آئین پاسداشت مقام حکیم ابوالقاسم فردوسی با حضور پرشور علاقه مندان به زبان و ادب فارسی در جوار آرامگاه این حکیم در شهر توس برگزار شد.
به گزارش صبح مشهد، محمود شالویی رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی در این مراسم پس از قرائت پیام ریاست محترم جمهور به این آئین گفت: بر همه ما واجب است که قدر مفاخر بزرگ خود را بدانیم. چنان‌که رئیس‌جمهور محترم نیز در پیام خود به این نکته اشاره داشتند، نباید تنها به برگزاری آیین‌های نکوداشت اکتفا کنیم، بلکه باید کاری کنیم که این بزرگان و اندیشه‌هایشان در زندگی روزمره ما جاری و ساری باشند.
مشاور وزیر فرهنگ بر ضرورت توجه جدی به مفاخر فرهنگی و تمدنی کشور تأکید کرد و افزود: احترام به مفاخر ایرانی و اسلامی همواره از ارکان هویت فرهنگی ماست و خوشبختانه از زمان آغاز به کار دولت چهاردهم، روز به روز شاهد گسترش آیین‌های بزرگداشت برای مفاخر ایران هستیم.
وی با اشاره به مفاخری چون حکیم ابوالقاسم فردوسی، تصریح کرد: فردوسی و شاهنامه، شناسنامه‌ای برای اصالت، هویت، غیرت، دیانت و ارزش‌های متعالی ماست. این اثر حاوی فضیلت‌های اخلاقی و معنوی است و یادآور روح بزرگ فرهنگ ایرانی-اسلامی است. مفاخر ما تنها در گذشته نیستند؛ بلکه در زمانه حاضر نیز بزرگان زنده‌ای در کنار ما حضور دارند که باید تجلیل و تکریم شوند.
شالویی در پایان اظهار کرد: مفاخر ما شایسته بزرگداشت‌اند، اما مهم‌تر از برگزاری مراسم، جاری شدن اندیشه‌ها و راه آنان در فرهنگ و عمل جامعه است. امیدوارم با استمرار این مسیر، زبان فارسی و فرهنگ ایرانی اسلامی در مسیر تعالی و جهانی‌شدن گام‌های استوارتری بردارد.
شاهنامه، ادب‌نامه است
در ادامه محسن اسماعیلی معاون راهبردی و امور مجلس رئیس‌جمهور، طی سخنانی گفت: در کنار آرامگاه فردوسی، بیاییم پیمان ببندیم که زبان و خط فارسی را پاس بداریم، به آن افتخار کنیم و آن را همچون میراثی گران‌سنگ به آیندگان بسپاریم. اگر تاریخ چندصد ساله اخیر را مرور کنیم، خواهیم دید که نخستین گام بدخواهان هر ملت برای سلطه فرهنگی، از میان برداشتن زبان و خط آن ملت بوده است.
او اضافه کرد: در این جمع فرهیخته، می‌خواهم بر شعر کودک تاکید ویژه داشته باشم. مقصود از «شعر کودک» صرفاً سرودن با زبان کودکانه نیست، بلکه انتقال مفاهیم بزرگ و حماسی به نسل آینده است. شاهنامه باید کتاب بالینی ما باشد. من خود به خاطر دارم در دوران کودکی، شب‌ها در خانه‌های قدیمی تهران، بزرگان و پیرمردان دانا شاهنامه‌خوانی می‌کردند.
وی تصریح کرد: شاهنامه تنها کتاب شعر نیست؛ شاهنامه ادب‌نامه است، پندنامه است، خدای‌نامه است. با خواندن شاهنامه، تمام علایق ما چون وطن‌دوستی، فداکاری، نوع‌دوستی و گذشت به نسل بعد منتقل می‌شود.
پیوند خجسته میان دین و دانش با اندیشه فردوسی
غلامحسین مظفری استاندار خراسان رضوی نیز در این مراسم گفت: فروردین و اردیبهشت را باید برجسته‌ترین ماه‌های فرهنگی خراسان و ایران به‌شمار آورد. یادروزهای عطار، خیام و فردوسی در این دو ماه واقع شده است. اما کارویژۀ روزهای ملی چیست؟ چنانچه رویدادهای مربوط به این روزها صرفاً به انجام مناسکی اداری محدود شود که برای ساعاتی محدود، شهروندانی معدود را به خویش مشغول دارد، نمی‌توان مدعی شد که به هدفِ تأسیس این روزها دست یافته‌ایم.
او تأکید کرد: روزهای ملی بهانه‌ای است برای یادآوری. این روزها به یادِ ما می‌آورند که در کدام نقطه از فرهنگ بوده‌ایم، به کجا رسیده‌ایم و رهسپارِ چه مقصدی هستیم. در این بازبینی‌ها است که مجالِ توسعه نیز فراهم می‌آید. چرا که راهِ توسعه از واکاویِ منتقدانۀ خویش می‌گذرد و چنین مجال‌هایی را باید غنیمت دانست.
استاندار خراسان رضوی افزود: از جمله آموزه‌های مهم و بنیادینِ فردوسی آن است که گفت: «به نیکی گِرای و میازار، کَس». او، نیکوکاری و نیازردنِ دیگران را راهِ رستگاری می‌داند و بنگرید در جهانِ پرآشوبِ امروز، این آموزه تا چه اندازه راهگشا و الهام‌بخش است.
مظفری در پایان گفت: حکیم فردوسی جادویِ سخن را دست‌مایۀ جاودانگیِ خویش قرار داد. حکیمِ توس به ما یاد داد که می‌توان میانِ دین و دانش، پیوندی خجسته ایجاد کرد. او به ما آموزانْد که «شیرِ خدا و رستمِ دستان»، دو نشانۀ امکانِ همنشینیِ دو کلان‌فرهنگِ ایرانی و اسلامی است.
اجرای برنامه موسیقایی با هنرمندی محمد معتمدی، آئین های نقالی و شاهنامه خوانی و نواهای زورخانه ای از سوی هنرمندان برجسته کشور، دیگر بخش های این رویداد ملی بود.
