هرزگی هرگز ارزش نمی شود!

نویسنده: عباس محمدیان دانشجوی دکترای علوم ارتباطات اجتماعی

صبح مشهد– یک مفهومی داریم در علمِ ریاضی به نام مُد، چیزی که بیشترین فراوانی رو توی جامعه داشته باشد را مد(به ضم میم) می گویند.مُد بیشتر به چشم می خورد، بیشتر راه به ذهن می برد. راستی در جامعه مان -الان- چی مُداست؟ در برخی نگاه ها،هرزگی! بی بندوباری، خیانت کردن، مُد است.

البته این را قبول ندارم اما می خواهم با قبول فرضی این پیش فرض، بحث را ادامه دهیم از این باب که “فرض محال، محال نیست”. گیریم که این ناهنجاری ها را مُد بگیریم، مرحله بعد از مُد شدن می دانید چیست، عادی شدن، و بدتر از عادی شدن هم نوبت می رسد ارزش پیدا کردن! یکسری کج اندیش و کم مقدار هم توی جامعه جا انداختن که هرچی بی بندوبار تر باشی ارزشت بیشتره، باکلاس تری، شیکتری.. ، پندار غلطی که به رفتارِ ترویجیِ غلط می انجامد و گفتار تبلیغی غلط را هم به دنبال دارد.

معلوم است از هم افزایی سه غلط، چه نتیجه باطلی در جامعه شکل می گیرد. به مشکل تبدیل می شود، رشد می کند، معضل می شود و به بحران می انجامد. آنچه در اشکال مختلف مشاهده می کنیم معلول علت هایی از این دست است. از رفتار غلطی که از بس رواج یافته، به عرف تبدیل شده است. از عرف خطا هم به معروف نخواهیم رسید بلکه منکر از پی منکر زاده خواهد شد و کار را بر فریضه “امر به معروف و نهی از منکر” هم سخت خواهد کرد. بدانیم و این دانسته را به رفتاری عمومی تبدیل کنیم که “عریان پوشی” و نا به جا گویی و حریم شکنی و اخلاق سوزی همیشه و همه جا یک ضد ارزش است.

اگر نگاه به سرزمین های دور هم داریم و سبک زندگی آنان را در نزدیک می جوئیم خوب است بدانیم که آنجا هم هنجار شکنان را حرمتی نیست. در همه دنیا، ادم حسابی ها ،همه شان متعهدند، آدم‌های با اصلالت همه شان متعهدند. کجا دیده اید که افراد موفق و موثر، سبک سرانه زندگی کنند؟ خیره سری از افرادی سر می زند که در ” سَر” چیزی ندارند و از اسرار انسانی هم رمزی نخوانده اند. اگر می خواهیم پیشرفت کنیم. اگر سر عبور به جهان اول- در همین قاعده این جهانی- هستیم باید که پندار های نازیبا را به دور ریزیم و مرامنامه رفتاری مان را با نیکی ها و اصالت ها و رفتار متعهدانه، تراز کنیم.

این را به فردا نباید واگذاشت که همین امروز باید برای اصلاح رفتار خود اقدام کرد و به عمل، معلم دیگران شد تا با هم افزایی افراد به صلاح رسیده شاهد شکل گیری جامعه صالحان باشیم. در چنین جامعه ای است که می توان به زندگی برتر و فردای بهتر رسید.