کارگردان تئاتر “بیرون، پشت در” گفت:من جهان را بیشتر از اوقات دیگر دچار آشوب می بینم، تا زمانی که انسان روی زمین باشد، جنگ وجود دارد، موضوع جنگ هیچگاه تکراری نمی شود و تاریخ انقضا آن نمی گذرد.
به گزارش صبح مشهد، محمد اسماعیل بیگی در نشست خبری تئاتر “بیرون، پشت در” که در موسسه هنرهای نمایشی شمایل برگزار شد اظهارداشت: این موسسه در راستای اعتلای هنر تئاتر در شهر مشهد، یک سری دوره های آموزشی را برگزار کرد که منجر به ساخت این اثر نمایشی شد.
کارگردان تئاتر “بیرون، پشت در”بیان کرد: بازیگران تئاتر “بیرون، پشت در” از هنرجویان این دوره های آموزشی هستند، اگر این اتفاقات در همه موسسات و آموزشگاه‌های هنری بیافتد، چه تئاتر یا چه هر هنر دیگری رو به رشد خواهد گذاشت.
اسماعیل بیگی تصریح کرد: زمانی که قرار شد کارگردانی یکی از آثار نمایشی با حضور هنرآموزان موسسه شمایل را برعهده بگیرم، سه نمایشنامه را در ابتدا با مدیریت مجموعه شمایل به بحث گذاشتیم که از دل آنها اثر نمایشی “بیرون، پشت در” به نویسندگی “ولفگانگ برشت” انتخاب شد.
کارگردان تئاتر “بیرون، پشت در”در تشریح دلایل انتخاب نمایشنامه “بیرون، پشت در” گفت: اصولا نمایشنامه های خارجی ساختار محکم تری دارند و اگر قرار باشد یک اثر نمایشی درست ساخته شود که تکمیل کننده یک دوره آموزشی باشد، ترجیح من این است که از ساختارهای محکم تری برخوردار باشد.
اسماعیل بیگی درباره موضوع تئاتر “بیرون، پشت در” نیز اظهار کرد: این نمایشنامه درباره زندگی یک گروهبان ارتش هیتلر است که پس از جنگیدن در شوروی شلان شلان به میهن خود باز می‌گردد اما همه چیز خود را از دست داده است، در واقع این نمایشنامه چهره راستین جنگ را در آلمان روایت می‌کند.
وی ادامه داد: نویسنده این اثر خود سرباز و به شدت ضد هیلتر بوده است، چندین مرتبه زندانی و آخرین بار به مرگ محکوم می شود اما به واسطه بیماری سختی که داشته و قاعدتا منجر به فوتش می شده، اعدام نمی شود، بعد از دادگاه به جبهه باز می‌گردد و آن فشار روانی که از جنگ داشته منجر به نوشتن نمایشنامه ای در مدت یک هفته توسط او می شود، این نمایشنامه تا مدتها اجرا نشد زیرا آلمان بعد از جنگ اعتقاد داشت که باید هر نشانه ای از جنگ باشد را پاک کرد، اما بعدها این نمایشنامه که چهره خیلی پررنگی از جنگ را نشان می دهد، مورد استقبال قرار می گیرد.
اسماعیل بیگی “بیرون، پشت در” را یک اثر دراماتوژی (هنر یا فن پردازش متن نمایشی) دانست و گفت: این اثری که به نمایش درآمد را نباید با نسخه اصلی مقایسه کرد، یکی از اتفاقاتی که در دراماتوژی رخ می دهد، این است که اثر را به فضای جامعه نزدیک می‌کند و به عبارتی متن را با شرایط روز جامعه همخوان می نماید، مسیری که در این اثر برای “سرجوخه بکمان” در پیش گرفتیم، بیشتر پررنگ کردن موضوع مزبور است.
وی اظهار کرد: ایران طعم جنگ را چشیده و با بخشهایی که در اثر “بیرون، پشت در” به نمایش درمی آید، عجین است، آقای طحان هم در مقام بازیگر نقش اول این اثر به هدف رسیده اند و جنبه بازیگری این قضیه را پررنگ کرده اند، با این حال هیچ اثری کامل نیست و طبیعتا اثر بهتر از این می تواند اجرا شود، هر اتفاقی که روی صحنه می افتد، به توان گروه و عناصر بازمی گردد.
کارگردان تئاتر “بیرون، پشت در”گفت: هم اینک من جهان را بیشتر از اوقات دیگر دچار آشوب می بینم، تا زمانی که انسان روی زمین باشد، جنگ وجود دارد، موضوع جنگ هیچگاه تکراری نمی شود و تاریخ انقضا آن نمی گذرد، علاوه بر آن در بخش آموزشی یا ساختاری اثر، تلاش کردم که بروز باشد.
اسماعیل بیگی اظهار کرد: بخشی از بازیگران اثر نمایشی “بیرون، پشت در” نخستین حضورشان در عرصه تئاتر است که با توجه به استعدادشان بزودی به بدنه هنرمندان تئاتر مشهد اضافه خواهند شد، برخی از بازیگران نیز مانند آقای طحان جزو هنرمندان باسابقه تئاتر هستند و برخی از آنان نیز بعد از دوری مدتی از صحنه با این اثر به صحنه تئاتر بازگشته اند.
تهیه کننده و بازیگر نقش اول تئاتر “بیرون، پشت در” نیز اظهارداشت: مدت زمان کمی برای تمرین و آماده کردن این اثر برای اجرا داشتیم، در طول این ۲ ماه مدیریت مجموعه، تهیه کنندگی و بازیگری در اثر کار دشواری برای من بود، دیالوگهای سرجوخه بکمان نیز بسیار زیاد بود و نمی توانستیم بخشی از آنها را حذف کنیم، دکور صحنه نیز سنگین و دشوار بود، شاید فشارهای عصبی ناشی از سختی کار باعث شد که بتوانم درک بهتری از نقش سرجوخه بکمان داشته و آن را به اجرا بگذارم.
محمد طحان افزود: تلاش کردم متفاوت ترین سرجوخه بکمان را در بین تمام آثار نمایشی که بر مبنای نمایشنامه “بیرون، پشت در” ساخته شده است، به نمایش بگذارم، بکمانی که سراسر مملو از عواطف و احساسات بود و جدیت بکمان های دیگر را نداشت.
وی در پاسخ به سوالی در خصوص حمایت نهادهای مختلف از این اثر نمایشی گفت: تنها حامیان من شاگردانم بودند، حتی درخواست ما برای تبلیغات محیطی این اثر در سطح شهر نیز به نتیجه نرسید، من تلاش کردم یک کارگردان را از تهران برای ساخت و نمایش “بیرون، پشت در” بیاورم، هزینه زیادی انجام دادم و اثری مفهومی فارغ از لودگی و طنز ارایه کردم، این تئاتر حرفهای زیادی برای گفتن دارد که امیدوارم حمایت شود.
