من پشیمانم!

مراقب استفاده از فضای مجازی باشید و هیچ موضوعی را از خانواده مخفی نکنید؛ همان پسری که ادعا می کرد قصد ازدواج دارد و می خواهد خوشبختم کند هم چند بار اصرار داشت قرار ملاقات بگذاریم و بعد …

 نمی دانم با کدام عقل به خاطر پسری که در فضای مجازی با هم آشنا شده بودیم وهیچ شناخت درست و حسابی از او نداشتم احترام پدر و مادرم را زیر پا گذاشتم. خانواده ام از این موضوع اطلاعی نداشتند اما روی رفت و آمد و ارتباط من با همکلاسی ام خیلی حساس بودند و می گفتند این دختر در شان تو نیست که با او حرف بزنی و این طرف و آن طرف بروی.

من نمی فهمیدم چرا این قدر حساسیت به خرج می دهند و امروز باید بگویم تمام مشکلاتی که سر راه زندگیم به وجود آمده و حتی باعث شد تا مرز ترک تحصیل پیش بروم رفاقت با این دختر بود.

البته حرف های خاله ام هم بی تاثیر نبوده است؛ من و خاله ام تقریبا هم سن هستیم واز راز های دل هم خبر داریم.

خاله همیشه می گفت پدر و مادرت قدیمی هستند و نمی توانند شرایط را بفهمند و امروزی فکر کنند؛ دیگر آن دوره و زمانه گذشته که یک دختر در خانه بنشیند تا برایش خواستگار بیاید و چشم بسته و ندانسته با گفتن کلمه “بله” مسیر سرنوشتش عوض شود.

با این حرف ها بود که تصمیم گرفتم خودم شریک سرنوشتم را انتخاب کنم و برای همین هم گرفتار فضای مجازی شدم. گرفتاری و بهتر است بگویم سردرگمی که بیچاره پدر و مادرم به خاطر آن حرص می خوردند و روزی یک بار برایم خط و نشان می کشیدند اگر گوشی تلفن را کنار نگذاری چنین و چنان خواهند کرد؛ اما از ترس آبروی شان مجبور بودند کوتاه بیایند.

در این معرکه، خاله ام که مثلا میانجی دعوا و مورد اعتماد پدر و مادرم بود حرف هایی که آنها پشت سرم می زدند را به من انتقال می داد و این مسئله باعث بدبینی بیشتر من نسبت به خانواده ام شده بود.

چند ماه گذشت؛ یک روز هم کلاسی ام با پسری که در فضای مجازی با او آشنا شده بود در پارک قرار ملاقات داشت؛ می گفت این پسر یک دوست خیلی با کلاس دارد و تو هم اگر بیایی می توانی با او آشنا بشوی و شاید بساط سور و سات یک عروسی جور شد.

خیلی محکم در جوابش نه گفتم و او که از دستم ناراحت شده بود گوشی را قطع کرد. اما چند ساعت بعد از یک شماره ناشناس زنگ زد و گفت: با پسری که در پارک همدیگر را دیده اند جر و بحث شان شده و او گوشی تلفن همراهش را به زور گرفته و با خود برده است.

با شنیدن این حرف و گریه و نگرانی دوستم، احساس مسئولیتم گل کرد و می خواستم کاری برای مهسا انجام بدهم. بی خبر از اختلاف او و آن پسر، شماره جوان غریبه را از دوستم گرفتم و به او زنگ زدم.

با این کار اشتباه خودم را قاطی بازی ناجوری کردم. از آن به بعد پسر جوان و دوستانش وقت و بی وقت برایم ایجاد مزاحمت می کردند و اعصابم را بهم ریخته بودند.

از دست مزاحمت های شان عاصی شده بودم. موضوع را به مادرم اطلاع دادم و او هم با پدرم صحبت کرد. بعد از این ماجرا با همکلاسی ام قطع رابطه کردم و سیم کارت گوشی تلفنم را هم تغییر دادم. اما با این وجود رروزگارم سیاه شد.

پدرم و مادرم با سخت گیری های شان مرا در منگنه گذاشته بودند و لحظه به لحظه زیر نظر داشتند. از این که با بی اعتمادی گوشی تلفن همراهم را چک می کردند اعصابم خط خطی می شد.

با پیشنهاد یکی از دوستان به مرکز مشاوره پلیس خراسان رضوی آمده ام؛ می دانم اشتباه کرده ام و پدر و مادرم خیر و صلاح مرا می‌خواهند. اما مشکل این است که ما حرف همدیگر را نمی فهمیم و امیدوارم با کمک مشاور راهی پیدا کنم.

نکته ای که در پایان می خواهم به تمام جوان ها بگویم این است که مراقب استفاده از فضای مجازی باشید و هیچ موضوعی را از خانواده مخفی نکنید؛ همان پسری که ادعا می کرد قصد ازدواج دارد و می خواهد خوشبختم کند هم چند بار اصرار داشت قرار ملاقات بگذاریم و بعد که با پاسخ منفی ام روبرو شد خودش را کنار کشید و فهمیدم حرف هایش واهی و دروغ

گفتگو با کارشناس:

درباره این ماجرا نظر یکی از مدرسان مجرب مهارت های زندگی را جویا شدیم. “فرزانه پیرو احمدی” گفت: برای انتخاب درست و صحیح دوست۳ملاک و معیار وجود دارد.

(۱)همنشینی با افراد سالم آدمی را به شخصیت فردی و اجتماعی سالم دعوت می کند؛ نوجوانی و جوانی مقطعی از حیات ادمی است که هنوز به نیمروز آن نرسیده بلکه در صبح دم حیات اجتماعی و تکلیفی قرار دارد و باید در هنگام صبح، گل وجود خویش را با افکار و نیات پاک آبیاری کرد تا پژمردگی زودرس عارض نشود.

(۲)حسن خلق و فروتنی: یکی دیگر از معیارهای مهم انتخاب دوست و همنشین این است که او دارای حسن خلق با رفتار پسندیده، تواضع و فروتنی و اوصاف نیکو باشد.

فردی که از این اوصاف برخوردار نباشد لایق ارتباط و پیوند دوستی نیست. چون اعمال ناشایست او حاکی از نیات پلیدی است که در باطن اوست. بهترین مزیت ارتباط و دوستی با اینگونه از افراد این است که بتدریج خلق و خوی او در رفتار ادمی تاثیر می گذارد طوری که منش و رفتار دو دوست مثل هم می شود.

(۳)عاقل بودن: دوست آگاه و عاقل مایه خوشبختی و سعادت و رفیق بد و جاهل اسباب ناراحتی و رنج را فراهم خواهد کرد.

این مشاور خانواده افزود: نکته مهم دیگر پاسخ به یک سوال خیلی مهم است. چگونه یاد بگیریم که چه طور و در چه مواقعی از گوشی تلفن همراه و فضای مجازی استفاده کنیم .

فرزانه پیرو احمدی گفت: فضای مجازی می تواند ابزار و بستربسیار مناسبی برای تبادل نظر، اظهارعقاید و آشنایی با دنیای بزرگتر در سطح مجازی باشد و درنقطه مقابل به همان اندازه اگر ناآگاهانه از آن استفاده شود می تواند به افراد و زندگی آنها آسیب بزند.

وی خاطر نشان کرد: واقعیت این است؛ نمی توان بچه ها را به طور کامل از لپ تاپ یا گوشی تلفن همراه هوشمند دور کرد، ولی زمانی که فرزندان برای سرگرمی با تکنولوژی های روز دنیا صرف می کنند را می شود کنترل کرد. بی هیچ تردیدی زیاده روی در استفاده از گوشی تلفن همراه و فضای مجازی آنها را از سبک زندگی سالم دور می کند.

وی تاکید کرد: باید به موضوع مهمی در اینجا اشاره کنیم و آن هم نحوه ارتباط درست والدین با فرزندان است.

اختلاف سنی بین والدین و فرزندان در این مساله ازاهمیت بسیاری برخورداربوده و از نظر رشد عاطفی و ذهنی کودک و نوجوان حائز اهمیت است.

اختلاف سنی والدین با با فرزندان روی خلقیات آنها تاثیر دارد. وجود این میزان تفاوت سنی منجر به اختلاف در نوع گفتار، کردار و حتی در دیدگاه والدین و فرزندان می شود که با توجه به رعایت این نکات بهتر می توانیم با فرزندان خود ارتباط برقرار کنیم.

(۱)عشق ورزیدن:
می توانید با فرزندان خود رابطه خوبی برقرار کنید، به شرط این که اجازه دهید عشق و محبت شما را نسبت به خودشان احساس کنند. تنها صحبت قلبی کافی نیست، فرزند به عشق و محبتی نیازمند است که آثارش در رفتار و گفتار پدر و مادر نمودار باشد و این باعث می شود بیشتر جذب آنها شود تا اینکه جذب دوستان ناباب ومواد مخدر شود؛ البته این عشق و محبت جدا از تربیت است و باید عیوب و رفتار نادرستش را با روشی عاقلانه اصلاح کنند.

(۲)کشف علائق مشترک خود با فرزندان:
ممکن است شما به دلیل اختلاف سنی که با فرزندتان دارید برای برقراری ارتباط خوب و صمیمانه با او مشکلاتی داشته باشید در این موقع بهتر است به دنبال نقاط مشترک بین خود و فرزندتان باشید. مثلا هر دوی شما وقت تان را برای خواندن کتاب، ورزش، دوچرخه سواری صرف کنید. این علایق رابطه دوستانه میان خودتان ایجاد کنید.

(۳)گام بعدی این است که بدانید فرزندتان چگونه وقتش را می گذراند و مشغول انجام چه نوع کار و فعالیت هایی است؛ زمانی را به او اختصاص دهید و در کارها و فعالیت هایی که در دست دارد شرکت کنید.

(۴)صبور باشید:
اگر یک روز پر مشغله را پشت سر گذاشته اید لطفا تلافی آن را سر بچه ها در نیاورید و سعی کنید زمانی که کنار شان هستید شاد باشید و زمانی که فرزندتان با شما صحبت می کند مدام کلام او را قطع نکنید؛ چرا که احساس می کند تمایل به شنیدن حرف هایش ندارید.

(۵)بازی کردن و وقت گذراندن

(۶)نظم و قانون حاکم بر خانواده
بهتر است نظمی برای فرزندان مشخص شود وگرنه تا هر زمانی که دل شان بخواهد گوشی به دست هستند. یا انجام بعضی از کارهای خانه در حد توانش به او بدهید. امکان دارد ابتدا کمی غر بزند ولی بعد متوجه می شود که به او اعتماد دارید و کاری را به او سپرده اید پس مسئولیت پذیر می شود.

نویسنده: غلامرضا تدینی راد- خراسان رضوی