فلسطین در سالگرد« روز نکبت»

هنگامی که «دیوید بن گوریون» اولین نخست وزیر رژیم صهیونیستی تأسیس این رژیم شوم را اعلام کرد، واژه غریب «نکبه» وارد ادبیات سیاسی فلسطین شد که این واژه در برگیرنده همه دردها و رنج‌های ملت فلسطین است.
نخستین بار این واژه را «کنستانتین زریق» نویسنده و اندیشمند سوری مسیحی الاصل به کار گرفت که تعبیری کاملاً گویا و منطبق با واقعیت‌های دردناک ملت‌های فلسطین و جهان عرب بود.
در واقع این اندیشمند سوری با ابداع این واژه سیاسی به خوبی از پیامدهای شکل گیری رژیم صهیونیستی برای ملت فلسطین وجهان عرب آگاهی داشت.
نکبه در ادبیات عرب به مفهوم زمین خوردن انسان بر چهره است به گونه ای که امکان برخاستن وی دشوار خواهد بود که این واژه امروز برای ملت فلسطین مفهومی کاملاً واقعی پیدا کرده است.
ملت فلسطین در طول ۶۸ سالی که از تأسیس رژیم صهیونیستی می گذرد، تاریخ پر فراز و فرودی را تجربه کرد، اما شرایط کنونی ملت فلسطین از هر زمان دیگر دردناک تر است.
اعراب که در طول نزدیک به هفت دهه همواره از حق ملت فلسطین برای تشکیل یک دولت مستقل فلسطینی به پایتختی بیت المقدس پشتیبانی کرده اند، امروز نه تنها ملت فلسطین را تنها گذاشته اند بلکه به طور آشکار از برقراری رابطه با رژیم صهیونیستی، سخن می گویند.
اقدام دولت مصر در بستن گذرگاه رفح و تخریب تونل‌های منتهی به شهر محاصره شده غزه، حتی در دوران حسنی مبارک دیکتاتور سابق مصر کمتر اتفاق افتاده بود.
در حقیقت دولت ژنرال عبدالفتاح السیسی به صورتی هماهنگ با رژیم صهیونیستی در محاصره غزه و منع فلسطینیان از ورود به مصر، مشارکت دارد.
اتحادیه عرب با عمری ۷۰ ساله، اکنون به نهادی در خدمت آمریکا و رژیم صهیونیستی درآمده و در طول پنج سال اخیر هیچ گونه واکنشی نسبت به کشتار ملت فلسطین توسط رژیم اسراییل از خود نشان نداده است.
انتخاب احمد ابوالغیط، وزیرخارجه دولت حسنی مبارک به عنوان دبیرکل اتحادیه عرب آخرین میخی بود که بر تابوت این نهاد مهم عربی، کوبیده شد.
از سوی دیگر، کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس بویژه عربستان، قطر و بحرین که در گذشته به صورتی پنهان با رژیم صهیونیستی رابطه داشته اند، اکنون روابط خود را با این رژیم آشکار کرده اند.
این کشورها کمک‌های مالی خود را به مردم فلسطین قطع کرده و رفت و آمد خود را به فلسطین اشغالی افزایش داده اند. مجموعه این رخدادها نشان می دهد که ملت فلسطین در مقایسه با گذشته از پشتوانه کمتری برخوردار است و باید به سازوکارهای بومی و امکانات محلی خود، تکیه کنند.
بنابراین اگر تأسیس رژیم صهیونیستی به عنوان روز «نکبه» نامگذاری شده، امروز ملت فلسطین از هر زمان دیگری در بحران داخلی و منطقه ای و بین المللی به سر می برند.
اگر شرایط ملت فلسطین به شکل فعلی خود ادامه یابد به طور قطع در آینده مردم فلسطین از سوی اسراییل و کشورهای عربی و غربی تحت فشار بیشتری قرار خواهند گرفت.