محمد حسین جعفریان |
آقای سرافراز از صدا و سیما رفت و جناب عبدالعلی علی عسکری جانشین ایشان شد. این یعنی رسانه ملی نیاز به خانه تکانی دارد. نکتهای که در چند ماه اخیر، بارها در همین ستون دربارهاش نوشتهایم.
موشکها و قدرت نظامی در جهت بازدارندگی از هجوم دشمنانی که گرداگرد ما را گرفتهاند، یک طرف ماجراست؛ سمت دیگر و ابزار قدرت مهم دیگر، رسانه ماست. ما باید بتوانیم به مخاطب خودمان، حقایق جامعه خودش را از چشم معتمدی نشان دهیم، همچنین اخبار دیگر نقاط جهان را بدرستی برای او بازگو کنیم. روزی که بیننده خودی به رسانه سرزمین خودش، به رسانه ملیاش بیاعتماد شد، آن روز بیآنکه یک تیر شلیک شده باشد، ما شکست بزرگی خورده و کشتههای بسیاری دادهایم.
به نظر میرسد در تمام این سالها میزان و درصد اهمیت حیاتی رسانه ملی برای مسؤولان مربوطه چندان روشن نبوده. نیروهای کارآمد برای اداره این جبهه تربیت نشدهاند و انبوه تذکرات دلسوزان در طی سالها به هیچ انگاشته شده و با کمال تأسف، امروز ما به جایی رسیدهایم که لازم است نگران باشیم؛ خیلی هم نگران باشیم.
برای شرح و درک وضع موجود یک مثال و مقایسه ساده کافی است. بتازگی شاهد پخش دو سریال بودیم، «شهرزاد» و «معمای شاه». تقریباً هر دو در یک دوره زمانی تاریخی میگذرند و در وجوه و اموری از این جهت مشابهتهایی دارند.
یکی را مردم از صمیم دل برایش پول میدهند و هفته به هفته چشم انتظارش مینشینند تا بخش بعدیاش برسد و باز در این شرایط نامطلوب اقتصادی خود، میخرند و با خانواده به تماشایش مینشینند، یکی دیگر را که خیلی هم بیشتر از شهرزاد خرجش شده و صحنههای پرزرق و برق فراوان هم دارد و مهمتر از همه هر هفته مجانی از رسانه ملی پخش میشود، یعنی سریال «معمای شاه» را همان مردم از تلویزیون خانههایشان نمیبینند! چرا؟ آیا کسی میتواند به این پرسش ریشهای و عجیب پاسخ دهد؟
پس باید فهمید که یک جای کار میلنگد. باید دریافت که این سازمان عریض و طویل در جایی به بن بسته خورده و لازم است در سیاستهایش تجدیدنظر کند. درباره رسانه ملی آن قدر گفتنی هست که نقل همه آنها مثنوی هفتاد من کاغذ میشود، اما مسؤولان باید این را کاملاً دریابند که هر بیننده ایرانی که رادیو یا تلویزیونش را خاموش میکند و به شبکههای بیگانه پناه میبرد، نشانهای است از وجود یک ایراد بزرگ در چرخه رسانهای ما و برگی است بر تأیید نارسایی و ناکارآمدی این رسانه بزرگ. امید آن است مدیریت جدید بتواند آن توش و توان سابق را به صدا و سیمای این سرزمین بازگرداند تا مردم برای دریافت اخبار حقایق پیرامونی خود به رسانههای دشمنان پناه نبرند. ان شاءالله