ملیحه رفیع طلب
نقشه های زیادی کشیده بودند.هرروز که شب میشد باخودکار سیاه یک خانه از تقویم را هاشور میزدند و هزار هزار تا فکر و خیال بلند و قشنگ در ذهنشان نقش میبست ، قلقلکشان میداد و خنده ای از ته دل خستگی آن روز را از تنشان میبرد.
شاید چند نفرشان دلی به دلداری سپرده بودند و دلدارشان درپی مهیا کردن نقل های عروسی شان بود، شاید هم در فکر سور و سات جشن عروسی خواهر یا برادرشان بودند، شاید هم قصد دوباره نشستن پشت میز کلاس و درس و دانشگاه را داشتند و یا شاید به فکر پشت خمیده پدر و دستان پینه بسته مادر و کمک و یاری به آنها بودند. هر شایدی که بود هر فکر و خیال و آرزویی که بود تنها در چند لحظه نقش خون شد و بازگشتشان به ابدیت پیوست.
۱۳ سرباز ،۱۳ جوان آرزو به دل ، ۱۳ خانواده، داغ دید ،اشک ریخت، بهت کرد و شاید هم نفرین!
و صدایشان به گوش کسی…
نمیدانم!
شاید ۱۳ نفر تعداد کمی بود. شاید ناامید کردن امید ۱۳ خانواده چشم به راه تراژدی دردناکی نبود، نیست و شاید هم…
حادثه ای که چهارشنبه گذشته در مسیر سیرجان_نی ریز رخ داد و دو دستگاه اتوبوس که حامل تعدادی سربازان نیروی زمینی ارتش پادگان ۰۵ شهید گنجوی کرمان ، که دوره رزم مقدماتی آنها به پایان رسیده بود و در عین اعزام به مرخصی بودند واژگون گشت ، عده ای مجروح شدند و ۱۹ نفر جان باختند که ۱۳ نفر سرباز ۲ نفر راننده و کمک راننده و ۴ نفر هم سرنشینان غیرمجازی که توسط راننده سوار شده بودند جان خود را از دست دادند. پوردستان فرماینده نیروی زمینی ارتش برای اطلاع دقیق از آمار کشته شدگان و مجروحان و بررسی ماجرا به محل حادثه رفت. به گفته او اکثر مجروحین از بیمارستان مرخص شده و ۱۰ نفر هنوز بستری هستند که کار مداوای آنها ادامه دارد .فرماینده نیروی زمینی ارتش در رابطه با کمک هزینه برای خانواده های مصدومان و جانباختگان اظهار داشت : اقدامات بیمه ای هم برای سربازانی که مجروح شده یا فوت کرده اند پیش بینی کرده ایم.
حوادثی از این دست را کم نشنیده و ندیده ایم ،طوری که دومین عامل مرگ و میر در ایران مرگ و میر بر اثر تصادفات جاده ای عنوان شده است که از این میان برخورد دو وسیله نقلیه و واژگونی وسیله نقلیه به ترتیب بیشترین درصد را به خود اختصاص داده اند و آمار تکان دهنده ای که وجود دارد عوامل زیادی را در این راستا دخیل میداند. محمدحسین بخارایی رئیس هیئت مدیره جمعیت طرفداران ایمنی راه ها اعلام کرد : سالانه شاهد ۱۸ هزار کشته و ۳۱۰ هزار مجروح بر اثر حوادث جاده ای هستیم .عوامل گوناگونی منجر به تصادفات و آسیب های جسمی و مالی میشود که عبارتنداز : نبستن کمربند ایمنی، صحبت کردن با تلفن همراه، خستگی و خواب آلودگی راننده، نبود جاده ها و راههای ایمن، وجود خودرو های ناایمن و در مواردی عدم نظارت به موقع پلیس باعث تصادفات میشود،همچنین رانندگی در شب و عدم کنترل وسیله نقلیه خود مزید بر علت است .حتی وجود یکی از این عوامل میتواند سانحه ای مرگ بار و جبران ناپذیری را به بار بیاورد.رفع این عوامل نیازمند یک عزم ملی و یک برنامه ریزی مدون و کنترل شده ای است تا با فراهم کردن و توسعه دادن کاستی هایی که دراین زمینه وجود دارد از بروز حوادث تلخ جاده ای جلوگیری کند.بیشتر از ده سال از تشکیل کمیسیون ایمنی راه های کشور میگذرد و در آبان ماه سال ۸۹ آیین نامه تشکیل کمیسیون ایمنی راههای کشور تصویب شد اما همچنان شاهد افزایش تعداد تصادفات جاده ای هستیم.آخرین آماری که درسال ۹۴ صورت گرفته استان خراسان رضوی با ۵۹۷ و خراسان جنوبی با ۸۱ تعداد آمار تلفات بیشترین و کمترین حوادث رانندگی را داشته اند و پر سانحه ترین ماه های سال فروردین و شهریور هستند .
کاش حوادثی اینگونه را کمتر بشنویم تا خواب آلودگی و سهل انگاری راننده را، جاده ها و راه های لغزنده و نا امن و غیر استاندارد را مقصر ندانیم و از قسمت و قضا و قدر صحبت به میان نیاوریم.کاش جان انسان ها را درکفه ترازو نگذاریم و با مه و خورشید و فلک سبک و سنگین شان نکنیم.
کاش مصیبتی که به این تعداد خانواده وارد شده را تنها در تیتر یک حوادث رسانه ها پیگیری نکنیم. کاش مسئولیت و جایگاه آن هایی که باید و میتوانند و باید بتوانند را به رخشان نکشیم و گوش زد نکنیم که آی فلانی میبینی چه اتفاقی افتاده است…
