آیا کودک من خجالتی است؟ برای خجالتی نبودن بچه‌ها چه کار کنیم؟ چرا کودک من خجالتی است؟ اینها سؤالاتی است که ممکن است شما هم از خودتان پرسیده باشید. در این مطلب می‌توانید با علل و راهکارهای برخورد با خجالتی بودن بچه‌ها آشنا شوید.
فرزانه پیرو احمدی لنگرودی؛ کارشناس ارشد مشاوره خانواده
صبح مشهد- اساس و پایه ی خلق و خوی کودک ذاتی است. بعضی از کودکان برون گرا و جسور هستند در حالی که برخی دیگر خجالتی و کم رو متولد می شوند. این یک مفهوم بسیار جدید است چون برای مدت زمان طولانی تصور می شود ه که محیط کودک مسئول اصلی شکل دهی به شخصیت کودک است
امکان دارد کودک در مرحله اضطراب جدایی قرار داشته باشد و این مسئله باعث واکنش هایی شبیه خجالت یا کم رویی می شود.
اگر کودک به طور ناگهانی در برخورد با غریبه ها محتاط عمل می کند و اجازه نمی دهد شما از مقابل چشمانش دور شوید، به احتمال بسیار زیاد نشانه اضطراب جدایی کودک است و به طور کلی زمانی نمایان می شود که کودکان توانایی حرکت کردن و عدم وابستگی را تجربه می کنند.
کودک می تواند از “خجالت” به عنوان دفاع در برابر تلاش سخت تر و بهانه ای برای ماندن در همان سطح رشد مهارت استفاده کند .برای این کودکان خجالتی بودن نقص است و عزت نفس ضعیف آن ها را تقویت می کند. برای درمان خجالت باید عزت نفس او را افزایش دهید، این کودک به والدینی نیاز دارد که بتواند به آن ها اعتماد کند.
بچه خجالتی رو چطور اجتماعی کنیم؟
به کودک برچسب خجالتی بودن نزنید
کمک به کودکان خجالتی که با همسالان خود ارتباط برقرار می کنند.
علایق کودک را دنبال کنید؛فعالیتی که کودک از آن لذت می برد می تواند گامی برای دوستی باشد.
در خانه با او تمرین کنید
بازیهای مختلفی خارج از فعالیتهای روزمره فرزندتان انجام دهید؛ مانند ملاقات با یک شاگرد جدید در مدرسه، کارها و بازیهائی ترتیب دهید تا او بتواند به طور یکسان همه موقعیتهای اجتماعی را تجربه کند. به فرزندتان کمک کنید که آنچه را انجام می دهد،تجربه کند.
موقعیت هایی را که باعث خجالت فرزندتان می شود را شناسایی کنید.
رفتارهای مثبت کودک خود را پاداش بدهید:
از کارهایی که کودکان به صورت مثبت آنها را انجام می دهند پاداش بدهید.مثلا وقتی کودکان تکالیفشان را خوب انجام می دهند در حضور دیگران آنها را تشویق کنید.
بدبینی کودک خود را از بین ببرید.
رفتار اجتماعی دیگران را در جلوی فرزند خود تحسین کنید :
پدر و مادر با اظهار نظر مثبت درباره رفتار اجتماعی دیگران می توانند به کودک کمرو در ارزش گذاری بر رفتارهای اجتماعی کمک کنند.برای مثال، پدر و مادر می توانند به فرزندشان بگویند” من از شیوه ای که آن پسر بچه نزد ما آمد و اسم ما را پرسید خوشم آمد” و یا این که مستقیماً به تعریف از آن بچه در مقابل فرزند خود بپردازید.البته مواظب باشید که از اظهار نظرهایی از قبیل این که “چرا تو نمی توانی مثل او عمل کنی؟” پرهیز نمائید.
جلوی تمسخر کودکان را بگیرید:
طرد اجتماعی و مسخره کردن می تواند به شکل گیری کمرویی کمک کند.بنابراین، کودکتان را مسخره نکنید و به دیگران نیز اجازه ندهید که چنین کنند.
مهارت های اجتماعی را به کودک آموزش دهید :
با افراد جدید ملاقات کند
به دیگران خوشامد بگوید
گفتگوها را آغاز کند
در بازی شرکت کند
ارتباط چشمی برقرار کند
شنونده خوبی باشد.
ودر آخر یک جمله کوتاه و پرمعنا از حضرت علی (ع)؛که میفرماید:
«کم رویى با محرومیت همراه است»; (وَالْحَیَاءُ بِالْحِرْمَانِ).
پس متوجه شدیم که کم رویی یا خجالتی بودن عیب نیست فقط باید مهارتهای لازم را به کودکان خود درست آموزش دهیم .
