در عصر حاضر که بیش از یک دهه از انقلاب صنعتی چهارم میگذرد، راهبردهای اجرایی و تصمیمات کلان توسعه ای کشور یقینا نمی تواند مشابه راهبردهای کلان دهه های پیشین باشد.
نویسنده: دکتر میثم کرمانی ، عضو شورای سیاستگذاری اندیشکده مدیریت راهبردی انقلابی شرق کشور
صبح مشهد– آنچه که امروز بشدت مورد نیاز کشور به ویژه در موضوعات اجراییست، ضرورت اقدامات «پروژه محور» در تمام دستگاه های اجرایی و شرکتهای دولتیست و همزمان با آن لزوم نظارت و‌کنترل بر آن نیز از اهمیت خاصی برخوردار است.
اساسا جهش در اقتصاد به ویژه در اقتصاد کشورهای در حال توسعه به مثابه مسابقه ایست که همزمان تمام بازیگران آن علاوه بر آنکه می‌بایست با تمام توان بدوند، چنانچه حریفانشان سرعت خود را افزایش دادند نیز بیشتر از پیش تلاش نمایند تا عقب ماندگی های احتمالی جبران و موفقیت نهایی حاصل گردد.
تحول و جهش در تولید نیازمند مانع زداییست، نیازمند حمایت است اما بازیگر اصلی اقتصاد در تمام‌حوزه های صنعتی و معدنی، بازرگانی، کشاورزی و… سرمایه انسانی است که چنانچه برای وی مسیر درستی تعریف نشود و روند پیشرفت او با برنامه ی ابلاغی کنترل نگردد، یقینا جهش محقق نخواهد گردید.
بی گمان نقش رهبران پروژه محور و کارکنان مطلع و‌مجهز به تفکر پروژه ای در این مجال برای تحقق تولید بی بدیل است و این تفکر است که خود میتواند علاوه بر شناسایی نقاط ضعف برای اصلاح ، از نقاط قوت پشتیبانی کند. نظام اجرایی پروژه محور در عصر چهارم صنعتی مبتنی بر برنامه،کنترل و نظارت رهبران در پلت فرم های دیجیتال می تواند راهگشای امروز کشوری چون ایران با منابعی ارزشمند ، لکن،محدود باشد.
بارها در سمینارها و نشست های مختلف عارض شده ام که بهبود اقتصاد کشور با دستور محقق نمی گردد، و شرط لازم آن ادراک صحیح سیستم پروژه محور در مدیریت کشور ،توسط کوچکترین سلول های آن که همانا مدیران و نیروی کار می باشند است.
دولت سیزدهم و در راس آن دکتر رییسی نشان داده است که به موضوع فوق اعتقاد راسخ داشته و اولین نشانه این اعتقاد، انتصاب مدیران معتقد به نظام پروژه محور است. مدیرانی که می دانند یک پروژه، اقدامی موقتی برای هدفی خاص است که دارای ابتداو انتهاست و منابع و محدوده مشخصی دارد.
