برادری دارم که به من و مادرم بی احترامی می‌کند. او ۲۲ ساله است. هر چقدر به او تذکر می‌دهم، نگه داشتن حُرمت سرش نمی‌شود. با من که خواهرش هستم و اصلا به او کاری ندارم، خیلی پرخاشگری می‌کند اما من مقابله به مثل نمی‌کنم. چه کنم؟
نویسنده : عبدالحسین ترابیان، | کارشناس‌ارشد روان شناسی
صبح مشهد– این که در برابر رفتارهای اشتباه برادرتان، خودتان را مدیریت می‌کنید و این خویشتنداری شما در برابر اهانت های برادر و حفظ احترام وی قابل تحسین است ولی نداشتن اطلاعات از موقعیت تحصیلی، اجتماعی و روحی برادرتان پاسخ گویی را مشکل می کند. از طرفی هم اهانت مستمر یک عضو خانواده به افراد درجه یک، ضمن آسیب به روابط بین اعضای خانواده به شکل‌گیری احساس ناامنی و نارضایتی همه اعضا می‌انجامد بنابراین برای حل موضوع پرخاشگری برادرتان باید همه اعضای خانواده‌تان دنبال علت این رفتار آسیب‌زا باشند و به حذف زمینه‌های پرخاشگری و در نهایت حل مسئله اهتمام ورزند. در ادامه چند توصیه به شما دارم.
در برابر پرخاشگری، منفعل نباشید
عامل اصلی پرخاشگری افراد می‌تواند شکست و ناکامی یا احساس ناکامی باشد و فرد پرخاشگر بیشتر خشم خود را روی نزدیک‌ترین افراد خود مثل همسر، مادر و خواهر تخلیه می کند و در منظر عموم نه تنها پرخاشگر شناخته نمی‌شود بلکه آرام و منطقی هم جلوه خواهد کرد. حل این گونه پرخاشگری نیازمند توجه به موانع سر راه فرد است تا به او کمک شود اهداف منطقی را برگزیند یا با موانع سازگار شود و بیشتر احساس توانمندی کند و از درماندگی فاصله بگیرد. همچنین گاهی علت تشویق فرد به تداوم پرخاشگری نوع برخورد اطرافیان اوست. وقتی شما مخاطب گرامی و مادرتان شخصیت های منفعلی باشید و تسلیم پرخاشگری و زورگویی وی قرار گیرید و ناتوان در ابراز وجود باشید و با سکوت مداوم و حتی حق دادن به وی که اشکال ندارد پرخاشگری کند، ادامه زندگی بدهید، در این شرایط عملا فرد تشویق به پرخاشگری و حتی باج‌خواهی می‌شود.
مهارت جرئت مندی و ابراز وجود را به کار بگیرید
البته واضح است توصیه نمی‌شود که شما هم مثل برادرتان، پرخاشگری متقابل داشته باشید چون پرخاشگری تجاوز به حقوق دیگران است ولی توصیه هم نمی‌شود منفعل، تسلیم و درمانده باشید. بنابراین لازم است همه افراد خانواده از مهارت جرئت مندی و ابراز وجود برخوردار باشند. فرد جرئت مند شخصیتی است که از نظر روانی طبیعی بوده و نه به حقوق دیگران تجاوز می کند و نه اجازه تجاوز به حقوق خود را به دیگران می‌دهد.
اگر جرئت مند نباشیم در برابر شخص پرخاشگر یک رابطه (قلدر- قربانی) شکل می‌گیرد که فرد قربانی مرتب درون ریزی دارد و با تداوم این شرایط می‌تواند، زمینه افسردگی و حتی بیماری های روانی و جسمی فراهم شود. بنابراین زمینه‌های پرخاشگری برادرتان را با نگاه سیستمی کنکاش و ارزیابی کنید و همه به جایگاه برادرتان و پذیرش بیشتر وی در کانون خانواده احترام بگذارید چرا که می‌تواند کارساز و مشکل گشا باشد.
