نویسنده : زهره حسینی | مشاور و دانش‌آموخته دانشگاه علامه‌طباطبایی
صبح مشهد- شوهرم تقریبا ۲۰ سال پیش فوت کرد. دخترم ۲۲ ساله و تک فرزند است. چند وقتی است که به دوست‌هایش مشکوک شده ام. به حرف‌ها و نصیحت‌های دلسوزانه من هم گوش نمی‌دهد. از روی استوری‌هایش فهمیدم که دوست‌هایش اهل رفتارهای پرخطر، روابط نامناسب، پارتی رفتن و … هستند. نگرانش هستم. دختر بدی نیست و احترام من را نگه می‌دارد. چه کنم؟
مخاطب گرامی، کاملا حق دارید نگران آینده دخترتان باشید و این مسئله از نگاه مادرانه شما قابل درک است. معمولا فرزندانی که تک سرپرست بزرگ می‌شوند، همواره این دغدغه در مادر یا پدر وجود دارد که آیا مسئولیت خود را به خوبی انجام داده ام؟ آیا فرزندم در آینده مشکلی نخواهد داشت؟ و … . در ادامه باتوجه به نکاتی که در پیامک‌تان مطرح کردید، چند توصیه به شما دارم.
۴ دلیل گوش‌نکردن دخترتان به نصیحت‌های شما
این‌که فرزندتان به شما بی‌احترامی نمی‌کند، نقطه قوت رابطه مادر و دختری شماست و این که به نصیحت‌های شما گوش نمی‌کند، احتمالا ناشی از این موارد است:
۱- احساس تنهایی می‌کند و نیازمند پر کردن اوقات تنهایی خود با کسانی است که به او احساس تایید می‌دهند.
۲- انتقال ارزش‌های اخلاقی بین نسل شما و فرزندتان اتفاق نیفتاده بنابراین ارزش‌های شما برای او پذیرفته شده و قابل درک نیست.
۳- به‌دنبال کسب استقلال و فاصله گرفتن از مادر و نزدیکی بیشتر به گروه‌های همسن خود است و دیگر رابطه مادر و دختری برای او جذاب نیست و یکنواخت شده است که البته در این سن بنا بر نظریه‌های رشد روانی، افراد به دنبال یک رابطه صمیمی از نوع ازدواج هستند و دیگر خانواده، برای آن‌ها ارضا کننده نیست.
۴- به دلیل از دست دادن پدر و نداشتن برادر، علاقه‌مندی و کنجکاوی درباره جنس مخالف برای او هیجان و تازگی دارد و از این طریق خلأ و کمبود مرد یا یک فرد حمایتگر برای او کم رنگ می‌شود.
دغدغه‌هایتان را به دخترتان بگویید
برای رسیدگی به این موضوع و مدیریت مشکلی که مطرح کردید، توصیه می‌شود در قدم اول، دغدغه خود را با فرزندتان درمیان بگذارید یعنی بیان احساس نگرانی خود از رفت‌و‌آمدها یا تماس‌های مشکوک. بگویید که نگران می‌شوم وقتی از تو بی‌خبر هستم یا … . همچنین به او این بازخورد را بدهید که تو به سنی رسیده‌ای که توانایی مراقبت از خودت را داری، می‌خواهم اگر مشکلی پیش آمد و با من راحت نیستی حتما از یک فرد امین مثل مشاور(یا هر فردی که خودتان به سلامت روانی او اطمینان دارید)، کمک بگیری.
خطوط قرمز را مشخص کنید
نکاتی را درباره دلایل گوش‌نکردن دخترتان به نصیحت‌هایتان مطرح کردم. او خود را در مقام یک فرد مستقل و آگاه می‌بیند. در او احساس گناه ایجاد نکنید، مثلا نگویید: «من سال‌های جوانی‌ام را پای تو گذاشتم اما تو…». در آخر، قوانین خانوادگی و خط قرمز خود را بیان و تاکید کنید که برای‌تان رعایت این خط قرمز فوق‌العاده ارزشمند و مهم است. در صورت ادامه نگرانی‌های خود از مشاور کمک بگیرید.
