر و فلاکت زندگی می کردند.
وی افزود: توسعه یافتگی به تدریج مناهی را کم می کند، چرا که حرکت با تلاش و کوشش به سمت تعالی ناخودآگاه مناهی نهفته در آموزه های دینی را کاهش می دهد، به عبارت دیگر بسیاری از روایات دینی در جامعه توسعه بافته بلاموضوع است، در واقع در چنین جوامعی صفاتی همچون کاهلی و سستی را که نهی شده در روایات است مشهود نیست.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی یادآور شد: حرکت به سمت توسعه در گرو آن است که اقتضائات جامعه را شناسایی و بسنجیم. تجربه نشان می دهد که ما صرفا خوب حرف می زنیم اما در واقع بنیه عملیاتی کردن این سخنان را نداریم.
وی ادامه داد: گذار از توسعه نیافتگی به توسعه یافتگی مستلزم طی کردن مراحلی است جامعه توسعه نیافته اقتصادی، قطعا از منظر سیاسی و فرهنگی هم دچار مشکلاتی است. همچنین برای گذار به سمت توسعه باید از الگوی نظری بهره برد و گرنه شکست نتیجه محتوم خواهد بود. به طور مثال شورای عالی انقلاب فرهنگی تاکید ویژه ای بر مساله پیوست فرهنگی پروژه ها دارد، حال آن که پروژه فقرزایی ساخته می شد سپس در کنار آن پیوست فرهنگی برای از بین بردن فقر ایجاد می شود این در حالی است که باید خود پروژه مخالف فقرزایی باشد.
این نماینده ادوار مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: دینی شدن یک جامعه منوط به رفتارهای شهروندان آن جامعه دارد اگر رفتارهای شهروندان مبتنی بر دین بود آن جامعه را می توان جامعه دینی تلقی کرد.
سبحانی اظهار کرد: هر جامعه ای فرهنگ خاص خود دارد، به عبارت شفاف تر اکثریت هر جامعه ای به ارزش هایی قائل هستند و به ارزش ها و هنجارهای خود به طور سنتی پایبند هستند هر چند که ممکن است این فرهنگ و ارزش ها متناسب با خواست ما نباشد، چرا که ما در جامعه ای زندگی می کنیم که ۹۰ درصد فرهنگ ما را اسلام پوشش می دهد.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: اجرای کار فرهنگی در فقر و گرسنگی عملا امکان پذیر نیست، اگر بخواهیم در مورد جامعه دینی سخن بگوییم ابتدا جامعه باید مشمول تغییرات عمیق شود.
وی افزود: دغدغه اجرای دین در جوامع توسعه یافته بیشتر نمود دارد به طور مثال پرداخت خمس و زکات در جوامع اسلامی که عمدتا کارکردشان فقرزدایی در جامعه است در جوامع توسعه یافته غربی در قالب پرداخت مالیات نمود پیدا می کند و همگان خود را ملزم به پرداخت آن می دانند.
نماینده اسبق مردم دامغان در مجلس شورای اسلامی عنوان کرد: جامعه ما برای حرکت در مسیر توسعه یافتگی در وهله اول باید امکانات و داشته های خود را بسنجد و این امر در کوتاه مدت محقق نخواهد شد.
